یکی از مشکلات موجود در روش PSA، زمان نسبتاً طولانی برای آماده شدن جواب آزمایش است که معمولاً چند هفته به طول میانجامد؛ لذا دانشمندان و محققان زیادی مشتاق یافتن راههایی جایگزین برای تشخیص سریعتر این ناهنجاری در مردان هستند.
یک شرکت تحقیقاتی اروپایی به نام Fraunhofer قرار است هفتهی آینده در نمایشگاه COMPAMED در دوسلدورف آلمان، نمونهی اولیه دستگاهی را به نمایش بگذارد که گفته میشود قادر است وجود سلولهای سرطانی در بافت پروستات را سریعاً تشخیص دهد. سازندگان این دستگاه ادعا میکنند که این دستگاه میتواند در 1 دقیقه و 30 ثانیه با درصد اعتماد بسیار بالایی، خوشخیم و یا بدخیم بودن بافت تغییر یافتهی پروستات را به پزشک معالج، گزارش دهد. برای این منظور باید از بافت پروستات نمونهگیری (بیوپسی) انجام شود.
تنها کاری که پزشک متخصص باید انجام دهد این است که نمونهی گرفتهشده از بافت پروستات را روی ظرف مخصوص قرار دهد و وارد دستگاه کند و دکمهی مربوطه را بفشارد و صبر کند! دیگر هیچ اقدام طولانی مقدماتی برای آمادهسازی و یا صرف وقت و حوصله برای بررسی بافت با میکروسکوپ توسط چشم پزشک نیاز نیست و بیمار نیز سریعتر خواهد فهمید که در چه وضعی قرار دارد.
البته باید بدانید که این تنها دستگاه برای تشخیص وجود سرطان پروستات نیست؛ بلکه حتی روشهای دیگری که کمتر تهاجمی هستند نیز وجود دارد. دانشمندان فنلاندی سال گذشته دستگاهی الکتریکی اختراع کردهبودند که قادر بود فرق بین یک سرطان پیشرفتهی پروستات را با هایپرپلازی آن تشخیص دهد. در سال 2012 نیز زیستشناساگری ساخته شده بود که میتوانست مقادیر بسیار کم آنتیژن اختصاصی پروستات را در محل مربوطه شناسایی کند.
در درون بدن ترکیبات شیمیایی فلورسنتی وجود دارند که اگر به آنها امواجی با طول موجی خاص تابیده شود، برای چند لحظه نور از خود ساطع میکنند. دستگاهی که Fraunhofer ساخته، با تابش اشعهی لیزر به بافت نمونهگیری شده، این ترکیبات را که فلوئوروفور نامیده میشوند تحریک میکند. مطالعات نشان داده که مقدار نور ساطع شده از بافت خوشخیم و بدخیم با یکدیگر متفاوت است و بافت بدخیم اشعهی ضعیفتری را ساطع میکند. دستگاه این اشعه را دریافت و آنالیز میکند و اگر فرد سالم باشد، رنگ سبز، و اگر نباشد رنگ قرمز را نشان خواهد داد.
این دستگاه که ابعادش 54 در 60 در 43 سانتیمتر است تا کنون در 2 مطالعهی بالینی مورد ارزیابی قرار گرفته و سومین مطالعه نیز در حال انجام است. محققان امیدوارند که نسخههای بعدی این دستگاه قادر باشد وجود سلولهای سرطانی در سایر بافتها را نیز تشخیص دهد. برای این منظور ابتدا باید بفهمند که در هر بافت، خط مرزی مربوط به طول موج موج ساطعشده از بافت مورد نظر که بیش از آن یعنی سالم و کمتر از آن یعنی سرطانی، چقدر است. آنان معتقدند که در آینده پزشکان قادرند تنها با انتخاب بافت مورد نظر از یک منوی ساده در نرمافزار مربوط به این دستگاه، سرطانی بودن یا نبودن نمونه را تشخیص دهند.