به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،عکسی که امروز در  صفحه یک بیشتر روزنامه های صبح کشور دیده می شود  مربوط به دست دادن ظریف و کری در مسقط می باشد که شاید نمادی از خوش بینی به مذاکرات باشد . البته به نظر می رسد  بعضی از روزنامه ها  عامدانه لحظه ای را که نماینده آمریکا به سوی ایران دست دراز کرده است ، در صفحه یک گنجانده اند . روزنامه های اصولگرا عمدتا  سرفصل بیانیه 200 نماینده مجلس درباره  مذاکرات را تیتر کردند  و اصلاح طلبها به گامهای باقی مانده تا توافق اشاره کردند .

«از عابر چه خبر؟!»

 در همین رابطه حسین شریعتمداری در ستون یادداشت روز،روزنامه کیهان با اعتراض به اینکه دیگر  کشورهای 5+1  عملا از مذاکرات حذف شده اند ،  نوشت :


متأسفانه تیم مذاکره‌کننده کشورمان بیشترین- بخوانید اصلی‌ترین- بخش از مذاکرات را روی آمریکا متمرکز کرده است و سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان را، تا حدودی و دو کشور چین و روسیه را تقریباً به طور کامل از دور مذاکرات خارج کرده است! که مذاکرات پی‌درپی و طولانی‌مدت با طرف آمریکایی- از جمله مذاکرات در حال انجام مسقط- نمونه آن است و صد البته به نظر می‌رسد حضور خانم اشتون تنها برای آن است که مذاکرات سه‌جانبه! تلقی شود! که این حدیث مفصلی است و نوشته جداگانه‌ای می‌طلبد.

توافقنامه ژنو که قرار است ادامه مذاکرات تا رسیدن به توافق ‌نهایی در بستر و چارچوب آن صورت ‌پذیرد، برخلاف آنچه عزیزان مذاکره‌کننده توصیف می‌کنند، در تمامیت خود به نفع حریف بوده است و در آن، منافع ایران غیر از چند نمونه اندک و غیر قابل اهمیت - چیزی شبیه کلاه همان عابر در داستان صدر این نوشته- دیده نشده است. در این خصوص پیش از این با ارزیابی مفاد توافقنامه یاد شده مطالبی داشته‌ایم که تکرار آن را اطاله کلام ارزیابی می‌کنیم. آمریکا در این توافقنامه تقریباً همه آنچه را که در پی آن بوده است به دست آورده و ادامه مذاکرات را فقط برای نهایی کردن و تثبیت امتیازات به دست آمده دنبال می‌شوند، بنابراین، تلاش تیم مذاکره‌کننده باید روی باز پس گرفتن و پیشگیری از تثبیت امتیازاتی باشد که در توافق ژنو به حریف داده شده است.

شواهد موجود و اظهارات مقامات رسمی آمریکا- اعم از دموکرات و جمهوریخواه- کمترین تردیدی باقی نمی‌گذارد که تحریم‌ها فقط به بهانه فعالیت هسته‌ای کشورمان وضع شده‌اند و هدف اصلی از آن، مقابله با اساس انقلاب اسلامی و اقتدار روزافزون نظام و بازگشت به دوران غارتگری و چپاول ثروت ملی از سوی آمریکا و متحدانش است و...و البته گفتنی است دیروز آقای ظریف وزیر محترم امور خارجه، در مسقط تأکید کرد که «لغو کامل تحریم‌ها و افزایش ظرفیت غنی‌سازی ایران مهم‌ترین محور مذاکرات است.» و این نگاه از جدیت ایشان در حفظ منافع ملی کشورمان حکایت می‌کند.این وجیزه به درازا کشید و داستان همچنان باقی است که به نوبت دیگری موکول می‌کنیم ولی این نکته را نمی‌توان ناگفته رها کرد که اگر در توافق نهایی، «تحریم»ها یعنی موضوع اصلی مذاکرات کماکان به قوت خود باقی باشد، چه دستاورد قابل ملاحظه‌ای به عنوان نتیجه مذاکرات قابل ارائه است؟ جز آن که مطمئن باشیم آمریکا قابل اعتماد نیست و باید به ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خود بازگردیم که در این صورت، تحریم‌ها به یک درگیری فرسایشی تبدیل می‌شود و این در حالی است که صدها نشانه از ناتوانی آمریکا و متحدانش برای ادامه این جنگ فرسایشی در دست است.

«فروپاشي عملي گروه 1+5 در مذاكرات هسته اي»

رسالت نیز  دقیقا به همین موضوع  اشاره  می کند  و نوشته است : مذاکرات حساس و سرنوشت ساز هسته اي در مسقط پايتخت عمان آغاز شده است. برگزاري مذاکرات سه جانبه با حضور محمد جواد ظريف،جان کري و کاترين اشتون با هدف حل و فصل نقاط اختلافي باقي مانده در دو حوزه « نحوه رفع تحريمها» و « ميزان غني سازي» صورت مي گيرد.در اين ميان کاترين اشتون نماينده اتحاديه اروپا بيشتر نقش ميانجي و اداره کننده جلسه را دارد و عملا مذاکرات اصلي ميان ايران و آمريکا صورت مي گيرد. به عبارت بهتر، غير از ايالات متحده آمريکا ديگر اعضاي 1+5 در مذاکرات دچار انفعال معناداري شده اند. تروئيکاي اروپايي، چين و روسيه طي يک سال اخير يا در زمين ايالات متحده آمريکا بازي کرده و خواسته هاي نامشروع و نامقبول واشنگتن را عليه کشورمان پذيرفته اند و يا به صورتي منفعل در مذاکرات حاضر بوده اند. در چنين شرايطي اساسا چرا گروه 1+5 سعي دارد خود را مجموعه اي واحد با سياستهاي واحد تلقي کند؟ در اينجا صراحتا مي توان عنوان کرد که گروه 1+5 عملا فروپاشيده است. حضور ايران در يک سوي ميز مذاکره کاملا توجيه پذير است زيرا موضوع اصلي بحث،فعاليتهاي هسته اي

صلح آميز کشورمان است! اما سئوال اصلي اينجاست که چرا در مقابل ما فقط بايد ايالات متحده آمريکا و وزير امور خارجه اين کشور بنشيند و ديگر کشورهاي پرادعاي عضو 1+5 در کسوت تماشاگراني بدون اختيار شاهد اين مذاکرات باشند؟

«زمان به عقب نمی‌آید»

روزنامه  حمایت ،  با تاکید بر بیانیه 200 نماینده نوشت : نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح یکشنبه خانه ملت با امضای بیانیه‌ای درباره مذاکرات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران با 1+5، از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای خواستند قدرتمندانه، از عزت و اقتدار ایران اسلامی که حاصل 35 سال مقاومت قهرمانانه ملت بزرگ ایران است، دفاع کند. در این بیانیه به پنج مورد اساسی توجه شده است. لغو کامل تحریم ها، استیفای کامل حقوق هسته ای ایران، عدم پذیرش محدودیت در تحقیق و توسعه غنی سازی، منع هرگونه بازرسی فراتر از توافقنامه پادمان منع گسترش سلاح های هسته ای و حفظ ماهیت و فعالیت مرتبط با بهره برداری از راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک طی دو سال و نیز استمرار بهره برداری از تاسیسات هسته ای فردو از سرفصل های این بیانیه می باشد.   اگر از نمایی بازتر به چشم انداز این مذاکرات نگاه کنیم در می‌یابیم که مذاکرات هسته ای در صورتی به نتیجه مطلوب ما و مورد دلخواه طرف های مذاکره خواهد رسید که خواسته ها در چارچوب معاهده ان پی تی تعریف شود و تنها به این شرط است که می توان به ماحصل آن، خوش بین بود. طبیعی است ادامه روند گذشته یعنی بهانه گیری، زیاده خواهی و ایجاد محدودیت که به نظر می رسد طرف های مذاکره کننده به دنبال این مسئله بوده و تاکنون نیز همین شیوه را دنبال کرده اند به مقصود نخواهد رسید. درخواست‌هایی که گروه 1+5 خارج از تعهدات ایران در توافقنامه ژنو عنوان نمود، استمرار تحریم های قبلی و تحریم های جدید اعمال شده توسط آمریکا و اتحادیه اروپا، که بر اساس آن آشکارا در مقابل چشم ناظران منصف بین المللی خلف وعده کردند، همه نشانگر این واقعیت است که جدیت و عزمی برای حل این معضل از خود نشان نمی دهند.

خوشبختانه مذاکره کنندگان کشورمان تاکنون خطوط قرمز ترسیمی نظام، حقوق ملت، حساسیت‌ها و غرور ملی کشورمان را ملاحظه و رعایت نموده اند و عملکرد خوبی داشته اند که لازم است این روش ادامه پیدا کرده و نسبت به دستاوردهای هسته ای و برخورداری کشور از حق مسلّم برای استفاده از انرژی صلح‌آمیز، به نیابت از آرمان های انقلاب و مردم ایران پافشاری و اصرار کنند. غرب بیش از جمهوری اسلامی ایران چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ سیاسی نیازمند توافق هسته ای و نتیجه گیری از آن است و ناچارند شرایط ما را بپذیرند؛ کما اینکه عقلای قومشان به طور جدی خواهان پایان دادن به سیر این مذاکرات طولانی هستند. مقاومت در برابر خواسته های آنان در ابتدای مذاکرات، منجر به کم شدن تدریجی مطالبات گردید و زورگویانی که زمانی حقی برای غنی سازی ما قائل نبودند، اکنون به کرّات بر حق برخورداری کشورمان از انرژی صلح آمیز هسته ای تاکید می کنند. گروه مذاکره کننده ما علاوه بر مقاومت در برابر خواسته های آنان، باید به صورت جدّی و موثر، با در نظر گرفتن نیاز آنان به گرفتن نتیجه، لغو کامل تحریم ها را به عنوان یکی از اهداف اصلی مذاکره در دستور کار قرار دهد.

همانگونه که رئیس جمهور محترم و نمایندگان مجلس بارها بر لغو کامل تحریم ها و نه تعلیق و یا لغو بخشی از آن تاکید نموده اند، مسئولین ما هم باید لغو تحریم هایی که تنها بر زندگی مردم عادی تاثیر گذاشته و محدودیت هایی در نیازهای اولیه آنان اعمال کرده را مطالبه کنند. ما بر اساس معاهده ان پی تی از حق غنی سازی برخورداریم؛ از یک سو بعضی از مسئولین و دلسوزان نظام حتی معتقدند که نباید به دنبال کسب مشروعیت ان پی‌تی از طرف های مذاکره باشیم زیرا منشاء حق غنی سازی، گروه 1+5 نیست. از دیگر سو تعدادی هم اینگونه می اندیشند که با توجه به تبلیغات سنگین و تحریم های اعمال شده غیر‌قانونی و غیر مشروع، آن طرفی که باید عقب نشینی کند طرف غربی است و نه ما. بنابر این آنچه در بحث تحریم ها مطرح است این حقیقت است که چنانچه مقدمه کاری اشتباه باشد، نتیجه گیری و ماحصل آن هم اشتباه خواهد بود. از روز اول مذاکرات حق مشروع ما به رسمیت شناخته نشد و به جبران این خطا نه تنها اقدامی امیدوار کننده صورت نگرفت بلکه پرونده هسته ای ما به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده شد.

امروز لغو کامل و بدون شرط تحریم‌ها یکی از خواسته‌های اساسی ماست و علاوه بر آن تحقیق، پژوهش و توسعه هسته ای که با مشکلات جدی مواجه بوده، باید استمرار پیدا کند و نیازمندی کشور در بخش های مختلف باید توسط کارشناسان داخلی تعیین شود. گاهی شنیده می شود که به رسمیت شناخته شدن حق هسته ای در کنار تعیین تعداد سانتریفیوژها از سوی طرف غربی برای عده ای خوشایند و باعث مسرت است اما این دو موضوع، کاملاً متضاد یکدیگرند. اگر حق غنی سازی واقعا و بدون هرگونه فریبکاری به رسمیت شناخته می شود باید تبعات منطقی آن که عبارت است از تعیین نیاز هسته‌ای توسط کارشناسان و مسئولین داخلی نیز به رسمیت شناخته شود. اما آن واقعیت غیرقابل انکاری که حتی توسط بعضی از مخالفین توسعه هسته‌ای کشور چه در داخل و چه در خارج بر آن صحه گذشته شده، این حقیقت است که در تعیین تکلیف مصالح کلی کشور از جمله پرونده هسته ای نباید از اخم و هوچی گری طرف مقابل ترسید و در نتیجه با انفعال تصمیماتی گرفت که باعث سرافکندگی نسل های آینده و فرو ریختن عظمتی شود که به بهای خون بهترین جوانان وطن به دست آمده است.

 « پیش‌مذاکره مهم‌تر از مذاکره»

روزنامه آرمان نوشت : مذاکرات سه جانبه ایران و آمریکا و مسئول سیاست خارجی سابق اروپا، خانم اشتون در عمان آغاز شده است. شاید بهترین عنوانی که بتوان برای این مراسم گذاشت یک «پیش مذاکره» است که قرار است مطالبی که در مذاکره مورد بررسی نهایی قرار می‌گیرد، در آن پیش مذاکره بررسی و حل و فصل شود. در واقع آنچه در عمان این روزها در حال رخ دادن است، لابی برای برگزاری یک مذاکره بسیار مهم به حساب می‌آید و چه بسا نتایجی که در این جلسات گرفته می‌شود از خود مذاکرات با اهمیت‌تر باشد. به هر حال موارد اختلافی فراوان بین ایران و کشورهای 1+5 سبب شده تا روند مذاکرات طولانی و فرسایشی شود و شاید این فرصت طلایی باشد که ایران و آمریکا و خانم اشتون به عنوان نماینده اتحادیه اروپایی صریح‌تر از هر زمانی درباره موارد اختلاف نظر صحبت کنند و به یک جمع بندی برسند. اخباری که از این دور مذاکرات منعکس می‌شود یک پالس مثبت است چرا که هر دو طرف نشان می‌دهند به سمت حل مشکلات باقی مانده پیش می‌روند. با این حال بر خلاف برخی تحلیل‌های فضای عمومی کشور نباید همه چیز را تمام شده ارزیابی کنیم. متاسفانه برخی در صحبت‌های عمومی این‌طور مطرح می‌کنند که مذاکرات به زودی به نتیجه می‌رسد. اما این ظاهر مساله است. آنچه که واقعیت دارد این است که مذاکره ادامه دارد و با اینکه هر دو طرف دوست دارند این مذاکرات هر چه سریعتر به نتیجه برسد و تلاش زیادی انجام می‌دهند که در فرصت باقی مانده توافق نهایی حاصل شود اما همچنان چالش‌های زیادی در این مسیر قرار دارد. از سویی دیگر انتخاب کشور عمان به عنوان میزبان این دور از مذاکرات جالب توجه است. عمان کشوری است که پیش از اینکه به عنوان میزبان این دور از مذاکرات انتخاب شود، حسن نیت خود را نشان داده و در گذشته نقش خود را برای برقراری رابطه میان ایران و آمریکا ایفا کرده است. اما حال که طرفین مذاکره حاضر به نشستن بر سر یک میز شده‌اند، پیشرفت مذاکرات بیشتر به اراده طرفین بستگی دارد. این مذاکرات می‌توانست در هر کشوری برگزار شود اما شاید انتخاب عمان برای این مرحله به نوعی تشکر از تلاشی بود که این کشور برای کاهش تنش میان ایران و کشورهای غربی متحمل شده بود.

« معادلات سیاسی امریکا پس از سلطه جمهوریخواهان بر کنگره»

روزنامه ایران هم نوشت : بعد از پیروزی اخیر جمهوریخواهان در کنگره امریکا این نگرانی به وجود آمد که توافق نهایی هسته‌ای فی‌مابین ایران و قدرت های بزرگ غیر ممکن شده است. اکثریتی که جمهوریخواهان در انتخابات اخیر به دست آوردند در حالی فراتر از پیش‌بینی‌ها بود که این برتری طی 70 ساله گذشته تاریخ انتخابات کنگره صورت نگرفته بود. لذا نباید تردید کرد که قدرت جمهوریخواهان در امریکا بیشتر شده و محبوبیت باراک اوباما به‌عنوان پرچمدار تئوری تعامل با ایران بسیار کاهش یافته است. اما آیا این به معنی نابودی توافق نهایی هسته‌ای با ایران است؟

اگر جمهوریخواهان در این انتخابات بیش از دوسوم آرا را کسب کرده بودند می‌توانستند از اختیارات بیشتری برای مقابله با ایران برخوردار شده و با تصویب قوانین جدید، اختیار تعلیق تحریم ها را از رئیس جمهوری بگیرند. اما در حال حاضر این اتفاق صورت نگرفته است و جمهوریخواهان کمتر از دوسوم صندلی های کنگره را در اختیار دارند و لذا قدرت سلب اختیارات اوباما برای تعلیق تحریم ها را ندارند. بنابراین در صورتی که ایران و گروه 1+5 به توافق نهایی دست یابند، رئیس جمهوری امریکا می‌تواند تحریم‌ها را تعلیق کند اما برای لغو دائمی آن‌ها نیازمند مصوبه کنگره است که با توجه به اکثریت جمهوریخواهان کار بسیار دشواری خواهد بود. لذا اوباما به دو دلیل نیازمند توافقی است که بتواند در داخل از آن دفاع کند.

«طرح 190 هزار سو معادلات را به نفع ایران تغییر داد»

در این میان دو روزنامه جوان و خراسان  هر دو یک تیتر مشترک را برای صفحه اول خود انتخاب کردند .

 جوان نوشت :  نفر دوم تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي در گفت و گوي اختصاصي با سايت دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب تأكيد كرد كه طرح موضوع نياز ايران به 190 هزار سو از سوي رهبر انقلاب، معادلات را به طور كامل به نفع ايران تغيير داد.

به گفته عراقچي موضوع پرونده هسته‌اي فراتر از دولت‌ها است: « اين پرونده موضوعي است متعلق به «جمهوري اسلامي ايران»، پروژه‌اي حساس كه به گفته او در يك مسير ثابتي حركت كرده است؛ مسيري كه در راستاي احقاق حقوق مردم ايران در موضوع هسته‌اي بوده و البته با درايت و رهبري حضرت آقا پيش رفته است. »

مهلت باقیمانده برای معرفی  وزیر علوم  نیز مورد توجه برخی رسانه ها قرار گرفت

«10روز براي يک صندلي داغ»

ابتکار با یادآوری این که مهلت دولت و مجلس براي انتخاب وزير علوم تا آخر آبان است نوشت : پس از استيضاح رضا فرجي دانا و کارت قرمز مجلس به وي، وزارت علوم، تحقيقات و فناوري نزديک به شش ماه است که با سرپرست اداره مي‌شود. دولت چندي پيش با معرفي محمود نيلي احمدآبادي به عنوان گزينه پيشنهادي خود براي وزارت علوم، سعي کرد اين وزارتخانه را از بلاتکليفي خارج کند، اما عدم راي اعتماد مجلس به وزير پيشنهادي باعث شد همگان منتظر معرفي گزينه جديدي براي اين سمت باشند. در شرايطي که بنابر قانون يک وزارتخانه مي‌تواند حداکثر 3 ماه توسط سرپرست اداره شود و اين زمان به گفته بهروز نعمتي، از اعضاي هيات رئيسه مجلس شوراي اسلامي، 29 آبان ماه به پايان مي‌رسد، جهت رايزني‌ها به سويي است که وزير پيشنهادي بعدي علوم بتواند با اخذ راي اعتماد از اهالي بهارستان، بر صندلي داغ و پرحرف و حديث دفتر طبقه چهاردهم ساختمان وزارت علوم تکيه بزند.

نايب رئيس مجلس شوراي اسلامي ديروز در حاشيه مراسم ختم والده محمدرضا رحيمي، معاون اول دولت دهم، در جمع خبرنگاران به موضوع انتخاب گزينه پيشنهادي جديد دولت براي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري اشاره کرد و گفت: دولت بايد به گونه‌اي اقدام کند که اول آذر ماه وزير راي آورده را در کابينه داشته باشيم. به گزارش ايسنا محمد رضا باهنر افزود: اميدواريم رئيس‌جمهور وزير پيشنهادي علوم را در روز سه‌شنبه معرفي کند. نايب رئيس مجلس شوراي اسلامي ادامه داد: وقت سرپرستي وزارت علوم تا آخر آبان ماه است و بايد دولت طوري اقدام کند که اول آذر ماه وزير راي آورده را در کابينه داشته باشيم.

سخنگوي هيات رئيسه مجلس شوراي اسلامي نيز از احتمال معرفي وزير جديد پيشنهادي علوم تا روز سه‌شنبه به مجلس خبر داد. بهروز نعمتي در گفت‌وگو با ايسنا با اشاره به مهلت دو هفته‌اي دولت براي معرفي وزير علوم جديد، گفت که احتمالا گزينه پيشنهادي دولت روز سه‌شنبه معرفي خواهد شد. وي درباره گزينه‌هاي احتمالي تصدي وزارت علوم نيز گفت که تاکنون اسامي زيادي به عنوان گزينه‌هاي پيشنهادي دولت مطرح شده‌اند اما هنوز هيچ کدام از آنها به صورت قطعي مشخص نشده‌اند.