معضل بیکاری تحصیلکرده‌ها،کشور را به منطقه بحران نزدیک می کند
یک کارشناس ارشد اموراجتماعی، گفت: بحران‌های اجتماعی همچون بالا رفتن سن ازدواج،فقر، انحرافات اجتماعی، بی‌اعتمادی سیاسی، ناامیدی، افسردگی، مهاجرت به شهرها،طلاق و دزدی از پیامدهای بیکاری محسوب می‌شوند.
سید محمدرضا هاشمی استاد دانشگاه و کارشناس ارشد امور اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با بیان این مطلب،افزود: افراد بیکار به تمام افراد 15 تا 65 سال اطلاق می‌شود که دارای اشتغال مزد بگیری یا خود اشتغالی نباشند، برای اشتغال مزد بگیری یا خود اشتغالی آماده باشند، اقدامات مشخصی را به جستجوی اشتغال مزد بگیری و یا خود اشتغالی به عمل آورده باشند.
وی بیان کرد: انفجار جمعیت، ناتوانی بخش های تولیدی در استخدام نیروی کار،کمبود سرمایه،انعطاف ناپذیر بودن ساختار تولید، واسطه‌ای شدن جذب نیروی کار، پایین بودن بهره‌وری نیروی کار و تعیین دستمزد‌ها بدون توجه به بازدهی نیروی کار،بالا رفتن نرخ مشارکت زنان، استخدام‌های خارج از ضوابط در ادارات و نامناسب بودن تحصیلات عالی با نیاز بازار کار و نداشتن مهارت و تخصص برخی از فارغ‌التحصیلان آموزش عالی از جمله عواملی هستند که باعث تشدید بیکاری در کشور شده‌اند.
وی در ادامه تصریح کرد: علی طیب‌نیا وزیر اقتصاد تاکید کرده بود که " در حدود 5 میلیون جوان شاغل به تحصیل یا در حال فارغ التحصیل شدن از دانشگاه‌ها منتظر شغل هستند، بنابراین در آینده‌ای نزدیک باید حدود 8.5 میلیون شغل در کشور ایجاد کنیم." و همچنین اعلام کردند" در صورت ادامه شرایط فعلی، اقتصاد ایران در هفت سال آینده و در آستانه سال 1400 با 11 میلیون نیروی فارغ‌التحصیل دانشگاهی متقاضی کار روبه‌رو خواهد بود.
هاشمی در ادامه بیان داشت: بیکاری و اشتغال از جمله موضوع‌های اساسی اقتصادی در هر کشور است، به گونه‌ای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری بعنوان یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی جوامع تلقی می‌شود و نرخ بیکاری یکی از شاخص‌هایی است که برای ارزیابی شرایط اقتصادی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این کارشناس ارشد امور اجتماعی، اظهار داشت: نیازهای اساسی انسان در شرایطی که فعالیت‌های شغلی محدود بوده یا اصلا وجود نداشته، خنثی می‌شود و این نوع از خود بیگانگی به ناسازگاری‌های روان شناختی و اختلالات روانی چندگانه، کنش‌های تخریب فردی و اجتماعی ختم می‌شود و در نهایت پدیده بیکاری نه تنها کیفیت زندگی فرد را مختل می کند بلکه ارزش‌های عام را به خطر می‌اندازد و راهی را برای هدف‌های نامشروع باز می‌کند.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه امروزه آمار و ارقامی که از سوی مسئولان برای معضل رو به رشد بیکاری قشر تحصیلکرده ارائه می‌شود با هم هیچ تناسبی ندارد و این در حالی است که لازم حل مشکل بیکاری داشتن آمار و ارقام صحیح ویکسان از سوی مراکز ذیربط است و از آنجایی که رابطه تنگاتنگی بین رشد اقتصادی بایستی نرخ بیکاری کاهش یابد.
وی در پایان اعلام کرد: همبستگی و وحدت بین مدیران آموزش عالی و مدیران و برنامه‌ریزان کشوری به جای سلب مسئولیت و ربط دادن بیکاری بعد از فراغت از تحصیل جوانان به یکدیگر،به منظور برقراری تعادل بین نیاز بازار کار چه در داخل و چه در خارج از کشور با نوع آموزش‌های تحصیلات عالی مراکز آموزش عالی و بالا بردن مهارت و تخصص دانشجویان می‌تواند خروجی مفیدی برای رشد و توسعه کشور به ارمغان آورد، چرا که داشتن جامعه‌ای که همه افراد آن جامعه تحصیلکرده و با سواد بوده و نقش به جایی در فعالیت‌های اقتصادی آن داشته باشد بسیار عالی و آرزوی هر کشوری است.
انتهای پیام/
وی بیان کرد: انفجار جمعیت، ناتوانی بخش های تولیدی در استخدام نیروی کار،کمبود سرمایه،انعطاف ناپذیر بودن ساختار تولید، واسطه‌ای شدن جذب نیروی کار، پایین بودن بهره‌وری نیروی کار و تعیین دستمزد‌ها بدون توجه به بازدهی نیروی کار،بالا رفتن نرخ مشارکت زنان، استخدام‌های خارج از ضوابط در ادارات و نامناسب بودن تحصیلات عالی با نیاز بازار کار و نداشتن مهارت و تخصص برخی از فارغ‌التحصیلان آموزش عالی از جمله عواملی هستند که باعث تشدید بیکاری در کشور شده‌اند.
وی در ادامه تصریح کرد: علی طیب‌نیا وزیر اقتصاد تاکید کرده بود که " در حدود 5 میلیون جوان شاغل به تحصیل یا در حال فارغ التحصیل شدن از دانشگاه‌ها منتظر شغل هستند، بنابراین در آینده‌ای نزدیک باید حدود 8.5 میلیون شغل در کشور ایجاد کنیم." و همچنین اعلام کردند" در صورت ادامه شرایط فعلی، اقتصاد ایران در هفت سال آینده و در آستانه سال 1400 با 11 میلیون نیروی فارغ‌التحصیل دانشگاهی متقاضی کار روبه‌رو خواهد بود.
هاشمی در ادامه بیان داشت: بیکاری و اشتغال از جمله موضوع‌های اساسی اقتصادی در هر کشور است، به گونه‌ای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری بعنوان یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی جوامع تلقی می‌شود و نرخ بیکاری یکی از شاخص‌هایی است که برای ارزیابی شرایط اقتصادی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این کارشناس ارشد امور اجتماعی، اظهار داشت: نیازهای اساسی انسان در شرایطی که فعالیت‌های شغلی محدود بوده یا اصلا وجود نداشته، خنثی می‌شود و این نوع از خود بیگانگی به ناسازگاری‌های روان شناختی و اختلالات روانی چندگانه، کنش‌های تخریب فردی و اجتماعی ختم می‌شود و در نهایت پدیده بیکاری نه تنها کیفیت زندگی فرد را مختل می کند بلکه ارزش‌های عام را به خطر می‌اندازد و راهی را برای هدف‌های نامشروع باز می‌کند.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه امروزه آمار و ارقامی که از سوی مسئولان برای معضل رو به رشد بیکاری قشر تحصیلکرده ارائه می‌شود با هم هیچ تناسبی ندارد و این در حالی است که لازم حل مشکل بیکاری داشتن آمار و ارقام صحیح ویکسان از سوی مراکز ذیربط است و از آنجایی که رابطه تنگاتنگی بین رشد اقتصادی بایستی نرخ بیکاری کاهش یابد.
وی در پایان اعلام کرد: همبستگی و وحدت بین مدیران آموزش عالی و مدیران و برنامه‌ریزان کشوری به جای سلب مسئولیت و ربط دادن بیکاری بعد از فراغت از تحصیل جوانان به یکدیگر،به منظور برقراری تعادل بین نیاز بازار کار چه در داخل و چه در خارج از کشور با نوع آموزش‌های تحصیلات عالی مراکز آموزش عالی و بالا بردن مهارت و تخصص دانشجویان می‌تواند خروجی مفیدی برای رشد و توسعه کشور به ارمغان آورد، چرا که داشتن جامعه‌ای که همه افراد آن جامعه تحصیلکرده و با سواد بوده و نقش به جایی در فعالیت‌های اقتصادی آن داشته باشد بسیار عالی و آرزوی هر کشوری است.
انتهای پیام/
