گروه دوم
ازبکستان: غذای ملی ازبکها پلویی به نام پیلاف که شامل برنج و چاشنیهای
خاص این کشور است.
عربستان: غذای ملی سعودیها نیز کسبه است، مرغی پر از ادویه که
همراه با برنج معطر سرو میشود و به نوعی به غذای کویتیها شباهت دارد.
چین: اردک غذای ملی چینیها است که از زمان امپراطوری چین مورد استفاده قرار
میگیرد. خوشبختانه چینیها تنها به اردک اکتفا کردند و جانور دیگری را به
عنوان غذای ملی خود معرفی نکردهاند.
کره شمالی: غذای کره شمالی نینگ میون است، ظرفی از رشته فرنگی کرهای که با رشتههای خانگی بلند و نازک و با مواد سرد سرو میشود. به نظر میرسد این غذا رژیمی هم باشد.
گروه سوم
ایران: قرمه سبزی به
عنوان غذای ملی کشورمان معرفی شده است.
امارات: غذای ملی این کشور هم نوعی حلیم است
که با استفاده از گندم و گوشت درست میشود و شبیه حلیم ایرانیها است، اما
اماراتیها به نام هریس آن را میشناسند.
قطر: غذای ملی قطریها هم مشبوس است که
نوعی برنج دانه بلند به همراه گوشت مرغ و سبزیجات تهیه میشود.
بحرین: غذای ملی بحرینیها هم مشبوس دجاج است نوعی مرغ که همراه با برنج کته و سبزیجات پخته میشود.
گروه چهارم
ژاپن: سوشی
غذای ملی چشم بادامیها است که به نظر خوشمزه و سالم به نظر میآید.
اردن: غذای ملی
اردنیها منسف نام دارد غذایی لذیذ که از گوشت بره مزهدار شده با سس که از
تخمیر ماست خشک تهیه میشود و به همراه برنج سرو میشود.
عراق: غذای محلی
عراقیها نیز سمک مسکوف نام دارد. غذایی با قدمت دیرینه که از قدیم الایام
در بین النهرین درست میشد و از چاشنیهای مختلف در پخت این ماهی استفاده
میشد.
فلسطین: غذای ملی فلسطین مسخن نام دارد. نوعی مرغ که همراه با پیاز، سماق، فلفل، زعفران و زعتر پخته میشود و از ظاهر آن غذای لذیذی به نظر میآید.