به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 19 آذر 1393 خورشیدی برابر با 17 صفر 1436 هجری و 10 دسامبر 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
انتخابات دوره اوّل مجلس خبرگان رهبری (1361 ش)
انتخابات نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری که بر اساس اصل 107 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مهمترین وظیفه آن تعیین رهبر نظام اسلامی است در شرایطی صورت گرفت که کشور در حال نبردی نابرابر با حکومت عراق و دنیای استکبار بود. با این حال، این انتخابات با شرکت مردم شجاع و مقاوم ایران در 19 آذر 1361 برگزار گردید و نزدیک به هجده میلیون نفر در این انتخابات شرکت نمودند. در این دوره 75 نفر از نمایندگان مجلس خبرگان رهبری تعیین شدند.

در نهایت اولین مجلس خبرگان رهبری که در واقع دومین مجلس خبرگان جامعه اسلامی بود در تیرماه 1362 با پیام امام خمینی (ره)، افتتاح شد. با رحلت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، مجلس خبرگان رهبری، حضرت آیتاللَّه خامنهای را به رهبری نظام اسلامی برگزید و این وظیفه را به نحو احسن به انجام رساند.
رحلت مفسر قرآن کریم "سید حسین اثنی عشری" معروف به اعتمادی (1343 ش)
حاج آقا حسین اثنی عشری، مفسر عالیقدر قرآن در سال 1318 ق در شهر ری ولادت یافت و پس از فراگیری مقدمات و ادبیات در تهران، در سال 1349 ق به قم سفر کرد. پس از آموختن سطوح، در درس خارج آیتاللَّه شیخ عبدالکریم حائری شرکت جست و سپس از درس آیتاللَّه سیدمحمد حجّت و آیتاللَّه سیدمحمدتقی خوانساری استفاده نمود. در سال 1362 به شهر ری بازگشت و در آستانهی مقدس حضرت سید الکریم عبدالعظیم (ع) به اقامهی جماعت و تبلیغ و تفسیر قرآن پرداخت. سرانجام این عالم عامل درسال 1384 قمری در 66 سالگی بر روی منبر دچار سکتهی قلبی گردید و بدرود حیات گفت ودر حرم قبله تهران سیدالکریم عبدالعظیم حسنی (ع) دفن گردید. مهمترین تفسیر وی، تفسیر اثنی عشری نام دارد و علاوه بر آن دارای تألیفات دیگری نیز میباشد.
تظاهرات بزرگ و تاریخی تاسوعای حسینی علیه رژیم استبدادی پهلوی (1357 ش)
همزمان با تاسوعای حسینی سال 1357 ش، مردم مسلمان و انقلابی ایران با حضور گسترده خود، مراسم عزاداری سالار شهیدان، حضرت اباعبداللَّه الحسین (ع) و دیگر شهدای کربلا را به تظاهراتی بزرگ و تاریخی بر ضد رژیم فاسد و استبدادی شاه، تبدیل کردند. در تهران، حدود چهارمیلیون نفر از مردان، زنان و کودکان، در راهپیمایی تاریخی این روز شرکت کرده و ضمن عزاداری، با سردادن شعارهایی بر ضد رژیم شاه، نفرت و انزجار خود را از این رژیم اعلام کردند. همزمان با تهران، این راهپیمایی در شهرستانها نیز صورت گرفت. این اقدام، پایههای حکومت پوشالی و وابسته رژیم شاه به بیگانگان را بیش از پیش متزلزل و سقوط آن را قطعی کرد.
طرح تشکیل شورای سلطنت توسط آمریکا (1357 ش)
در بحبوحه انقلاب اسلامی و در حالی که نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) رژیم پهلوی را در کام خود فرو میبرد، اربابان آمریکایی شاه درصدد بودند تا به هر نحو ممکن، از سقوط محمدرضا پهلوی، این مهره مطیع خود جلوگیری کنند. از این رو، در نوزدهم آذر 1357 ش، وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا که مشغول بررسی تشکیل شورای سلطنت در ایران بود، با ارسال تلگرافی به سفارت آمریکا در تهران با نمایندگان خود در ایران درباره این موضوع مشورت کرد. این کار از یک سو نشان دهنده ناامیدی مقامات دولت آمریکا از باقی ماندن شاه در رأس قدرت و از سوی دیگر، دخالت آشکار و ظالمانه آمریکاییان در امور داخلی ایران بود. دولت آمریکا، همه توان خود را به کار گرفته بود تا به هر صورت ممکن، پایگاه سیاسی و نظامی خود را در ایران حفظ کند اما امواج توفنده انقلاب، آنان را از رسیدن به این هدف شوم باز داشت و این شورا پس از آن که در 23 دی 57 کار خود را آغاز کرد، پس از یک هفته با ناکامی، منحل شد.
تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی به فرمان حضرت امام خمینی (ره) (1363 ش)
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گروهکهای مختلف، دانشگاهها و مدارس کشور را عرصه تاخت و تاز خود ساخته و روند تحصیل و تدریس را مختل کرده بودند. بسیاری از استادان منحرف، به کار مشغول بودند و هیچ تغییر بنیادی در برنامه و شیوه تدریس و تربیت و اهداف آنها رخ نداده بود. در نتیجه، دانشگاههای سراسر کشور برای مدتی تعطیل شد. پس از تعطیلی دانشگاهها، به منظور ساماندهی به امور فرهنگی مدارس و دانشگاهها، به فرمان امام خمینی (ره)، اولین ترکیب شورای انقلاب فرهنگی تحت عنوان ستاد انقلاب فرهنگی شکل گرفت. با تشکیل این ستاد، علی رغم کارشکنیهای برخی اشخاص و گروههای سیاسی، حضرت امام در سال 1360، از ستاد خواستند که در باز شدن دانشگاهها تسریع نماید. با بازگشایی دانشگاهها، ضرورت توسعه و تعمیق کار این ستاد ایجاب کرد که در نوزدهم آذر 1363، امام، رؤسای سه قوه و تعداد دیگری از اندیشمندان فرهنگی کشور را به اعضای آن بیفزایند. گسترش و نفوذ فرهنگ اسلامی در شئون جامعه، تزکیه محیطهای علمی و فرهنگی از افکار مادی، تحول دانشگاهها و مدارس و مراکز فرهنگی و هنری بر اساس فرهنگ صحیح اسلامی، حفظ و احیاء و معرفی آثار و مآثر اسلامی و ملی از جمله اهداف این شورا و نیز تدوین اصول سیاست فرهنگی نظام جمهوی اسلامی و تعیین اهداف و جهتگیری برنامههای فرهنگی، آموزشی و علمی، تعیین مراجع برای طرح و تدوین برنامههای فرهنگی و علمی، تدوین ضوابط برای گزینش استادان و معلمان دانشگاهها و نظارت بر امور کتابهای درسی و... از جمله وظایف شورای عالی انقلاب فرهنگی میباشند.
تولد "ابوالسعود" فقیه و مفسر مسلمان (896 ق)
محمد مصطفی عمادی مشهور به ابوالسعود، فقیه و مفسّر مسلمان در روستای مدرس واقع در نزدیکی استامبول در ترکیه متولد شد. ابوالسعود پس از پایان تحصیلات به تدریس مشغول گردید. همزمان با تدریس، منصب قضاوت در استامبول را نیز به عهده گرفت و تا پایان عمر در این مقام باقی ماند. او به مسایل اجتماعی و عرفی جامعهی خود توجه داشت و تلاش میکرد قوانین اداری عثمانی را بر اساس شریعت اسلامی تنظیم و اصول دیوانی را اصلاح کند. ابوالسعود علاوه بر زبان ترکی به زبانهای فارسی و عربی، تسلط کامل داشت و به این دو زبان، شعر نیز میسرود. ارشاد العقل السلیم، دعا نامه و قانون نامه از جمله آثار اوست.
تولد "سلطان القُرّاء تبریزی" قاری شهیر قرآن و دانشمند علم قرائت (1255 ق)
شیخ عبدالرحیم بن ابوالقاسم تبریزی معروف به سلطان القُرّا یا شاه قرآن خوانان در 1255 ق در تبریز به دنیا آمد. وی در علم تجوید در عصر خود استاد بود و شاگردان فاضلی در این زمینه تربیت نمود. از تالیفات وی رسالهای است در علم تجوید به نام "دُرُّ المنثور" و رسایل دیگر. سلطان القرّاء پس از فراگیری این علم نزد پدر، با شیخ شامیل داغستانی آشنا شد و هنگامی که شیخ شامیل ارتشی فراهم آورده بود تا علیه روسها قیام کند، وی برای همراهی با این نهضت با شیخ شامیل به سوی داغستان عزیمت کرد. سپس به تبریز بازگشت و حوزهی درسی جهت قرائت قرآن تشکیل داد و از آن زمان به برترین قاری قرآن کریم لقب یافت. سلطان القراء در سال 1336 ق در 81 سالگی درگذشت.
پایان دوران چهارصد ساله تسلط استعمار اسپانیا بر کشور کوبا (1898 م)
سرزمین کوبا واقع در امریکای مرکزی در 27 اکتبر 1492 م توسط کریستُف کلُمْبْ کشف شد و از همان زمان زیر سلطه استعماری اسپانیا قرار گرفت. با این حال، فعالیتهای آزادیخواهی کوبا از قرن نوزدهم آغاز گردید و در طول این قرن ادامه یافت. اما علی رغم تمامی تلاشها و حتی جنگهای چریکی، اسپانیا این شورشها را سرکوب کرد و حاکمیت استعماری خود را بر کوبا ادامه داد. در این میان، امریکا بارها تمایل خود مبنی بر الحاق کوبا به خاک ایالات متحده را اعلام کرد و این درخواست در سالهای پایانی قرن نوزدهم، با توجه به اوجگیری مبارزات مردم کوبا علیه اسپانیا، به صورت جدیتری مطرح شد. این در حالی بود که اسپانیا نیز برای رها شدن از مشکلات پیش آمده، درصدد ارائه خودمختاری تدریجی به کوبا بود. البته این تصمیم، مورد نظر امریکا نبود چرا که ایالات متحده به دنبال بهانهای برای حذف اسپانیا و جایگزینی خود در این منطقه بود. در این میان و به دنبال درگیری کوتاه مدتی که در فوریه 1898 م بین امریکا و اسپانیا روی داد، چون اسپانیا توانایی جنگ با امریکا را نداشت به مذاکره روی آورد و از پاپ تقاضای میانجیگری نمود. مذاکرات دو کشور در نهایت به معاهده پاریس انجامید که در تاریخ دهم دسامبر 1898 م به امضا رسید و شرایط سخت و ناگواری را بر اسپانیا تحمیل نمود که واگذاری مناطق کوبا و اطراف آن به امریکا از آن جمله بود. در این تاریخ، هرچند حاکمیت استعماری 406 ساله اسپانیا بر کوبا خاتمه یافت، اما استعمار نوین، جایگزین آن شد که تا زمان انقلاب ضد دیکتاتوری در سال 1959 م، به مدت 61 سال ادامه یافت. از آن زمان و با کوتاه شدن دست امریکا از کوبا، دشمنیهای ایالات متحده با کوبا همچنان ادامه دارد.
مرگ "ماکس پلانک" دانشمند و فیزیکدان برجسته آلمانی (1947 م)
ماکسْ پِلانْگ، فیزیک دان و ریاضیدان بزرگ آلمانی در 23 آوریل 1858 م به دنیا آمد. تا سال 1899 م، دانشمندان تصور میکردند که انرژی به طور اتصالی جریان دارد ولی ماکس پلانک در 14 دسامبر 1899 م به جامعه فیزیک برلین اظهار داشت که انرژی به صورت انفصالی است که آن را دامنه انرژی یا کوآنتای انرژی میگویند. این یافته علمی با اصول و قوانینی که تا آن روز دانسته شده بود وفق نمیکرد و طبعاً مخالفانی برای پلانک به وجود آورد، ولی این مخالفتها بیش از 5 سال طول نکشید زیرا تئوری انیشتین که متکی بر توری کوآنتا بیان شد، ارزش واقعی و حقیقی تئوری پلانْک را معلوم نمود. ماکس پلانک به سبب ارائه نظریه کوآنتا، در سال 1918 م جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. پلانک که از مخالفین سرسخت هیتلر، دیکتاتور توسعه طلب آلمان نیز به شمار میرفت، تحقیقات جامع و ارزشمندی در زمینه ترمودینامیک، فیزیک نظری، حرارت، تشعشع و نور انجام داد و آثاری در این زمینهها از او بر جای مانده است. پس از جنگ جهانی دوم، دولت آلمان میخواست به مناسبت نودمین سال تولد پلانک جشنی برپا کند که پلانک چند روز زودتر در دهم دسامبر 1947 م درگذشت.
تصویب اعلامیه حقوق بشر در سازمان ملل متحد (1948 م)
در جریان جنگ جهانی دوم، هنگامی که منشور ملل متحد در دست تدوین بود، احترام به حقوق بشر و آزادیهای سیاسی مورد توجه نمایندگان کشورهای مختلف جهان واقع شد. پس از چندی، سازمان ملل متحد تصمیم گرفت که این حقوق، همه جا و برای همه ملتها قابل اجرا باشد. در ادامه، کمیسیون حقوق بشر در ژانویه سال 1947 م شروع به کار کرد و پس از مدتی مطالعه و بررسی در قوانین اساسی کشورها و بحث و گفتگو در کمیسیونهای مختلف، نتیجه مطالعات خود را به صورت لایحهای به مجمع عمومی تقدیم کرد. مجمع مزبور در دهم دسامبر 1948 م (19 آذر 1327 ش) با 48 رأی مثبت و 8 رأی ممتنع، اعلامیه جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری گردید. این اعلامیه، شامل یک مقدمه و سی ماده میباشد و در ماده اول آن به برابری افراد بشر و حاکمیت روح برادری در میان آنها اشاره شده است. به دنبال تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در دهم دسامبر 1948 م توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد و تأیید حقوق طبیعی و اجتماعی افراد بشر توسط این سازمان بینالمللی، روز دهم دسامبر (برابر با 19 آذر 1327 ش) به عنوان روز جهانی حقوق بشر نام گذاری شده است.
تصویب طرح انتقال مقرّ سازمان ملل به آمریکا در کنگره آمریکا (1949 م)

روز جهانی حقوق بشر
در جریان جنگ جهانی دوم، هنگامی که منشور ملل متحد در دست تدوین بود، احترام به حقوق بشر و آزادی های سیاسی مورد توجه نمایندگان کشورهای مختلف جهان واقع شد. پس از چندی، سازمان مل متحد تصمیم گرفت که این حقوق، همه جا و برای همه ملت ها قابل اجرا باشد. در ادامه، کمیسیون حقوق بشر در ژانویه سال 1947 میلادی شروع بکار کرد و پس از مدتی مطالعه و بررسی در قوانین اساسی کشورها و بحث و گفتگو در کمیسیون های مختلف، نتیجه مطالعات خود را به صورت لایحه ای به مجمع عمومی تقدیم کرد. مجمع مزبور در دهم دسامبر 1948 میلادی (19 آذر 1327 ش) با 48 رأی مثبت و 8 رأی ممتنع، اعلامیه جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری گردید. این اعلامیه شامل یک مقدمه و سی ماده می باشد و در ماده اول آن به برابری افراد بشر و حاکمیت روح برادری در میان آنها اشاره شده است. هم اکنون بسیاری از کشورهای جهان، با توجه به این واقعیت تلخ و همچنین بدلیل ناهم خوانی برخی بندهای اعلامیه حقوق بشر با اعتقادات، فرهنگ و رسوم آنان، خواستار تغییر در این بندها و جلوگیری از استفاده ابزاری از این اعلامیه هستند. بدنبال تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در دهم دسامبر 1948 میلادی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد و تأیید حقوق طبیعی و اجتماعی افراد بشر توسط این سازمان بین المللی، روز دهم دسامبر (برابر با 19 آذر 1327 ش) به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شده است.برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید