هر شب با قرآن/ یکی از نشانه‌های بارز مستکبران چیست؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
و هرگاه آیات ما بر او خوانده شود، مستکبرانه روی برگرداند، چنان که گویی آن را نشنیده، گویا در گوش‌های او سنگینی است، پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
◄کلمهٔ «وَقْر»، به معنای سنگینی است. به افراد با شخصیّت و سنگین نیز باوقار می‌گویند.
◄از این آیه استفاده می‌شود که افراد متکبّر، حتّی حاضر به شنیدن سخن حقّ نمی‌باشند. چه رسد به آنکه آن را بشنوند و در آن اندیشه کنند و اگر منطقی نبود نپذیرند.
◄شنیدن سخنان لهو و باطل، آمادگی پذیرش حقّ را از انسان سلب می‌کند. «لهو الحدیث... ولّی مستکبراً»
برخی افراد، از هر زبانی آیات الهی را بشنوند، باز هم زیر بار نمی‌روند. «و اذا تُتلی علیه آیاتنا ولّی مستکبراً»
◄گوش ندادن به سخن حقّ، نشانهٔ استکبار است. «مُستکبراً کان لم یسمعها»
◄آن که طالب سخنان باطل باشد، آمادگی شنیدن قرآن را ندارد. «یشتری لهو الحدیث... اذا تتلی علیه... لم یسمعها»
مستکبران، سزاوار تحقیر هستند. «کأنّ فی أُذنیه وقراً»
◄یکی از شیوه‌های تبلیغی و تربیتی قرآن، استفاده از مثال و تمثیل است. «کأن... کأَنّ...»
◄کسی که حقّ را نمی‌پذیرد، مثل کسی است که هر دو گوش او سنگین باشد. «کأنّ فی اُذنیه وَقرا»
سوره 31. لقمان آیه 7
وَإِذَا تُتْلَی عَلَیهِ آیاتُنَا وَلَّی مُسْتَکبِراً کأَن لَّمْ یسْمَعْهَا کأَنَّ فِی أُذُنَیهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍو هرگاه آیات ما بر او خوانده شود، مستکبرانه روی برگرداند، چنان که گویی آن را نشنیده، گویا در گوش‌های او سنگینی است، پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
◄کلمهٔ «وَقْر»، به معنای سنگینی است. به افراد با شخصیّت و سنگین نیز باوقار می‌گویند.
◄از این آیه استفاده می‌شود که افراد متکبّر، حتّی حاضر به شنیدن سخن حقّ نمی‌باشند. چه رسد به آنکه آن را بشنوند و در آن اندیشه کنند و اگر منطقی نبود نپذیرند.
◄شنیدن سخنان لهو و باطل، آمادگی پذیرش حقّ را از انسان سلب می‌کند. «لهو الحدیث... ولّی مستکبراً»
برخی افراد، از هر زبانی آیات الهی را بشنوند، باز هم زیر بار نمی‌روند. «و اذا تُتلی علیه آیاتنا ولّی مستکبراً»
گوش اگر گوش تو و ناله اگر نالهٔ من
آنچه البتّه به جایی نرسد فریاد است
◄روحیهٔ استکباری، مانع پذیرش حقّ و حقیقت است. «ولَّی مُستکبراً»آنچه البتّه به جایی نرسد فریاد است
◄گوش ندادن به سخن حقّ، نشانهٔ استکبار است. «مُستکبراً کان لم یسمعها»
◄آن که طالب سخنان باطل باشد، آمادگی شنیدن قرآن را ندارد. «یشتری لهو الحدیث... اذا تتلی علیه... لم یسمعها»
مستکبران، سزاوار تحقیر هستند. «کأنّ فی أُذنیه وقراً»
◄یکی از شیوه‌های تبلیغی و تربیتی قرآن، استفاده از مثال و تمثیل است. «کأن... کأَنّ...»
◄کسی که حقّ را نمی‌پذیرد، مثل کسی است که هر دو گوش او سنگین باشد. «کأنّ فی اُذنیه وَقرا»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
