برای اینکه مروری بر این سیستم ناعادلانه داشته باشیم، نیاز نیست خیلی دور برویم. همین رقابتهای در حال برگزاری جام ملتهای آسیا کافی است تا بدانیم تا چه اندازه سیستم مدیریتی فوتبال آسیا نگاه بدبیانهای به فوتبال ایران دارد، حال این نگاه منفی به خاطر نتایج ایران در جام ملتهاست یا ترس همیشگی کشورهای عربی از فوتبال ایران بحثی جداست اما اینکه آنها تا این حد "رو" بازی میکنند، موضوعی است که باید به آن پرداخت.
بعد از بازی ایران برابر بحرین بود که کارلوس کی روش در مصاحبه کوتاه کنار زمین به ضربههای خطرناک بازیکنان حریف اشاره کرد و گفت که ضربه های آرنج بازیکنان بحرین میتوانست برای بازیکنان ایران خطرناک باشد. او در صحبتهایش گفت که انتظار داشته داور استرالیایی در قبال این ضربهها تصمیمهای بهتری بگیرد.
چند ساعت بعد از این اظهارونظر کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامهای به ایران از ارجاع پرونده کی روش به کمیته انضباطی خبر داد و در پایان فدراسیون فوتبال ایران را به خاطر این صحبتها 3 هزار دلار جریمه کرد. جالب اینکه در بازی دوم برابر قطر هم مسعود شجاعی به خاطر یک تکل ساده 2 هزار دلار جریمه کرد.
چند روز بعد، "مهدی علی" سرمربی ناراحت امارات بعد از شکست تیمش برابر ایران حرفهایی زد که چند دقیقه قبلش توسط "سرکال" رییس فدراسیون فوتبال امارات مطرح شده بود. این دو با اعتراض شدید به نحوهی عملکرد داور ژاپنی گفتند که کنفدراسیون فوتبال آسیا با برنامهریزی قبلی قصد داشته امارات را در مرحله یک چهارم به مصاف ژاپن بفرستد.
آن هم در شرایطی که داور ژاپنی این بازی دو صحنه مشکوک پنالتی در محوطه 18 قدم امارات را به سود ایران نگرفت. حرفهای رییس فدراسیون فوتبال امارات و سرمربی تیم ملی فوتبال این کشور به قدری عجیب بود که طبیعتا باید با واکنش شدید کنفدراسیون فوتبال آسیا همراه میشد، چرا که سرکال و مهدی علی با حرفهای تندشان سیستم مدیریتی کنفدراسیون فوتبال آسیا را به "فساد" متهم کرده بودند اما رییس بحرینی فوتبال آسیا بر خلاف مرتبههای قبلی و به ویژه بعد از صحبتهای کی روش نه تنها جریمهای برای فوتبال امارات در نظر نگرفت که حتی مصاحبهای هم در دفاع از داوران فوتبال قاره انجام نداد. همین شائبهها میتواند زمینه ساز بسیاری از اتفاقات در روزهای آینده شود و نتایج مسابقات را با شبهاتی همراه کند