این نحوه آرایش در میان خانم های جوان خارجی، به ویژه در کشورهای پیشرفته و مدرن، کمتر به چشم می خورد. آرایش ملایم و بهره گرفتن از زیبایی و طراوت جوانی، بسیار پسندیده تر است و حتی کمک می کند شادابی پوست نیز حفظ شود.

با ذکر این مقدمه به مشکلی اشاره می کنیم که شاید شما هم با آن مواجه شده باشید؛ کوچولوهایی که با الگوبرداری از مادر جوان خود، وقتی قدشان آنقدر بلند شد که توانستند به میز آرایشی مادر برسند، لوازم آرایش او را برمی دارند و به پوست خود می زنند تا زیبا شوند!

این شیرین کاری آنها، شاید در نگاه اول، نظر والدین و بزرگ ترها را جلب کند و با خندیدن به او یا به کار بردن اصطلاحاتی مانند «چه خوشگل شدی!» و «چقدر این رنگ رژ به تو می آید» با او برخورد کنند اما بلافاصله والدین را به این فکر وامی دارد که مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایش با پوست لطیف او چه خواهد کرد؟!

به هر حال، چه شما او را با خنده هایتان تشویق کنید و چه بر سرش داد بکشید، چون او به طور عملی از رفتار شما یاد گرفته با این مواد زیبا می شود و دلش می خواهد آنها را بیازماید. از این رو شما احتمالا راهی بازار شده و لوازم آرایش خاصی که تولیدکنندگان سودجو آنها را بی خطر می نامند، خریداری می کنید. کوچولوی شما لوازم آرایش دارای مواد شیمیایی را به پوست خود می زند و به خودش صدمه می زند.

اما راه حل چیست؟

به مادرانی که در این مورد راهنمایی می خواهند، گفته می شود اولا باید به او تفهیم کنید که می تواند با استفاده از لوازمی مانند تل های رنگارنگ، گل سرهای زیبا و جوراب های تزیینی رنگارنگ، خودش را خوشگل تر کند و به او بگویید که این وسایل هم به زیبایی او می افزایند و هم برایش بی ضرر هستند. برای او توضیح دهید که پوست بزرگ ترها ضخیم است و به این مواد شیمیایی مقاوم شده اما پوست او آسیب خواهد دید و وقتی به سن مدرسه برسد، پوستش خراب می شود و دوستانش زیبایی او را نمی بینند.

شاید لازم باشد از پزشک کودکتان نیز بخواهید که در این مورد با او صحبت کند. بچه ها حرف پزشک شان را بیشتر باور می کنند و اگر رابطه خوبی با او برقرار کنند، نتیجه کار مثبت تر می شود. حتی برای لاک ناخن هم به خاطر مواد پاک کننده ناخن که استون و دیگر ترکیبات خشک کننده است، بهتر است محدودیت قایل شوید. خشک شدن ناخن و زرد شدن آن به دلیل لاک زدن های طولانی مدت از عوارض این مسئله است.