هر شب با قرآن/ گاهی ایمان آزار مردم را در پی دارد تحمل بایدش!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
و برخی از مردم (به زبان) می‌گویند: به خداوند ایمان آورده‌ایم، پس هرگاه در راه خدا آزار ببینند، اذیّت و آزار مردم را به عنوان عذاب خداوند قرار می‌دهند، و اگر از جانب پروردگارت یاری و پیروزی رسد، با تأکید می‌گویند: ما با شما بودیم. آیا (نمی‌دانند که هیچ کس از) خدا به آنچه در دلهای جهانیان می‌گذرد، آگاه‌تر نیست؟
ظاهراً مراد از «العالمین» هر موجود باشعور از جنّ، ملک و انسان است.( تفسیر المیزان)
در اوّلین آیه‌ی این سوره خواندیم که گمان نکنید بدون آزمایش، اظهار ایمان شما را می‌پذیریم. «أحسب النّاس أن یترکوا ...» این آیه یکی از نمونه‌های آزمایش را بیان می‌کند.
* اظهار ایمان برخی از مردم، زبانی است، نه قلبی. «و مِن الناس مَن یقول آمنّا»
* گاهی ایمان، اذیّت و آزار مردم را بدنبال دارد که باید تحمّل کرد. «آمنّا - اوذی فی اللَّه»
* مؤمن، مقاوم است. «ولنصبرنّ علی ما اذیتمونا»( ابراهیم، 12) ولی منافق، ناپایدار است. «فاذا اوذی ... جعل...»
* ایمان واقعی در هنگام سختی‌ها روشن می‌شود. «فاذا اوذی فی اللَّه» حضرت علی‌علیه السلام می‌فرماید: «فی تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال»( نهج‌البلاغه، حکمت 217) در فراز و نشیب‌ها و حالات گوناگون، جوهره‌ی انسان آشکار می‌شود.
* منافق، فرصت‌طلب است و به هنگام پیروزی خود را مؤمن می‌داند، و در گرفتن مزایا، اصرار می‌ورزد. «لیقولنّ انّا کنّا معکم»
* تظاهر و نهان‌کاری سودی ندارد، خداوند از درون همه آگاه است. «أولیس اللَّه باعلم بما فی صدور العالمین»
سوره 29. عنکبوت آیه 10
وَمِنَ النَّاسِ مَن یقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَآ أُوذِی فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَآءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّک لَیقُولُنَّ إِنَّا کنَّا مَعَکمْ أَوَلَیسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَو برخی از مردم (به زبان) می‌گویند: به خداوند ایمان آورده‌ایم، پس هرگاه در راه خدا آزار ببینند، اذیّت و آزار مردم را به عنوان عذاب خداوند قرار می‌دهند، و اگر از جانب پروردگارت یاری و پیروزی رسد، با تأکید می‌گویند: ما با شما بودیم. آیا (نمی‌دانند که هیچ کس از) خدا به آنچه در دلهای جهانیان می‌گذرد، آگاه‌تر نیست؟
ظاهراً مراد از «العالمین» هر موجود باشعور از جنّ، ملک و انسان است.( تفسیر المیزان)
در اوّلین آیه‌ی این سوره خواندیم که گمان نکنید بدون آزمایش، اظهار ایمان شما را می‌پذیریم. «أحسب النّاس أن یترکوا ...» این آیه یکی از نمونه‌های آزمایش را بیان می‌کند.
* اظهار ایمان برخی از مردم، زبانی است، نه قلبی. «و مِن الناس مَن یقول آمنّا»
* گاهی ایمان، اذیّت و آزار مردم را بدنبال دارد که باید تحمّل کرد. «آمنّا - اوذی فی اللَّه»
* مؤمن، مقاوم است. «ولنصبرنّ علی ما اذیتمونا»( ابراهیم، 12) ولی منافق، ناپایدار است. «فاذا اوذی ... جعل...»
* منافق، فرصت‌طلب است و به هنگام پیروزی خود را مؤمن می‌داند، و در گرفتن مزایا، اصرار می‌ورزد. «لیقولنّ انّا کنّا معکم»
* تظاهر و نهان‌کاری سودی ندارد، خداوند از درون همه آگاه است. «أولیس اللَّه باعلم بما فی صدور العالمین»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
ماجرای شبحی که دست از «مهیار عیار» بر نمیدارد!
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛
آرزوهای بر باد رفته در مسیر جاده شوتیهای لرستان
