به گزار حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، شبکه خبر از ابتدای مذاکرات هسته ائی همواره پوشش حرفه ائی برای اخبار مذاکرات هسته‌ای داشته است که بدون شک این تلاش شبکه خبر در جلب و جذب مخاطبان ایرانی موفقیت‌های چشمگیری داشته است به گونه‌ای که در روز‌های بر گزاری نشست ۵+۱ در وین در همه جا ی ایران مردم به شبکه خبر چشم دوخته بودند.


 در نشست اخیر هم اقدام جسورانه خبر نگار شبکه خبر نشان داد که رسانه‌های ایرانی هم می‌توانند در عرصه بین المللی رسانه ائی همچون دیگر عرصه‌ها حقوق خود را باز ستانند از این رو گفتگوئی داریم با آقای غرقی خبرنگار ارشد شبکه خبر که از ابتدای مذاکرات هسته‌ای در دولت جدید این مذاکرات را بخوبی و با شیوه ائی حرفه ائی پوشش داده است.

آقای غرقی بهتره از اینجا شروع کنیم که سوال شما از جان کری وزیر خارجه امریکا در سایت‌های خبری بازتاب وسیعی داشت، چطور شد که علیرغم مخالفت سخنگوی کاخ سفید شما جسورانه سوال خود را مطرح کردید.

 سوال کردن از جان کری حق خبر نگاران ایرانی حاضر در نشست بود و من در حقیقت از حقوق خبر نگاران ایرانی دفاع کردم. این کنفرانس خبری مربوط به ایران بود وجان کری می‌بایست به سوالات خبر نگاران ایرانی پاسخ می‌داد که خانم ساکی سخنگوی وزارت خارجه امریکا این حقوق را رعایت نکرد. اما اینکه چرا جلسه روال عادی خود را طی نکرد ومن مجبور شد م با صدای بلند سوال کنم و جان کری مجبور شد بماند و به سوال من پاسخ دهد موضوعی است که باید به ان پرداخته شود.

 خانم ساکی سخنگوی وزارت خارجه امریکا که در این کنفرانس خبری نقش مجری را برعهده داشت ابندا با خبر نگاران امریکائی ان بی‌سی/ نیویورک تایمز و سی بی‌اس شروع کرد و پس از اینکه کری به این سوالات ان‌ها پاسخ داد ساکی سعی کرد کنفرانس مطبو عاتی را خاتمه دهد درحالی که هنوز هیچ یک از خبر نگاران غیر امریکائی حاضر در نشست سوالات خود را مطرح نکرده بودند. البته این رفتاردرکنفرانس‌های خبری مقامات امریکائی بعنوان یک عادت است که همواره مورد اعتراض دیگر خبر نگاران قرار می‌گیرد.

 دردهه گذشته مباحث مربوط به ازادی رسانه و جریان ازاد اطلاعاتی شعار تبلیغاتی غربی‌ها بوده است که بهره تبلیغاتی ان را نیز برده‌اند و دنیای غرب که علم رسانه ائی درجهان را در دست دارد قول داده بود که در این مسئله با کشورهای در حال توسعه همکاری کند که نه تنها این وعده محقق نشد بلکه وضع بد‌تر شد. واکنون شما می‌بینید که خبر نگاران امریکائی به ایران و دیگر کشور‌های در حال توسعه می‌روند و درهرسطحی که اراده می‌کنند با مقامات کشور‌های در حال توسعه گفتگوو مصاحبه می‌کنند و هر جور که می‌خواهند ان را پخش می‌کنند.

 اما هر گز خبر نگاران ایرانی فرصت گفتگو و یا مصاحبه با مقامات غربی بویژه امریکائی را پیدا نکرده‌اند که این نمونه واضحی از تبعیض در رفتار رسانه ائی و دوگانگی در اجرای وعده جریان ازاد اطلاعاتی غربی‌ها بویژه امریکائی هاست. و شاید این تبعیض‌ها باعث شده که خبرگزاری‌ها و رسانه‌های غربی دست بر‌تر را در رقابت‌های رسانه ائی جهان داشته باشند چون در انجام فعالیت‌های رسانه ائی در برونمرزی از ازادی بیشتری برخورداند و همه در‌ها بروی ان‌ها بازاست.

 البته انچه در اجلاس وین برای من اتفاق افتاد در نشست الماتی در کنفرانس مطبو عاتی اشتون اتفاق افتاد که بنده به مایکل من و اشتون اعتراض کردم وان‌ها دریافتند که باید حقوق خبر نگاران ایرانی را رعایت کنند واکنون در کنفرانس‌های خبری خانم اشتون یکی از سوال کنند گان از خاتم اشتون بنده هستم. و من امیدوارم که در کنفرانس‌های بعدی اقای جان کری هم این مسئله اتفاق بیفتد و حقوق رسانه ائی ایران رعایت شود.

 نکته قابل توجه اینکه بعد از کنفرانس خبری خیلی از خبر نگاران اروپائی و رسانه‌های عربی امدند و از اقدام بنده تقدیر کردند و معلوم شد که بقیه خبر نگاران غیر امریکائی نیز رفتار امریکائی‌ها را در بر گزاری اینگونه کنفرانسهای خبری نکوهش می‌کنند.