سوابق کارتر
اشتون بالدوین کارتر 60 ساله، قبل از معرفی اوباما به عنوان گزینه پیشنهادی برای وزارت دفاع هیچ گاه در لباس رزم دیده نشده است در حالی که هیگل گروهبان ارتش آمریکا در جنگ ویتنام بوده و دو بار نیز مجروح شده بود. همچنین اگر چه هیگل دوبار از ایالت نبراسکا به سنای آمریکا راه یافته بود، اما کارتر هیچ گاه در این حد در فعالیتهای حزبی درگیر نشده است
کارتر که دارای مدرک دکترا در رشته فیزیک نظری است در
دانشگاه سنتجان آکسفورد و در دانشگاه ییل آمریکا تحصیل کرده است. تحصیلکردههای کمتر سیاسی شدیداً مورد علاقه اوباما هستند و این انتخاب اخیر نیز همین مسأله را نشان میدهد. کارتر همچنین سابقه خوبی در وزارت دفاع دارد:
مروری بر برخی مواضع کارتر
سرمقاله نیویورک تایمز در اولین جملاتش، کارتر را کسی میداند که احتمالاً «از بکارگیری گستردهترِ قدرت آمریکا دفاع خواهد کرد». کارتر نسبت به پرونده هستهای کره شمالی مواضع تندی داشته است. به طور مثال در همان زمانی که در دولت بیل کلینتون بر روی پرونده کره شمالی کار میکرد پیشنهاد بمباران راکتور اتمی کره شمالی را برای جلوگیری از دستیابی این کشور به بمب اتمی را داده بود. وی در سال 2006 نیز گفته بود «آمریکا باید فوراً باید قصد خود را برای بمباران و نابودسازی پایگاه موشکی تاپودونگ در کره شمالی اعلام کند پیش از آنکه آن موشک ها پرتاب شوند.»
با این حال به نظر می رسد اشتون کارتر درباره ایران تمایلات متعادلی مانند اوباما داشته باشد هر چند در مواضع رسمی خود به عنوان عضو یا دبیر دپارتمان دفاع، نماینده سیاست آمادگی جنگی آمریکا بوده و خواهد بود. وی پیش از این گفته بود بازدارندگی و تهدید ایران جواب نمیدهد چون این کشور «دارای ایدئولوژی افراطی» است و حتی ادعا کرده بود که برنامه هستهای غیر نظامی ایران هم تهدیدی برای کل منطقه است، با این حال اقدام نظامی باید بخشی حیاتی از «استراتژی جامع» علیه ایران باشد. در واقع وی معتقد است که استفاده از گزینه نظامی به تنهایی در باره ایران کاربرد ندارد و راهبردی کامل شامل المانهای سیاسی، اقتصادی و نظامی برای به نتیجه رساندن موضوع هستهای ایران مطرح کرده بود.
وی پیشتر در نشستی درباره
اشاعه تسلیحات هستهای اظهارات ضد ایرانی خود را مطرح کرد. وی در اظهارات خود
موشکهای بالستیک ایران را مورد هدف قرار گرفت و ابراز کرد که افزیش ظرفیت موشکهای
بالستیک ایران تهدیدی برای کشورهای منطقه و جهان است و منابع نفتی کشورهای حوزه
خلیح فارس است.
اوباما روز جمعه در کاخ سفید، این استاد فیزیک و مدیر بازنشسته وزارت دفاع را به عنوان فردی «نوآور و تحولخواه» معرفی کرد که میتواند سریعاً با چالشهای امنیتی در خاورمیانه، شرق اروپا و دیگر مناطق دست و پنجه نرم کند. او که سوابق کارتر را به تفصیل، تشریح کرده و او را مورد قبول و تحسین هر دو حزب آمریکا معرفی کرد، اضافه نمود: «زمانی که ما درباره این سِمَت صحبت کردیم درباره چگونگی اتخاذ تصمیمهای هوشمندانه نیز گفتگو کردیم دقیقاً به این خاطر که چالشهای زیادی پیش روی آمریکاست.»
کارتر
در جلسه اعلام نامزدی خود برای وزارت دفاع، با ژست علمی خود خطاب به
اوباما قول داد توصیههای راهبردی و نظامی وی منصفانه و صادقانه باشد
به دنبال اظهارنظرهای متعدد
ضد ایرانی کارتر، رژیم صهیونیستی مواضع حمایتی از وی دارد و در گزارشی اعلام کرده است
که استفاده از تهدید نظامی توسط کارتر در به نتیجه رساندن مذاکرات هستهای
ایران موثر خواهد بود.
چرا چاک هیگل رفت
علت استعفای چاک هیگل اختلاف با رییس جمهوری آمریکا بر سر نحوه برخورد با داعش و افغانستان و همچنین بودجه نظامی پایین بود. گفته میشود وزیری که قرار بود دخالتهای نظامی آمریکا را در جهان کاهش دهد، مدتی بود که در حال افزایش درگیریهای نظامی آمریکا بود. از این رو سیاست دفاعی اوباما بدون استعفای هیگل پیش نمیرفت. سوزان رایس مشاور امنیت ملی اوباما احتمالاً مهمترین نقش را در سرنگونی هیگل داشته است. وی و هیگل به ویژه از ماه گذشته بر سر سیاست آمریکا در سوریه با یکدیگر درگیر هستند با این حال موضوعاتی چون میزان بودجه دفاعی نیز میان آنها را شکرآب کرده بود.
هیگل
بر این باور بود که اگر آمریکا با بشار اسد وارد چالش جدی نشود، متحدان
آمریکا در این کشور به سمت سیاست رادیکال داعش کشیده میشوند. بنابر این
بودجه وزارت دفاع باید برای تأمین این عملیات افزایش یابد. اما رایس قائل
به درگیری بیشتر در سوریه و عراق نبوده و نیست و اوباما نیز با وی موافق
است. شاید در آغوش گرفتن رایس توسط اوباما در انتهای جلسه اعلام نامزدی
کارتر، همین را نشان میداد.
فرآیند انتخاب وزرا در آمریکا
در
آمریکا "وزیر" - Minister- نداریم. در آنجا ادارات قوه اجرایی یعنی همان
دولت، «دپارتمان» نامیده میشوند و وزرا نیز «دبیر دپارتمان» Secretary of
Defense- . یعنی همه دپارتمانها به عنوان یک سازمان واحد به نام «دولت
فدرال» تحت ریاست رئیس جمهور است و رئیس جمهور برای هر دپارتمان، دبیری
تعیین میکند. با این حال رئیس جمهور باید دبیرهای پیشنهادی خود را بر
مبنای اصل قانونی «مشورت و موافقت» به سنا معرفی کند. این اصل که در بند
دوم از بخش دوم از فصل دو قانون اساسی آمده است مقرر می دارد رئیس جمهور
برای امضای معاهدات، تعیین دبیران دپارتمان، تعیین سفرا و همچنین سایر
مناصب عمومی مثل قضات دیوان عالی فدرال و 93 وکیل ایالات متحده (که هر یک
نماینده دولت فدرال در یکی از مناطق قضایی آمریکا است) باید با سنا مشورت
کند و موافقت آن را جلب کند. این بدان معنا است که نامزد
جدید وزارت دفاع یعنی کارتر نیز باید موافقت کمیسیون سرویسهای نظامی در
سنا و سپس موافقت اکثریت سنا را جلب کرده و پیش از آغاز کار خود نیز در سنا
سوگند یاد کند.
نخستین
دپارتمانها به دوره ریاست جمهوری جورج واشنگتن بر می گردد. وی که 1789 تا
1797 رئیس جمهور آمریکا بود و نقش چشمگیری در حل جنگ داخلی این کشور داشت،
توماس جفرسون را به عنوان «دبیر دولت» یا همان وزارت خارجه خودمان،
الکساندر همیلتون را به عنوان «دبیر خزانه» یا رئیس بانک مرکزی خودمان و
هنری ناکس را به عنوان «دبیر جنگ» یا همان وزارت دفاع معرفی کرد.
دپارتمانهای کنونی دولت فدرال آمریکا عبارت است از: امنیت سرزمینی، امور
بازنشستگان، آموزش، انرژی، حمل و نقل، مسکن و توسعه شهری، بهداشت و خدمات
انسانی، کار، دارایی، کشاورزی، داخلی (= کشور)، دادستانی کل، دفاع،
خزانهداری و دولت (=امور خارجه).
اشتون در راه سنا
کارتر که در دوره دو رئیس جمهوری دموکرات در پنتاگون فعالیت کرده، مورد استقبال برخی جمهوری خواهان هم قرار گرفته و همانطور که تایم پیش بینی کرده است، انتظار میرود او به راحتی مورد تائید سنای تحت کنترل جمهوری خواهان در ابتدای سال 2015 قرار بگیرد. با این وجود، جمهوریخواهان ممکن است از جلسه معرفی کارتر برای به چالش کشیدن اوباما بهرهبرداری کنند.
سناتور جمهوری خواه لیندسی گراهام، در همین زمینه گفته است اشتون کارتر دانش و توانایی خدمت به عنوان وزیر دفاع در این شرایط سخت را دارد ولی فکر میکنم او در جلسه رای اعتماد با سوالهای سختی درباره شکست سیاست امنیت ملی رئیس جمهور اوباما روبرو شود. با این وجود، انتظار دارم او تائید شود و رای اعتماد بگیرد.
همچنین سناتور جیم اینهاف، عضو جمهوری خواه ارشد کمیته نیروهای مسلح اعلام کرده است که به شدت از نامزدی کارتر حمایت میکند و بسیار خوشحال است که کارتر وزیر دفاع خواهد بود. اینهاف در ادامه میگوید که «نمی توانم تصور کنم که کارتر مخالفی در جریان تایید صلاحیتش داشته باشد.