به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران؛با پایان جنگ‌های داخلی امریکا موسوم به جنگ‌های انفصال که به آزادی سیاهان و لغو برده‌داری انجامید، موج نفرت از سیاهان در ایالات جنوبی بالا گرفت و باعث رشد تدریجی نهضت ضد سیاهان شد. این نهضت با ضرب و جرحِ گاه و بیگاه سیاهان، ترور آنان و تخریب خانه و کاشانه‌شان و سرقت اموال آنان و وارد آوردن انواع فشار و سختی علیه سیاهان جلوه‌گر شد. درحالی که تنها چند ماه از پایان جنگ ضد برده‌داری گذشته بود، در هر یک از ایالات جنوب امریکا، قوانین و مقررات دست و پاگیری علیه حقوق سیاهان به تصویب رسید و روال گذشته و تبعیضات قدیمی به نحوی دیگر خود را نمایان شد.

در 24 دسامبر سال 1865 م سازمان تروریستی کوکْلوکْسْ کِلان (Ku Klux Klan) توسط جمعی از نژادپرستان متعصب تروریست و با هدف نابودی و ارعاب سیاه پوستان در جنوب امریکا تأسیس شد. این سازمان به سرعت توسعه یافت و گروه گروه مردمی که از برده‌داری محروم شده بودند به این سازمان مخوف پیوسته و پس از مسلح شدن، به جان سیاهان افتادند.

فعالیت سازمان کوکلوکس کلان به معنی حصار قبیله یا گروه دایره، در سال‌های 1866 تا 1869 م بسیار وسیع و گسترده بود و هزاران سیاه‌پوست امریکا به دست اعضای این فرقه به طرزی فجیع به قتل می‌رسیدند. اعضای کوکلوکس کلان، شب هنگام، ماسک سفید مخصوصی بر چهره زده و لباس بلندی مانند کفن سفید بر تن می‌کردند و نوعی کلاه سفید نوک تیز به سر می‌گذاشتند. آنان هر شب که دستور ترور و قتل داشتند، ابتدا مراسم مخصوصی را به جا می‌آوردند. در آن مراسم آنان به دور یک صلیب چوبی که ارتفاع آن به بیش از سی متر می‌رسید حلقه می‌زدند و شاهد سوختن آن می‌شدند و با هم سرود مذهبی می‌خواندند.

هر شب که مردم امریکا چنین مراسمی را نظاره می‌کردند، فردایش شاهد چنین جسد سیاه‌پوست در داخل جوی‌های آب، زیر پل‌ها و یا در نقاطی دور از شهرها بودند. سازمان کوکلوکس کلان که مخالف آزادی اجتماعی سیاه‌پوستان امریکا بود، فعالیت‌های جنایت‌کارانه خود را برای قتل سیاهان و ترور کسانی که موافق آزادی اجتماعی سیاهان بودند، بار دیگر در شانزدهم اکتبر 1915 م آغاز کرد. این فعالیت‌ها در طی دهه‌های پس از آن با شدت و ضعف ادامه یافت اما در طول دهه 1960 م، کارنامه خون‌باری از کوکلوکس کلان ارائه شد.

از جمله کشته‌شدگان این گروه تروریستی، مالکوم ایکس، رهبر مسلمانان سیاه‌پوست آمریکا و مارتین لوترکینگ رهبر مسیحیان سیاه‌پوست این کشور در سال‌های 1965 م و 1968 م می‌باشند که از جمله برجسته‌ترین قربانیان این گروه بودند. دولت‌های امریکا که همگی بدون استثنا، سیاست‌هایشان مبتنی بر گرایش‌ها و تمایلات نژادپرستانه بوده و همواره سیاهان را به دیده تحقیر و نفرت می‌نگرند، نه تنها از تاریخ تشکیل این فرقه جنایت‌کار در قرن نوزدهم تاکنون حاضر نشده‌اند آن را که هنوز دل به احیاء برده‌داری بسته است، توقیف نمایند و باز، نه تنها هیچ یک از اعضای این سازمان تا به امروز مجازات نشده‌اند، بلکه گاه چهره‌های سرشناس این تشکیلات، به عنوان مقامات دولتی در هیأت حاکمه امریکا، پست‌های مختلفی را نیز اشغال کرده‌اند.

به طوری که در سال 1924 م در کنگره حزب دموکرات، از حدود 1000 نماینده، 343 نفر از اعضای کوکلوکس کلان بودند. دهه 1920 اوج کامیابی کوکلوس‌کلان بود. برخی از شاخه‌های بومی این گروه دست به پاره‌ای به دار کشیدن‌های بی‌دادرسی و دیگر کنشهای خشن زدند. اکنون نیز سازمان مزبور که از سوی اتحادیه‌های بزرگ مالی امریکا حمایت می‌شود، به صورت یک تشکیلات رسمی مذهبی، دارای شعبه‌هایی در سراسر ایالات متحده‌است. این در حالی است که امریکا همواره از شعار دفاع از حقوق بشر دم می‌زند و خود را مهد آزادی و برابری عنوان کرده است.

نام کو کلوس کلان از سوی بسیاری از گروه‌هایی که با اعلامیه جهانی حقوق بشر مخالفند یا باورمندان به جدایی نژادی به کار برده می‌شود. در دهه‌های 1950 و 1960 این گروه‌ها دست به یک سری کارهای خشن مانند بمبگذاری‌هایی که به کشتار کودکان و کارگران انجامید دست می‌زدند.

این گروهک همواره در برنامه‌ها و کشتارهای خود کودکان را نیز به همراه داشتند تا به آنها آموزش‌های لازم را یاد دهند.

همراهی پلیس آمریکا در بسیاری از تجمعات این گروه خشم بسیاری از گروه‌های ضدنژادپرستی در آمریکا را در آن سال‌ها برانگیخته بود

حمایت‌های گسترده دولت آمریکا از این گروهک تروریستی تعداد زیادی از هنرمندان را بر آن داشت تا با طرح‌های از جنس تصویر بالا به مقابله با آنها بپردازند.

کوکلوکس کلان‌ها لباسی سفید با کلاهی نوک تیز با به تن می‌کردند.

آنان هر شب که دستور ترور و قتل داشتند، ابتدا مراسم مخصوصی را به جا می‌آوردند. در آن مراسم آنان به دور یک صلیب چوبی که ارتفاع آن به بیش از سی متر می‌رسید حلقه می‌زدند و شاهد سوختن آن می‌شدند و با هم سرود مذهبی می‌خواندند.

هر شب که مردم امریکا چنین مراسمی را نظاره می‌کردند، فردایش شاهد چنین جسد سیاه‌پوست در داخل جوی‌های آب، زیر پل‌ها و یا در نقاطی دور از شهرها بودند.

بسیاری از محققین معتقدند این گروهک تروریستی با هرگونه دین و باوری که با عقاید آنها مخالفت داشته است برخورد اینچنینی می‌کرده و این اتفاق فقط محدود به سیاه‌پوستان، مسلمانان و مسیحیان نبوده است.

برخی معتقد بودند که این گروهک بعد از سال 1940 موجودیت و هویت خود را از دست داد و دیگر هیچ حرکت رسمی را آغاز نکرد اما چند ماه پیش CNN در گفتگویی با یکی از روسای سابق این گروهک این سوال را مطرح کرده بود که آیا در این شرایط کنونی آمریکا این گروهک دوباره ظهور می‌کند؟

این گفت‌و‌گو با فرانک آنکونا، رهبر سنت‌گرا گروهک کوکلوس کلن انجام شده بود. او کسی است که پیش از این با گلوله یکی از روسای همین گروه را بدلیل اختلاف شخصی کشته بود و رهبری بسیاری از کشتارها را به عهده داشته است.

گفته می‌شود که این روزها 7000 نفر به شکل مستقیم طرفدار و از اعضای اصلی آن هستند. فوریه همین سال هم رهبر این گروهک در فلوریدا در گفتگویی تصویری که در شبکه یوتیوب منتشر شده است، همکاری پلیس آمریکا با این گروهک تروریستی را افشا کرده است. ما دوباره شاهدیم تعدادی با لباس مخصوص این گروه همانند گذشته که پلیس آنها را در راهپیمایی‌هایشان همراهی می‌کرد، در خیابان‌ها حضور پیدا کرده‌اند. آیا در روزهای آینده شاهد افزایش خشونت‌های نژادپرستانه در آمریکا و سکوت دولت آن کشور خواهیم بود؟