در این مطالعات آزمایشگاهی، تلاش شده تا نانوحاملی خوراکی تولید شود که به مدت طولانی در محیط معده باقی مانده و داروی بارگذاری شده را به آرامی در بدن رها سازد.
در دارورسانی سنتی عملا هیچ کنترلی بر روی زمان، مکان و سرعت آزادسازی دارو وجود ندارد.
علاوه بر این غلظت دارو مرتباً در خون در نوسان بوده و در نتیجه از میزان درمانی فراتر رفته و عوارض جانبی ناخواستهای را در پی دارد. در این تحقیق یک سیستم دارورسانی بر پایهٔ نانوذرات اکسید آهن و پلیمرهای هوشمند طراحی شده و برای رهاسازی کنترل شده و هدفمند داروی مدل فلوواستاتین مورد استفاده قرار گرفته است.
با نانوحامل هوشمند طراحی شده میتوان سرعت، زمان و مکان آزادسازی دارو را تحت کنترل در آورد. این امر سبب اثرات درمانی بهتر، کارایی بیشتر، مصرف داروی پایینتر و در نتیجه عوارض جانبی کمتر میشود.
در ساخت این حامل از پلیمرهای حساس به pH محیط استفاده شده است. این پلیمرها دارای شاخههایی با گروههای یونیزه شونده هستند.
هنگامی که pH محیط تغییر میکند، درجه یونیزاسیون این گروهها تغییر میکند. این تغییرات سریع در بار خالص گروههای متصل، موجب تغییر حجم هیدرودینامیکی زنجیرههای پلیمر و در نتیجه بارگذاری یا رهاسازی دارو میشود.
انتهای پیام/