حاصل این مدرسه فراموش شده خلق نامدارترین چهره‌های علمی، ادبی و هنری بود که امروز گرد پیری بر پیشانی شان نمایان شده است، روزی مسئولان کشور در حیاط این مدرسه ایستادند و کلنگ موزه شدن آن را زدند در حالی که وضعیت مخرب امروز این مجموعه همه وعده و وعیدهای مسئولین را انکار می‌کند.

این مدرسه قدیمی در سال 1378 از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ثبت شد و آموزش و پرورش مالکیت آن را بر عهده گرفت تا بتواند از آن یک گنجینه تعلیم و تربیت بسازد این در حالی است که چند سالی از ثبت ملی این اثر فراموش شده می‌گذرد اما همچنان این بنای تاریخی کشور در گوشه‌ای از خیابان ناصر خسرو مهجور و فراموش مانده زیست می‌کند.

حجت‌الاسلام محی الدین محمدیان رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش در نشست خبری هفته گذشته که به مناسبت سالگرد شهادت امیرکبیر در دارالفنون برگزار شد، گفت: از سه سال گذشته که این بنا در اختیار سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی قرار گرفته تا از این مرکز به عنوان یک مرکز یادگیری و یاددهی باری دانش آموزان استفاده شود، همکاران سازمان هماهنگی‌هایی را با سازمان میراث فرهنگی و سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در تحقق این موضوع به عمل آوردند.

وی در ادامه عنوان کرد: در تلاش هستیم تا سال 95 احیای اولیه دارالفنون را انجام دهیم تا در کنار مرمت، هویت تاریخی این بنا نیز حفظ شود.

معاون پژوهشی وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: کار مرمت دارالفنون حداقل 2 سال به طول می‌انجامد و هم اکنون 6 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.

همچنین ابوطالب حافظی مدیر مدرسه دارالفنون نیز با اشاره به اینکه راهبرد وزارت آموزش و پرورش براساس مصوبه شورای معاونان این وزارتخانه این است که کار مرمت و بازسازی مدرسه دارالفنون تا شهریور سال 95 به پایان برسد، گفت: شهرداری تهران برای پرداخت یک میلیارد تومان از منابع خود در سال 93 به منظور بازسازی دارالفنون قول مساعده داده است.

پس می‌توان گفت علی رغم تامین منابع مالی برای مرمت و بازسازی دارالفنون، وجود اختلاف نظر بین کارشناسان سازمان نوسازی، توسعه و تجهیزمدارس کشور و کارشناسان میراث فرهنگی که مرمت این بنا را به تاخیر می‌اندازد چرا که کارشناسان سازمان نوسازی به مقاوم سازی در کنار مرمت دارالفنون توجه دارند در حالی که کارشناسان میراث فرهنگی حفظ کالبد این بنا را ضروری و لازم می‌دانند.

با توجه به این مقوله مهم شتاب بیشتر مرمت، احیا و بازسازی دارالفنون همکاری و هماهنگی بین دستگاه‌ها و رسیدن به یک نقطه نظر مشترک را می‌طلبد تا بار دیگر تنفس مصنوعی دارالفنون به تنفس واقعی تبدیل شود.

انتهای پیام/