به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،دلار دوشنبه با افت قیمت روبه‌رو شد تا بخشی از رشد هیجانی آن  جبران شده باشد.این موضوع  مورد توجه بسیاری از روزنامه های کاغذی قرار گرفت .


« دلار پا پس کشید»

جام جم در این باره نوشت : در حالی که سکه و ارز در روزهای بعد از تمدید مذاکرات و همچنین اجلاس اوپک روند فزاینده‌ای را طی می‌کرد دیروز تاثیر اظهارات اخیر دولتمردان بر بازار آشکار شد و قیمت این دو کالای پرمتقاضی کاهش یافت.
 

روند افزایشی قیمت ارز و سکه دیروز در حالی متوقف شد که رئیس کل بانک مرکزی و همچنین وزیر امور اقتصادی و دارایی در این جریان وارد شدند و اعلام کردند که رشد قیمت ها ناشی از هیجانات بازار است و بزودی قیمت ها به آرامش رسیده و خریداران متضرر خواهند شد.

به دنبال این اظهارات، قیمت سکه تمام بهار آزادی (طرح جدید) دیروز با کاهش 6000 تومانی رو به رو شد و از 957 هزار تومان در یکشنبه هفته جاری به 951 هزار تومان رسید.

همچنین نیم سکه از 482 هزار تومان به 479 هزار تومان رسید و با 3000 تومان کاهش معامله شد.

در همین حال ربع سکه نیز با 2000 تومان کاهش روبه رو شد و با قیمت 274 هزار تومان مورد معامله قرار گرفت.

بهای سکه گرمی بدون تغییر ماند و با همان قیمت 172 هزار تومان در بازار عرضه شد. این در حالی است که دیروز قیمت اونس جهانی طلا افزایش یافت و از 1169 به 1183 دلار رسید، اما کاهش قیمت دلار در داخل ایران جلوی رشد آن را گرفت.

«عقب نشینی دلار»


روزنامه ایران  کاهش قیمت دلار را  سخنان رییس بانک مرکزی مرتبط دانست  و نوشت :



در پی سخنان رئیس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد درباره واقعی نبودن افزایش قیمت ارز در بازار، دیروز جو روانی بازارها آرام شد قیمت دلار روز گذشته با افت 140 تومانی به کمتر از 3400 تومان رسید و انتظار می رود افت قیمت‌ها همچنان ادامه داشته باشد وزیر اقتصاد: مردم بدانند در شرایطی که عوامل واقعی تغییر نکرده است، نباید رفتارهای هیجانی داشته باشند کسانی که در این شرایط، متأثر از عوامل روانی رفتار می‌کنند، با زیان مواجه خواهند شد .

«تونل عبور از تلاطم ارزی»

دنیای اقتصاد  نیز  نوشت : دلار پیش از پایان رسمی مذاکرات تهران و قدرت‌های جهانی در بازار ایران رو به رشد گذاشته بود، اما این روند روز گذشته بالاخره معکوس شد. در دهمین روز آذرماه، بهای دلار با چند نوسان کاهشی از مرز 3500 تومان فاصله گرفت و تا زیر 3400 تومان پایین آمد.اکثر فعالان این کاهش را ناشی از افزایش ارز موجود در بازار عنوان کردند.

دوشنبه در شروع به کار بازار، قیمت دلار بر تابلوی اکثر صرافی‌ها 3500 تومان درج شد که افزایشی 20 تومانی نسبت به روز قبل داشت، اما قیمت‌ها پس از مدت کوتاهی در مسیر کاهشی قرار گرفتند. اندکی مانده به ساعت 11 صبح، بهای این ارز بین فعالان رسمی به 3480 تومان و بین فعالان غیررسمی تا 3450 تومان رسید. با کاهش قیمت، برخی از فعالان غیررسمی شروع به خرید دلار با نرخ‌های بالاتر از نرخ فروش بازار کردند و به‌نوعی به مقاومت در برابر کاهش قیمت‌ها دست زدند. این در حالی است که اکثر فعالان غیررسمی تمایلی به خرید واقعی نداشتند. یکی از این فعالان در این اوضاع به «دنیای اقتصاد» گفت: «اطمینانی به قیمت‌های کنونی بازار نیست و هر لحظه احتمال دارد جهت قیمت‌ها تغییر کند.» اما به گفته وی، از آنجایی‌که از ساعات انتهایی روز یکشنبه، قیمت در مسیر کاهشی قرار گرفته، اکثر فعالان، تمایلی به خرید ارز نداشتند. ساعت 2 بعدازظهر با افت بیشتر قیمت و رسیدن دلار به نزدیکی‌های مرز 3400 تومان، فروش ارز در بازار بیشتر شد. در این مقطع جهت کاهشی دلار موجب شد تعدادی از فعالان به فروش ارز بپردازند و حجم ارز موجود در بازار بیشتر شود. هنگامی که در ساعات انتهایی فعالیت بازار نرخ فروش صرافی‌ها در بازار تهران تا زیر 3400 تومان پایین آمد، قیمت فروش ارز در منطقه آزاد کیش نیز با کاهش قیمتی مواجه شد و از 3430 به 3405 تومان رسید.

اما برای این کاهش دلایلی عنوان می‌گردد که قابل توجه است. گروهی از فعالان بازار کاهش قیمت دلار را ناشی از افزایش ارز موجود در بازار عنوان می‌کنند. به گفته آنها، پس از اظهارات رئیس بانک مرکزی مبنی‌بر «بازگشت آرامش و تعادل به بازار»، گروهی از فعالان که ارز خود را به‌منظور افزایش بیشتر قیمت‌ها نگه داشته بودند، به فروش آن پرداختند و حجم ارز بازار افزایش یافت. عامل دوم کاهش قیمت دلار در روز دوشنبه، پررنگ‌تر شدن نقش فعالان رسمی نسبت به روز یکشنبه بود. روز یکشنبه، اظهارات اکثر فعالان رسمی، از کاهش موجودی ارز و عدم توان پاسخگویی این گروه برای مرتفع کردن نیازهای متقاضیان خبر می‌داد. با کاهش فعالیت بازیگران رسمی، نقش دلالان و «نوسان‌گیران» بیشتر شد و قیمت‌ها در ساعاتی از روز یکشنبه، از مرز 3500 تومان گذشت. با این حال دیروز، ارز کافی در اکثر مراکز رسمی فروش ارز وجود داشت و با کاهش قیمت‌ها تمایل برای فروش ارز بیشتر از خرید آن بود.

گروهی از فعالان بازار هم افت قیمتی دلار را ناشی از فروش ارز نگه داشته شده نوسان گیران می‌دانند. به گفته آنها، با عبور قیمت دلار از مرز 3500 تومان، دسته‌ای از نوسان‌گیران که نگران دخالت بانک مرکزی و کاهش قیمت‌ها بودند، ارز خود را به فروش رساندند. این گروه که در روزهای قبل، با قیمت‌هایی پایین تر از 3300 تومان ارز خریداری کرده بودند، با 200 تومان افزایش قیمت و احتمال دخالت بانک مرکزی، ریسک بیشتری برای نگهداری ارز خود نکردند. با این حال، برخی از تحلیلگران بازار، نگران تاثیر دوباره فعالان غیررسمی هستند. به اعتقاد آنها، ممکن است انگیزه فروش ارز این نوسان‌گیران، تمایل به خرید دوباره ارز با نرخ‌های پایین‌تر و نگهداری دوباره آن باشد. از سوی دیگر باید توجه داشت که برخی از بازیگران غیررسمی روی نرخ‌های نزدیک به 3500 تومان اقدام به خرید ارز کردند. به این ترتیب، این دسته تمام تلاش خود را برای افزایش دوباره قیمت‌ها خواهند کرد و خطر متضرران بازار ارز، این روزها بیشتر از همیشه است.

در حالی‌که برخی از تحلیلگران بازار، نگران تاثیر نوسان‌گیران و ادامه نوسانات قیمتی دلار هستند، گروهی از کارشناسان می‌گویند، شرایط بنیادی بازار ارز، از ادامه این نوسانات پشتیبانی نخواهد کرد. به گفته این کارشناسان، نوسانات این روزهای بازار، بیشتر ناشی از عوامل روانی «تمدید مذاکرات» و «کاهش قیمت نفت» بوده و با عبور بازار از این شرایط، دامنه نوسانات دلار کاهش خواهد یافت. به اعتقاد این گروه، با تمدید مذاکرات و ادامه شرایط پیشین، کانال واردات کالاهای اساسی باز است و دولت می‌تواند از منابع بلوکه شده به تامین ارز مورد نیاز این کالاها اقدام کند. از طرفی واریز ماهانه 700 میلیون دلار به حساب بانک مرکزی از منابع بلوکه شده دارایی‌های نفتی، دیگر ابزار دولت در صورت کاهش درآمدها است. به این ترتیب، تغییر خاصی در سمت عرضه بازار رخ نداده و فشار تازه‌ای نیز از سمت تقاضا برای بازار وجود ندارد.

اما گران شدن شبانه نان نیز با واکنش برخی رسانه ها رو  به رو شد.

 لقمه چپ!

روزنامه منتقد  وطن امروز در تیتر یک امروز خود با انتشار عکسی از یک نان و با اشاره به گران شدن قیمت نان نوشته است: با وجود پنهانکاری دولتی‌ها و اظهارات مبهم و متناقض، قیمت نان از دیروز در نقاط مختلف کشور افزایش یافت. در حالی که انتظار می‌رفت مسؤولان برای رویداد مهمی مانند افزایش قیمت نان بخشنامه و اطلاعیه‌ رسمی منتشر کنند و مردم را از جزئیات آن باخبر کنند، به اظهارات مبهم، پنهانکاری و تناقض‌گویی روی آوردند تا شبانه نان گران شود. این رویه با سخنان نوبخت مبنی بر اینکه دولت نان را گران نکرد بلکه تنها به نانوایان اجازه داد گران کنند، وارد فاز جدیدی شد. جالب اینکه سخنان نوبخت نه تنها ابهامات را از بین نبرد بلکه آینده قیمت‌ها را مبهم‌تر کرد. مصوبه گرانی نان ۱۴ آبان ۱۳۹۳ به تصویب هیات وزیران رسیده بود و در آن مصوبه تاکید شده بود نان از اول آذر گران شود اما هیچ خبری در این باره تا پنجم آذر منتشر نشد و با پیگیری خبرنگاران اقتصادی جزئیات این مصوبه منتشر شد اما باز هم اجرای آن به تعویق افتاد تا اینکه یکشنبه شب مشاور معاون اجرایی رئیس‌جمهور شبانه در پاسخ به یک خبرنگار زمان دقیق گرانی نان را اعلام کرد. تازه بعد از آن هم محمدباقر نوبخت گفت‌وگوی نانی خود را انجام داد و گفت: «دولت هیچ تصمیمی برای افزایش قیمت نان ندارد و یارانه خرید گندم را همانند سابق پرداخت خواهد کرد... اما این اجازه را به نانواها‌ در استان‌های مختلف نیز خواهد داد تا براساس اقتضائات هر استان به منظور جبران مابه‌التفاوت افزایش هزینه‌های جانبی، قیمت نان را تا حداکثر ۳۰ درصد افزایش دهند‌»!


مذاکرات هسته ای نیز همچنان از موضوعات مورد توجه رسانه هاست .

«هفت ماه مذاكره زير فشار نفتي»
روزنامه جوان نوشت :‌ از واقعیت‌های می‌دانی کاهش قیمت نفت هم که صرف‌نظر کنیم، در واشنگتن این نگاه رو به تزاید وجود دارد که در نبود یک توافق هسته‌ای قابل قبول با ایران، دولت اوباما باید از ابزار نفت به عنوان یک ابزار چانه‌زنی در کنار تحریم‌های اقتصادی بهره بگیرد.

کار‌شناسان امریکایی تأیید می‌کنند که توافق موقت ژنو، باعث شد که میزان فروش نفت ایران به میزانی باشد که دولت تازه کار حسن روحانی بتواند چرخ‌های اقتصاد را همزمان با چرخ‌های سانتریفیوژ‌ها به حرکت در بیاورد. آن‌ها توصیه می‌کنند در حالی که دولت اوباما بر اساس توافق ژنو همچنان متعهد است که تحریم‌ها را از میزان کنونی افزایش ندهد و در روند فروش نفت ایران تا یک میلیون بشکه اخلال نکند، یک راه حل جایگزین، جلب موافقت متحدین نفتی واشنگتن برای افزایش سقف تولید نفت به نحوی است که قیمت‌ها روندی کاهشی تا نصف (یا حتی کمتر) قیمت‌های قبلی (۱۱۰دلار) را داشته باشند. هفته قبل، موسسه بروکینگز میزبان کار‌شناسان مسائل ایران و برخی مذاکره‌کنندگان قبلی بود. تقریباً همه حاضرین در جلسه متفق‌القول بودند که دولت اوباما باید از کاهش قیمت‌های نفت به عنوان ابزاری برای فشار بر ایران برای دستیابی بر امتیازات بیشتر استفاده کند.

‌گری سیمور، مشاور سابق اوباما در این جلسه گفت: «‌کاری که به نظر من ۱+ ۵ می‌تواند بکند این است که هیچ پیشنهاد جدیدی مطرح نکند تا اینکه ایرانی‌ها پیشنهادهای جدی و متقابل بدهند. من اطمینان دارم که تیم مذاکره کننده ما این را درک می‌کند‌». او ادامه می‌دهد: «‌دومین نکته این است که ما نیازمند آن هستیم که با هم‌پیمانان خود گفت‌وگو کنیم یعنی هم با مصرف‌کنندگان و هم با تولید‌کنندگان نفت درباره آماده بودن برای ضرورت احتمال شکست طرح اقدام مشترک، مشورت کنیم. ما از این هم‌پیمانان مصرف‌کننده نفت مثل ژاپن، کره و هند می‌خواهیم که همچنان به تلاش‌های قبلی خود برای کاهش خرید نفت از ایران ادامه دهند‌».

مشاور سابق اوباما، مذاکره با متحدین امریکا برای حفظ تولید بالا را سومین ابزار می‌داند و می‌گوید: «ما از تولید کنندگان نفت مثل عربستان سعودی و اماراتی‌ها می‌خواهیم که تولید بالای نفت را حفظ کنند. ایرانی‌ها البته می‌دانند که ما درحال آماده کردن این توافق هستیم. شاید این مسئله آن‌ها را متقاعد کند که باید امتیاز بدهند‌». دیوید آلبرایت، رئیس مؤسسه اندیشکده علم و امنیت بین‌الملل نیز در همین جلسه گفته: «‌من با گفته‌های‌گری سیمور موافقم از این جنبه که این ایران است که نمی‌خواهد امتیاز بدهد ولی امریکا تمایل داشته است که در برخی موارد بیش از حد پیش برود تا تلاش کند یک توافقنامه قابل‌قبول به دست آید‌». رابرت آینهورن، عضو تیم مذاکره‌کننده قبلی امریکا نیز می‌گوید: «طی این مدت (تمدید هفت ماهه) مؤثر‌ترین تحریم‌های اقتصادی که شامل تحریم‌های بانکی و نفتی می‌شوند، همچنان پابرجا خواهند بود‌».

«آن سوی مذاکرات!»

کیهان نیز در بخشی از یادداشت روز خود با تیتر  به قلم شریعتمداری نوشته است : یک اصل پذیرفته و بار‌ها آزمون شده در سیاست خارجی تاکید می‌کند سهم هر کشور را در عرصه بین‌المللی به اندازه و متناسب با اقتدار آن می‌دهند و میز مذاکره قبل از آنکه محل تلاقی گفته‌ها و دیدگاه‌ها باشد، محل تلاقی قدرت‌هاست و برگ‌های برنده هیئت‌های مذاکره‌کننده، «نماد»‌ها و «نشانه»‌هایی است که از اقتدار کشور متبوع خود روی میز می‌گذارند. دقیقا به همین علت است که در چالش هسته‌ای نزدیک به ۱۳ساله ایران اسلامی با حریف غربی، نگاه مذاکره‌کنندگان قبل از آنکه متوجه استدلال‌ها و استنادهای تیم هسته‌ای کشورمان باشد، به اقتداری که بیرون از میز مذاکرات و در عرصه واقعیات، هیئت مذاکره‌کننده را پشتیبانی می‌کند، دوخته شده است.

از این روی با جرأت می‌توان گفت؛ در اطراف میز مذاکرات هسته‌ای کشورمان با ۵+۱ ـ و پیش از آن با تروئیکای اروپایی ـ سایه‌ها به مذاکره نشسته‌اند و نتیجه ‌نهایی بیرون از فضای مذاکرات و در عرصه و میدان «واقعیات» یعنی آنجا که طرفین مذاکره به تخاصم در برابر یکدیگر صف کشیده‌اند، رقم می‌خورد. اگر این تعبیر و تعریف از ماهیت واقعی مذاکرات هسته‌ای ایران و ۵+۱ را بپذیریم ـ که قابل نفی نیست ـ ناچارا به این نتیجه می‌رسیم که ادعای نگرانی آمریکا و متحدانش از احتمال تولید سلاح هسته‌ای در ایران، ارزش و اهمیتی فرا‌تر از یک «بهانه» ندارد و نگرانی‌ واقعی حریف ـ بخوانید کابوسی که آرامش آنان را بر هم زده‌است ـ اقتدار روزافزون و پرشتاب ایران اسلامی در منطقه است و از «تحریم‌ها» به عنوان یک اهرم و حربه برای مقابله با این اقتدار بهره می‌گیرد و نه برای پیشگیری از حرکت جمهوری اسلامی ایران به سوی تولید بمب ‌اتمی! بنابراین بسیار ساده‌اندیشانه است اگر انتظار داشته باشیم آمریکا و متحدان اروپایی آن، با مشاهده شواهد فنی و حقوقی و اسناد برخاسته از بازرسی‌های آژانس که از صلح‌آمیز بودن فعالیت هسته‌ای کشورمان حکایت می‌کند، از اهرم تحریم‌ها دست بکشند و شاهد بوده و هستیم که نکشیده و نمی‌کشند.

و اما راهکار را بایستی در نقطه یا نقاط دیگری جستجو کنیم؛

الف: ضمن ادامه مذاکرات که به ضرورت آن اشاره خواهیم کرد، به نتیجه گرفتن مطلوب از مذاکرات خوشبین نباشیم. این نگرش مانع از آن خواهد شد که با امید بستن به نتیجه مذاکرات، از پیمودن راه‌های دیگر غفلت ورزیده و یا ضرورت آن را دستکم ـ و‌در مواردی نادیده ـ بگیریم. شواهد موجود حاکی از آن است که دشمن اصرار دارد مذاکرات را به یک «جنگ فرسایشی» تبدیل کند و با بهره‌گیری از روش «کج‌دار و مریز» مسئولان کشورمان را از چاره‌جویی در عرصه‌های دیگر بازدارد که متأسفانه در استفاده از این ترفند، چندان هم ناموفق نبوده است!

ب: از آنجا که چالش اصلی در عرصه «اقتدار» جریان دارد و نه پشت میز مذاکرات، باید جایگاه برجسته و بلندای اقتدار خود را باور کنیم. امروزه، جمهوری اسلامی ایران در منطقه ـ و در مواردی در عرصه بین‌الملل ـ دست بر‌تر را دارد و معادلات منطقه نمی‌تواند بیرون از اراده ایران اسلامی رقم بخورد که تحولات فلسطین، لبنان، عراق، افغانستان، سوریه، یمن، بحرین و... فقط نمونه‌هایی از آن است. با این باور و درک این واقعیت است که تهدیدهای توخالی حریف به هیچ انگاشته می‌شود و در برابر آن امتیازی داده نمی‌شود.

ج: حریف برای وادار کردن ایران اسلامی به امتیاز دادن، از طریق رسانه‌های بیرونی و شماری از وابستگان داخلی خود دست به عملیات روانی می‌زند و عدم توافق را «فاجعه‌اقتصادی»! معرفی می‌کند. همین روز‌ها برخی از کانون‌های آلوده، افزایش نرخ دلار ـ که به قول رئیس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد، «عملیات روانی و انتظاری» بوده و ربطی به نتیجه مذاکرات وین ندارد ـ را به عدم توافق در مذاکرات نسبت داده و به تلویح و تصریح، تن دادن به امتیازخواهی حریف را چاره آن معرفی می‌کنند! مقابله با این جریان مرموز و مشکوک همراه با روشنگری مسئولان و مبارزه با سوداگران سودجو می‌تواند و باید در دستور کار جدی مراکز اطلاعاتی و امنیتی قرار گیرد.

































به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،دلار دوشنبه با افت قیمت روبه‌رو شد تا بخشی از رشد هیجانی آن  جبران شده باشد.این موضوع  مورد توجه بسیاری از روزنامه های کاغذی قرار گرفت .

































زبه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،دلار دوشنبه با افت قیمت روبه‌رو شد تا بخشی از رشد هیجانی آن  جبران شده باشد.این موضوع  مورد توجه بسیاری از روزنامه های کاغذی قرار گرفت .