حجت الاسلام حسن خمینی:
مهم‌ترین وعده آقای پزشکیان، دادن کار به کارشناسان است
گلوبال ريسرچ:
تلاش گسترده‌ای برای "دلارزدایی"/ بريکس و سازمان همکاری شانگهای سلطه "امپراتوری آشوب" را به‌چالش می‌کشند
دورانی که آمریکا بتواند امور مالی بین‌المللی را دیکته کنند و با انبوهی از تحریم‌ها، مخالفان را مرعوب یا سرکوب کند، در حال به پایان رسیدن است. بریکس و سازمان همکاری شانگهای، دو میخ در این تابوت هستند.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی گلوبال ریسرچ در گزارشی به قلم "اسد عصمی" نوشت: تجاوزات نظامی آمریکا در جهان در حال ایجاد یک نظم اقتصادی بین‌المللی جدید است که می‌تواند به عنوان یک گزینه عملی جایگزین نسخه فعلی تحت سلطه غرب، عمل کند. محاصره هم روسیه هم چین با پایگاه‌های نظامی و کشتی‌های جنگی توسط آمریکا، تحریم‌های شدید این کشور علیه روسیه و ایران (متحد نزدیک مسکو) و حملاتش در سوریه (متحد ایران و روسیه) در حال شتاب بخشیدن به تحکیم ائتلاف کشورهای عضو بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) و همچنین گسترش یافتن سازمان همکاری شانگهای است که هم اکنون حدود نیمی از جمعیت جهان را در بر می‌گیرد.
در ماه مه، روسیه (بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی در جهان) و چین (بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی در جهان)، دو عضو بریکس، یک تفاهمنامه انرژی 400 میلیارد دلاری امضا کردند که براساس آن، گازپروم که شرکت دولتی بزرگ انرژی روسیه است، موافقت کرد به مدت 30 سال، 3.75 میلیارد فوت مکعب گاز مایع طبیعی در روز در اختیار شرکت ملی نفت خام چین قرار دهد. این برابر با یک چهارم صادرات عظیم گاز روسیه به اروپا است.
اساسا، این قرارداد گازی به یوان و روبل امضا شد که مایه نگرانی آمریکا است. بیشتر تجارت نفت و گاز به دلار امریکا انجام می‌شود و نیاز کشورها به ذخیره کردن پول رایج امریکا به منظور پرداخت هزینه‌های انرژی، به واشنگتن قدرت اقتصادی فراوانی می‌بخشد. قرارداد انرژی روسیه-چین، یک گام مهم - و بسیار تعمدی - برای دور شدن از این شرایط است.
پپ اسکوبار، خبرنگار آسیا تایمز در مقاله‌ای نوشته است: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و شی جین‌پینگ رئیس جمهور چین در حال زهره ترک کردن "امپراتوری آشوب" هستند. جای شگفتی نیست که اولویت مشترک اصلی آنها، ضربه زدن به سلطه دلار آمریکا - و به ویژه دلارهای نفتی - در نظام مالی جهانی است.
پیتر کونیگ، اقتصاددان و کارمند سابق بانک جهانی نیز اعلام کرد قرارداد انرژی روسیه و چین نمادین (است) زیرا ارزش کل تجارت هیدروکربن روسیه در سال به تنهایی بالغ بر حدود یک تریلیون دلار است. این همچنین به جهان نشان می‌دهد که روسیه و چین در حال تبدیل شدن به یک اتحاد قدرتمند در زمینه تجارت، سیاست و دفاع هستند. از این لحاظ بله، قرارداد گازی آشکارا در حال تضعیف دلار است.
وی خاطر نشان شد "تلاش گسترده‌ای برای دلارزدایی" در حال روی دادن داخل بریکس به رهبری چین و روسیه است که از ماه ژوئن سال 2014 در حال مبادله مقادیر هنگفتی روبل و یوان هستند.
وی افزود: این نشان‌دهنده آغاز (شکل‌گیری) یک نظام پولی جدید است که در نهایت پول رایج خود را، احتمالا سبدی از پول‌های رایج مشابه اس دی آر صندوق بین‌المللی پول، منتشر خواهد کرد که می‌تواند به تدریج جایگزین دلار به عنوان یک پول رایج ذخیره شود.
وی گفت: در واقع، این اتفاق هم اکنون در حال روی دادن است. 10 سال پیش، 90 درصد ذخایر (ارزی) جهان به دلار بود. امروز این رقم به 60 درصد کاهش یافته است.
صندوق بین‌المللی پول گزارش داده است که از سال 2003، ذخایر ارزی به دیگر پول‌های رایج در بازارهای نوظهور به میزان 400 درصد افزایش یافته است. در شش ماه منتهی به ماه فوریه سال 2014، کره جنوبی ذخایر خود را به یوان 25 برابر افزایش داد.
کونیگ افزود: احتمال زیادی وجود دارد که پول رایج بریکس در نهایت به عنوان "پول رایج جهان" جایگزین دلار خواهد شد.
وی گفت: به محض این‌که پول جدید با یک نظام معامله و مبادله امن تحکیم شود...بسیار محتمل است که بسیاری از کشورهایی که تاکنون (از ترس تحریم‌ها) جرات نمی‌کردند دلار را رها کنند، احتمالا به نظام پولی جدید خواهند پیوست و در نتیجه، آن را تقویت خواهند کرد.
به گفته این اقتصاددان، این یک اتفاق خوب خواهد بود.
اسکوبار نیز اعلام کرد کشورهای عضو بریکس می‌خواهند به وزنه تعادلی در برابر قدرت‌های غربی گروه 7 و زیرساخت‌های اقتصادی جهانی که پس از جنگ جهانی دوم تشکیل شد، تبدیل شوند.
اسکوبار در ماه مه نوشت: آنها خود را به عنوان یک چالش بالقوه در برابر جهان تک قطبی که واشنگتن برای آینده ماه متصور شده است، قلمداد می‌کنند.
وی افزود: طرح بلند مدت بریکس شامل ایجاد یک نظام اقتصادی جایگزین متشکل از سبدی از پول‌های رایج مورد حمایت طلا است که نظام مالی فعلی جهان با محوریت امریکا را دور خواهد زد.
در ماه ژوئیه، کشورهای عضو بریکس یک بانک توسعه 100 میلیارد دلاری تاسیس کردند که می‌تواند در نهایت به رقیب بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول تبدیل شود. کونیگ اعلام کرد بانک بریکس نشان‌دهنده گامی برای فاصله گرفتن از واشنگتن است.
کشورهای عضو بریکس در مجموع تقریبا 30 درصد تولید ناخالص داخلی جهان و حدود 45 درصد جمعیت جهان را شامل می‌شوند.
کان هالینان، تحلیلگر "فارین پالسی این فوکس" که پروژه‌ای وابسته به موسسه مطالعات سیاست در واشنگتن است، اعلام کرد: بانک توسعه جدید بریکس نه تنها به (اعضای) بریکس بلکه همچنین به دیگر کشورها پول قرض خواهد داد.
وی افزود: نیاز کشورها به زیرساخت‌های ابتدایی و کاهش فقر است. بانک جهانی به هیچ‌کدام (از این دو هدف) دست نمی‌یابد و سیاست‌های اقتصادی‌اش در نهایت به افزایش فقر منجر می‌شود. تاسیس یک بانک توسعه همچنین دور زدن صندوق بین‌المللی پول را برای دریافت وام امکان‌پذیر می‌کند.
هالینان اعلام کرد نظام امریکا مبتنی بر یک الگوی اقتصادی شدیدا ناقص است که می‌توان آن را اینگونه خلاصه کرد: پول بدهی را از طریق کاهش مالیات و اجرای سیاست‌های ریاضت اقتصادی، تامین کنید.
وی افزود در مقابل، نظام بریکس به روش‌های مورد استفاده برای خارج کردن آمریکا از بحران اقتصادی بزرگ و روش‌های مورد استفاده ژاپن و کره جنوبی برای احیای تولید پس از جنگ جهانی دوم و جنگ کره، نزدیک‌تر است.
در ماه سپتامبر در تغییری بزرگ دیگر، چین و روسیه، اعضای بریکس، و چهار عضو دیگر سازمان همکاری شانگهای - تاجیکستان، قزاقستان، ازبکستان و قرقیزستان - موافقت کردند چهار عضو جدید - هند، پاکستان، ایران و مغولستان - به این گروه بیافزایند. به نظر اسکوبار، این ثابت می‌کند که سازمان همکاری شانگهای در حال متحول شدن به منظور تبدیل به مهم‌ترین سازمان بین‌المللی در آسیا است.
اسکوبار اعلام کرد: این مشخص است که یکی از اهداف بلندمدت مهم این (سازمان)، متوقف کردن تجارت به دلار آمریکا و پیشبرد استفاده از یوان-نفتی و روبل-نفتی در زمینه تجارت انرژی است.
با این توسعه، اعضای سازمان همکاری شانگهای هم اکنون 20 درصد ذخایر نفت جهان و نیمی از کل ذخایر گازی جهان را کنترل می‌کنند. این سازمان حدود نیمی از جمعیت جهان را در بر می‌گیرد.
هالینان اعلام کرد: این توسعه، مسئله مهمی است. آمریکا تلاش می‌کند ایران و روسیه را منزوی کند. پس از این توسعه، من فکر می‌کنم باید پرسید این روزها، چه‌کسی، منزوی‌تر به‌نظر می‌آید؟
هالینان گفت یکی از محورهای اصلی تمرکز سازمان همکاری شانگهای، امنیت است به‌طوری‌که روسیه و چین می‌خواهند از حضور آمریکا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در آسیای مرکزی بکاهند. سازمان همکاری شانگهای، کشورهای منطقه را برای بستن پایگاه‌های نظامی آمریکا تحت فشار قرار داده و به برخی موفقیت‌ها نیز دست یافته است. آمریکا در سال 2005 از پایگاه کارشی-خان‌آباد در ازبکستان و در سال 2014 از پایگاه ماناس در قرقیزستان بیرون شد.
الکسی ماسلوف، رئیس بخش مطالعات آسیای مدرسه عالی اقتصاد در مسکو اخیرا در مقاله‌ای نوشت: در حال حاضر، سازمان همکاری شانگهای شروع به مقابله با نقش ناتو در آسیا کرده است.
الکساندر کلاکسون، مفسر سیاسی نشریه "اورینتال ریویو" مستقر در لندن در ماه سپتامبر اعلام کرد: ماهیت ستیزه‌جویانه اقدامات غرب در قبال روسیه به‌طور حتم اعضای سازمان همکاری شانگهای را متحد کرده است.
هالینان به تازگی نوشت دورانی که این موسسات غربی (بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول) بتوانند امور مالی بین‌المللی را دیکته کنند و با انبوهی از تحریم‌ها، مخالفان را مرعوب یا سرکوب کنند، در حال به پایان رسیدن است. بریکس و سازمان همکاری شانگهای، دو میخ در این تابوت هستند.
انتهای پیام./
