سیاسی که با دورنمایی رؤیایی به باشگاه پرسپولیس قدم گذاشته بود، از‌ همان ابتدای راه با مشکلات عدیده‌ای مواجه شد و گذشت زمان سنگینی مصائب را افزایش داد و پای وی را به بازی‌های ناخواسته‌ای باز کرد که حتی برچسب همکاری با عوامل موساد را نیز برایش به همراه داشت!

حمیدرضا سیاسی بعد از پیروزی در جنگ قدرت و دوئل فرسایشی با علیرضا رحیمی به کرسی مدیرعاملی سرخ‌ها رسید و در حالی که انتظار داشت آرامشی نسبی را در ادامه راه مدیریتی‌اش تجربه کند، با اتفاقاتی غیرقابل پیش‌بینی و تلخ مواجه شد و کرسی مدیرعاملی را با میله‌های زندان تعویض کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که گفته می‌شد حمیدرضا سیاسی فضای فوتبال را برای مصونیت از اتفاقات احتمالی انتخاب کرده است؛ مصونیتی که با وجود تلاش برخی اطرافیان و عوامل باشگاه هرگز رنگ و بوی واقعی به خود نگرفت و اجرایی نشد.

تجارت

حمیدرضا سیاسی همان‌طور که در پاسخ به ادعای علیرضا رحیمی گفت، بساز و بفروش نبوده و نیست و چندان فعالیتی در این عرصه نداشته است؛ چراکه فعالیت اصلی سیاسی در زمینه تراکم بوده و واسطه بین شهرداری و سازندگان را ایفا می‌کرده است. البته برادران سیاسی در حوزه راه‌سازی نیز فعالیت‌های نسبتاً چشمگیری داشته‌اند. بیشترین فعالیت تجاری برادران سیاسی در شرکت «اقلیم» در حوالی میدان آر‍‍‌ژانتین و خیابان زاگرس صورت می‌گیرد که در بین بقیه شرکت‌های متعلق به برادران سیاسی شناخته‌شده‌تر است. در شرکتی که دوم اردیبهشت ماه سال جاری تغییراتی اساسی را در چارت مدیریتی به خودش دید، ریاست هیأت مدیره را حمیدرضا سیاسی و نایب رئیس و مدیرعاملی را امیر سیاسی بر عهده دارد.

استیلی

نکته جالب توجه اینکه آشنایی با حمیدرضا سیاسی نیز به مانند بسیاری از آشنایی‌های دیگر استیلی در یکی از هیأت‌های مذهبی پایتخت و در محله پیچ شمیران پایه‌گذاری شده است. آشنایی که با توجه به برخی فعالیت‌های اقتصادی مشترک در حوزه ساختمان‌سازی و تراکم ریشه دوانده بود، با حضور در هیأت مدیره سرخ‌ها ریشه قطورتری پیدا کرد و به مراتب صمیمی‌تر از قبل شد. تجدید دیدار و رابطه نزدیک حمید استیلی و سیاسی که در هیأت مدیره پرسپولیس رقم خورد تا جایی عمق پیدا کرد که استیلی با کناره‌گیری از هیأت مدیره پرسپولیس، به عنوان فرد معتمد برادران سیاسی و با هزینه شخصی آن‌ها مالکیت باشگاه راه‌آهن را در اختیار گرفت؛ مالکیتی که البته عمر چندانی نداشت و در فاصله چند ماه از سوی دادستانی باطل شد.

فوتبال

بدون شک تا قبل از اردیبهشت سال جاری که اعضای هیأت مدیره جدید سرخ‌ها معرفی شدند، حمیدرضا سیاسی چهره‌ای کاملاً ناشناخته بود. عضو جدیدی که گفته می‌شود بواسطه فردی، به وزارت ورزش و جوانان معرفی شد و شانس حضور در عرصه ورزش و فوتبال را پیدا کرد. البته گفته می‌شود که کمک‌های سیاسی برای اجرای پرو‌ژه‌های ورزشی دانشگاه تهران نیز باب آشنایی قبلی سیاسی با محمود گودرزی بوده است. روز به روز دامنه اختیارات او گسترده‌تر شد و به فاصله فقط چند ساعت، انتخابش به عنوان رئیس هیات مدیره به این ذهنیت مهر تأیید زد و به فاصله چند روز و با کسب کرسی مدیرعاملی باشگاه که البته خوش یمن نبود به اوج رسید.

عابربانک

حمیدرضا سیاسی خیلی زود به عنوان عابربانک جدید فوتبال ایران خودش را معرفی کرد و پول‌های هنگفتی را به بدنه پرسپولیس، راه آهن و حتی باشگاه استقلال تزریق کرد که طبق گفته امیر خادم بالغ بر ۳۰ میلیارد تومان بود. شاید کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد که مدیرعامل پرسپولیس به راحتی و بدون اینکه دغدغه‌ای داشته باشد، با اسپانسر باشگاه قطع همکاری کند و بابت هزینه‌های هنگفت باشگاه دست در جیب شخصی‌اش ببرد! نکته جالب توجه اینکه حمیدرضا سیاسی با اشراف به این موضوع که هزینه کردن در پرسپولیس کوچک‌ترین آورده مالی برایش نخواهد داشت، اقدام به چنین کاری کرد و تا جایی پیش رفت که حتی برای بازی مهمی چون دربی پایتخت نیز حاضر به جذب اسپانسر و درآمدزایی نشد! اتفاقاتی که به شایعه کم ارزش کردن سهام باشگاه پرسپولیس و هدایت شدن باشگاه به سمت و سوی سراشیبی سقوط قوت بخشید؛ مسیر حرکتی از پیش تعیین شده‌ای که راه را برای خریداران در کمین نشسته سهام باشگاه پرسپولیس هموار‌تر می‌کرد.

ریاست هیأت مدیره

در گیر و دار انتخاب اعضای جدید هیأت مدیره سرخ‌ها گمانه‌زنی‌ها حکایت از این داشت که یکی از اعضای سر‌شناس هیأت مدیره به عنوان رئیس جمع هفت نفره مدیریتی سرخ‌ها انتخاب خواهد شد اما در ‌نهایت اتفاقی غیرقابل پیش‌بینی رقم خورد؛ انتخابی که در‌ همان روزهای ابتدایی نیز به مذاق برخی اعضا خوش نیامد و حتی مخالفت پنهان آن‌ها را در پی داشت. البته پشت پرده‌های جالبی نیز در خصوص چگونگی ریاست سیاسی در هیأت مدیره سرخ‌ها مطرح است که امیررضا خادم نیز در برخی مصاحبه‌های خود اشاره غیرمستقیمی به آن داشته است. اینکه یکی از شرایط احراز پست ریاست هیأت مدیره، آورده مالی و پرداختی چشمگیر در‌ همان قدم نخست و ابتدایی بوده که سیاسی از عهده آن برآمده است!

مدیرعاملی

استرات‍ژی بعدی سیاسی رسیدن به صندلی مدیرعاملی سرخ‌ها بود. بعد از برکناری علیرضا رحیمی و سرپرستی تقریباً فرمالیته منتقمی، زمینه‌چینی برای مدیرعاملی حمیدرضا سیاسی به این شکل مهیا شد که با اضافه شدن جعفر کاشانی و حسین کلانی به هیأت مدیره سرخ‌ها از سوی وزارت ورزش در حقیقت راه را برای سیاسی باز کردند تا با برتری ۴ بر ۳ در رأی‌گیری هیأت مدیره، بر مسند مدیرعاملی تکیه بزند!

بازداشت

سیاسی بعد از مراجعه به دادسرای فرهنگ و رسانه، از سوی مقامات قضایی بازداشت و در یک چشم بر هم زدن به زندان اوین منتقل شد. در حالیکه مقامات قضایی اعلام رسمی در خصوص دلایل بازداشت سیاسی نداشتند، گمانه‌زنی‌ها شکایت شاکی خصوصی، اسپانسر سابق باشگاه پرسپولیس و مسائل دیدار دوستانه با رئال مادرید و دیدار با عوامل ضد انقلاب را از جمله اتهامات مدیرعامل پرسپولیس عنوان کردند. ضمن اینکه برخی گمانه‌زنی‌ها نیز حکایت از اتهامات دیگری دارد که به بحث خرید و فروش تراکم و ارتباط با برخی پرونده‌های شهرداری تهران مربوط می‌شود. نکته جالب توجه اینکه نوع و موضوعیت پرونده بازداشت حمیدرضا سیاسی، حتی مانع صدور قرار وثیقه‌ای و آزادی موقت مدیرعامل پرسپولیس شد. البته در این بین یک نظریه دیگر هم مطرح است مبنی بر اینکه برخی دست‌های پشت پرده که چشم به سهامداری دو باشگاه پرطرفدار پایتخت دارند، به این شیوه حمیدرضا سیاسی که عزمی جدی برای خرید سهام پرسپولیس داشت را از میدان به در کردند.

اوین

پیچیدگی پرونده حمیدرضا سیاسی که هنوز جزئیاتی از آن هم بصورت رسمی اعلام نشده، مجال ملاقات با مدیرعامل پرسپولیسی‌ها را گرفته و به غیر از وکیل اصلی سیاسی هیچ شخص دیگری امکان دیدار با او را نداشته و حتی گفته می‌شود اعضای خانواده‌اش نیز برای دیدار با او چندان مسیر آسانی را پیش رو ندارند. اما نکته جالب توجه اینکه طبق پیگیری‌های خبرنگار «قانون»، حمیدرضا سیاسی که در بند عمومی زندان اوین حضور دارد به لحاظ روحی و روانی شرایط خیلی خوبی دارد و این‌طور که از شواهد و قرائن پیداست، خیلی زود با فضای زندان آداپته شده است! مدیرعامل پرسپولیس اگرچه پیگیر اخبار مربوط به پرسپولیس است اما سعی می‌کند کمتر در خصوص فوتبال و اتفاقاتی که برایش رخ داده، صحبت کند. سیاسی که از طریق تیم وکلایش پیگیر وضعیت پرونده‌اش هست، همچنان منتظر اعلام نظر مقامات قضایی است تا ببیند درباره آینده‌اش چه تصمیمی اتخاذ می‌کنند.