به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران سمنان ؛  شب چله در آخرین شب پاییز (30 آذر ماه) که بلندترین شب سال نیز هست، در کشور اسلامی ایران با شور و شوق فراوان بر پا می‌شود، این جشن ریشه در آیین کهن مهر دارد که از گذشته در ایران و سپس در بسیاری از کشورهای آسیا و اروپا گرامی داشته می‌شود. شادمانی، گردهمایی خانوادگی، فال حافظ گرفتن، شنیدن داستانهای پدربزرگها و مادربزرگها و خوردن میوه‌هایی همچون هندوانه، انار و خشکبار از آیین‌های ویژه جشن شب یلدا است.

شووی چله (شب چله یا شب یلدا به زبان سمنانی ها) در سبک زندگی کهن سمنانی ها هم چون همه اقوام ایرانی پاسداری از نور و سرور و زندگی است، شبی که گرد سالمند ترین عضو خانواده حلقه می زدند تا پیروزی نور بر ظلمت، شادی بر اندوه و زندگی بر مرگ را به تماشا بنشینند و نهال امید در دل ها بکارند تا به سلامت از زمستان سخت گذر کنند و ما همچنان در آستانه ورود به فصل زمستان، پیروی از این آیین زندگی بخش را بهانه کوچکی برای خوشبختی می دانیم.

جشن شب یلدا در گوشه‌گوشه استان سمنان با آداب و آیین خاصی برگزار می‌شود، از آداب و رسوم کویرنشینان استان سمنان در شب چله به عنوان یلدان یلدان نام برده می‌شود. در استان سمنان رسم است که وقتی صدای پای یلدا آرام آرام به گوش می‌رسد، پدربزرگ‌ها و مادر‌بزرگ‌ها خانه را برای استقبال از مهمانان شب یلدا مهیا می‌کنند. فرزندان و نوه‌ها نیز برای دیدار بزرگان خانواده و گذران بلندترین شب سال بی‌قرار هستند. برگزاری مراسم یلدا آئینی کهن در کشور ما و همچنین استان سمنان بشمار می‌رود.

چله‌نشینی یا جمع شدن اعضای خانواده به دور هم در شب یلدا و خوردن آجیل مخصوص، برگه زرد‌آلو، انجیر خشک و انگور ، مویز، توت خشک، نقل، سنجد، کشمش، بادام، هسته زرد‌آلو، تخم کدو، تخم هندوانه، کِنو کُنجی(شاهدانه)حلوای سیاه، شیره انگور، شیره توت، لبو پخته، مغز گردو، حلوا کنجد، حلوای آریشه، حلوای سیاه، هندوانه، خربزه، شلقم، انار، به، سیب و شیرینی که هر یک نمادی به نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی بشمار می‌روند، از آیین‌های مردم استان در شب چله است و از جمله غذاهای این شب نیز ته چین اسفناج و خورش فسنجان است، همچنین بیدار ماندن تا پاسی از شب از جمله آداب و رسوم شب یلدا در این منطقه است. برخی بنا بر باوری کهن خوردن چهل نوع میوه را در این شب توصیه کرده و به منظور رفع گرمی در فصل تابستان خوردن هندوانه را لازم می‌شمارند.

در بسیاری از روستاهای استان سمنان مرسوم است که دامداران در شب چله گوسفند پرواری را تحت عنوان چله کُشی قربانی کرده و گوشت آن را قرمه می‌کنند. از این گوشت که در شکمبه حیوان ذخیره می‌شود، برای تهیه غذا در فصل سرد سال بهره می‌برند.

اهالی منطقه کالپوش از توابع شهرستان شاهرود نیز شب اول زمستان را شب آغاز چله‌کَلان(چله بزرگ) می‌نامند، در روستای نام نیک در منطقه کالپوش خواندن دو رکعت نماز در شب چله و حاجت طلبی از خداوند متعال مرسوم است.

یکی از آداب شب چله، خواندن شاهنامه و تفأل به حافظ در جمع خانواده است. این کار توسط افراد با سواد و خوش صدا و عمدتا پدربزرگ‌ها صورت می‌گیرد، روستای افتر در حومه سمنان از جمله نقاطی است که شاهنامه خوانی در بین اهالی آن از دیرباز تاکنون متداول است.

اهالی روستای بادله کوه از توابع شهرستان دامغان نیز به این شب شب الله می‌گویند.

بارش برف، زیبایی و دلچسبی شب یلدا را برای اهالی نقاط مختلف استان سمنان دوچندان می‌کند، زیرا که در صورت بارش برف، خوردن مخلوط برف و شیره(شیره انگور) نیز به بلندی شب یلدا حلاوتی دوچندان می‌بخشد، طلب برآورده شدن حاجات در کنار دعا برای عاقبت به خیری فرزندان از جمله زیباترین آداب شب یلدا در کنار صله رحم و دیدار اعضاء خانواده و فامیل است، همچنین ریش سفیدان قوم و طایفه از چنین مناسبتی برای رفع کدورت و سرآغاز پیوند و وصلتی نیکو به درستی بهره می‌برند و در مقابل کودکان و جوانان نیز طول عمر و سلامتی آنان را از درگاه ایزد متعال مسئلت می‌دارند.

انتهای پیام/ب