به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،«محمد بهروز لایقی» به تاریخ 2 اسفند 1346 در تهران متولد شد. او
در سال 1361 به جمع رزمندگان اسلام ملحق شد و چهار سال بعد، به تاریخ25 دی
ماه 1365 شمسی، طی عملیات کربلای5 و در شلمچه، بال در بال ملائک گشود. از
این شهید وصیت نامه ای برجای مانده است که در بخش هایی از آن چنین آمده
است:
قرائت
قرآن ، نماز و مناجات های عاشقانه اش به درگاه خداوند ، چشم و دل هر
ببینده ای را مجذوب خود می کرد و از این روست که هنوز پس از گذشت سالها از
آن ایام ، همه از او به عنوان یک بسیجی عارف و مخلص یاد می کنند .
سرانجام
سرنوشت این گونه مقدر شد که پایان زندگی دنیوی و شروع حیات وی در سرای
آخرت و حضور در محضر خدای متعال ، به تاریخ 25 دی 1365
ای
عزیزان ، من رفتم تا خط سرخ شهادت را رنگین تر کنم . من رفتم تا برای رضای
خداوند ، نام ،یاد و قبرمن ، ان شاء الله تو ای دوست قدیمی و ای دوست
جدیدم ، تو را بیدار کند . راهم را ببینی، شروع و پایانش را لمس کنی ، سپس
آن را که ادامه راه انبیاء و ائمه و شهداست ادامه دهید .مگر
شماها نبودید که می گفتید یا حسین(ع) ، اگر آن روز بودیم در رکاب تو جان
می سپردیم ، پس چرا امروز به ندای نائب صاحب الزمان(عج) ، امام خمینی لبیک
نمی گویید ؟ عزیزان ،دوستان ، برادران نکند خدای نکرده در بستر بمیرید ،
زیرا که در زمان شهادت ، مرگ در بستر غفلت و خواری است .بیایید
بیدار شویم و از دنیا برای آخرت خویش توشه جمع کنیم . هیچ چیز در این دنیا
و از این دنیا برای ما نخواهد ماند ، مگر اعمال خوب و بد ما . بیایید با
خدا باشیم .آری رفتم تا راه کربلا باز گردد و
شما عزیزان در فردایی زیبا به زیارت حضرت اباعبدالله(ع) بروید و عقده
دیرینه دل خویش را با یاد ما باز کنید و یاد کربلا را تازه تر سازید و بر
سینه و سر خود بزنید .رفتم تا خط سرخ شهادت را با خونم رنگی تازه بخشم و کلمه عشق را در امتدادش حکاکی نمایم . خداوندا ما را به عشق خود بمیران .بارالها ؛ نصیبم نما تا به هنگام جان دادن به دنیا و تمام آنچه که در آن برای منحرف کردن انسان از حق و حقیقت است ، نیشخند بزنم .روحمان با یادش شاد
هدیه به روح پاکش صلوات