جنتی در خصوص مرحوم شریعتی بیان کرد: شعارهای شریعتی، شعائر انقلابی بود. مرحوم شریعتی بیشتر جامعه شناس بوده تا اسلام شناس، طبیعا ضعف هایی در برداشت هایش از اسلام بوده است، مثل نکاتی که ایشان در خصوص مرحوم مجلسی یا روحانیت مطرح میکرده است که کل روحانیت را زیر سوال میبرد، در حالیکه ایشان روحانیانی رو نقد میکردند که جزء قاعدین بودند که اهل مبارزه نبودند. من خاطره ای را دارم که در کتاب خود نوشته ام و آن مربوط میشود به شهید محمد منتظری که کتاب‌های شریعتی را برای مطالعه به امام (ره) داده بود و از ایشان اظهار نظر خواسته بود. امام ضمن مطالعه ی کتب شریعتی از برخورد شریعتی با مرحوم مجلسی ناراحت بود.

جنتی در ادامه گفت: شریعتی کسانی را که شاهان سابق را تایید میکردند مورد نقد قرار میداد. نکته ی امام در اینجا بود که مرحوم مجلسی دارای شخصیتی والا بوده و خدمات زیادی در راه اسلام و تشیع انجام داده بود و نقد شریعتی از مرحوم مجلسی امام را ناراحت کرده بود. همچنین زمانی که ابراهیم یزدانی پس از مرگ شریعتی برای دانشجویان خارج از کشور تصمیم داشت از امام پیام دریافت کند، امام را به بیان اینکه شریعتی شهید بوده است، تشویق کرده بود و امام فرموده بود که من مثل این روشن فکران نیستم که هی کلمه‌ی شهادت را بگویم. شهادت شرایطی دارد که این پیام موجب دلگیری دانشجویان مقیم اروپا شده بود و آنها انتظار داشتند که امام از مرگ شریعتی به عنوان شهادت یاد کند.

جنتی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در زمانی که مجاهدین خلق مبارزه را آغاز کردند، به وسیله‌ی سلاح بود، حزب ملل اسلامی نیز مبارزات مسلحانه داشتند، ما هم تصمیم داشتیم در آن دوران مبارزات مسلحانه را آغاز کنیم و خود را به مجاهدین خلق نزدیک نماییم، حتی برادر من در جریان این فعالیت‌ها دستگیر و به شش ماه حبس محکوم شد. یکسری دست نوشته‌های مجاهدین خلق را در آن زمان دریافت میکردیم و به دنبال تهیه‌ی سلاح نیز بودیم.

جنتی در خصوص خارج شدن از کشور در دوران مبارزه گفت: قبل از خارج شدن از کشور به دیدن آیت الله هاشمی رفسنجانی و رهبر رفتند، قرار شدن از مرزهای شرقی از کشور خارج شوند. با دستگیری اکثریت اعضای مجاهدین خلق چند نفر بیشتر باقی نماندیم، به خاطر اینکه به حبس ابد یا اعدام محکوم نشوم، تصمیم گرفتم که به خارج از کشور بروم که در این راه آیت الله رفسنجانی مقدمات خروج من را فراهم کرد.

جنتی در ادامه گفت: در شهریور ماه سال 54 که مصادف با اختلافات درون سازمانی مجاهدین خلق شد، ارتباط اعضا با سازمان قطع شد و چند تن از آنها به خارج از کشور مهاجرت کردند و بسیاری از پاکستان به دمشق رفتند.

جنتی در ادامه گفت: در دورانی که از کشور خارج بودیم، نیروهای برای آموزش به سوریه و لبنان مراجعه کردند و نزدیک چهار سال اقدامات بیشتر از 60 نفر به این ارودگاه ها مراجعه میکردند. در مرز اسراعیل یک اردوگاه بزرگ بود که ما در آنجا شهید باکری و سردار سرلشکر صفری را هم مشاهده کرده‌ایم که آن‌ها با دست پر به وطن بازگشتند.

جنتی همچنین بیان کرد: در اردوگاه‌های اطراف دمشق آموزش‌های کار با مواد منفجره در لبنان و فلسطین انجام میشد، حتی خانم دکتر زهرا پیشوایی فرد و همسرشان با گذراندن دوره‌های اردوگاه‌ها اعلام آمادگی کردند که به دلیل اینکه گذرنامه‌شان مشکلی ندارد، میتوانند با خیالت راحت به اسرائیل سفر کنند و در جریان سفر به اسرائیل، آن‌ها کمک‌های زیادی به گروه کردند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: سال 54 بود که  تصمیم گرفتم برای کمک مالی و مشورت و راهنمایی خواستن به ایران برگردم. من با گذرنامه‌ی یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس به کویت رفتم و از آ‌نجا با تغییر لباس به ایران آمدم.

وی با بیان اینکه کمک‌های مشورتی و نقدی زیادی را از طریق حاج آقا تقی خانی دریافت کردیم گفت: پس از چند روز اقامت در ایران از کشور خارج شدم اما نمی‌دانستم که تا چه زمان باید از ایران دور بمانم. من تصمیم داشتم که با یک ایرانی ازدواج کنم، با شناخت و معرفی چند تن از دوستان در کرمانشاه مقدمات ازدواج من فراهم شد. من شرایط زندگی و مبارزات خود را اعلام کردم و همسر بنده آمادگی فداکاری در راه زندگی با من را اعلام کرد. پدر و مادر ایشان این وصلت را قبول نمیکردند اما با واسطه‌هایی که داشتیم، وصلت صورت گرفت. من بعد از ازدواج از کشور خارج شدم و همسرم بعد از آن به من پیوست. در حال حاضر سه فرزند دارم که فرزند اولم در دمشق به دنیا آمده است.

جنتی در خصوص ملاقات با قذافی برای فراهم کردن اقامت امام خمینی در لیبی گفت: وقتی امام وارد فرانسه شدند به علت اینکه از طریق رسانه‌ها تمام دنیا در جریان اتفاقات دنیا بود، اقامت سه ماهه به ایشان دادند و ممکن بود بعد از سه ماه فرانسه امام را اخراج کند و مشکل اقامت ایشان بعد از سه ماه پیش می آمد، چون بسیاری از کشورها به دلیل ارتباط با رژیم پهلوی حضور امام را نمی پذیرفتند، ما تصمیم گرفتیم با مسئولان لیبی مذاکره کنیم و به این منظور به آنجا سفر کردیم اما به ما اجازه ی ملاقات با قذافی را ندادند. وقتی تصمیم به برگشت داشتیم، در فرودگاه اجازه‌ی ملاقات با قذافی به ما داده شد. ما با نگرانی از اینکه امام موسی صدر هم در آنجا مفقود شده بود، با قذافی مقالات کردیم و مسئله را برایش شرح دادیم. قذافی از این موضوع استقبال کرد و حتی پیشنهاد کمک‌های تسلیحاتی را بیان کرد. وی حتی اعلام کرد که زودتر از موعد سه ماهه‌ی اقامت میتوانیم امام را به لیبی منتقل کنیم. وقتی این خبر را به امام خمینی دادیم، ایشان با بی اعتنایی گفت قذافی قابل اعتماد نیست. ما حاصل تمام تلاش هایمان را با بی اعتنایی امام پاسخ گرفتیم اما ایشان که از آینده خبر داشت، بی اعتمادی به قذافی را بسیار خوب پیش بینی کرده بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: زمانی که استاندار خوزستان آقای غرضی بود، شورایی تشکیل شده بود که در آن شورا حداد عادل نیز عضو بود. آنها پیشنهاد داده بودند که علی جنتی به عنوان مدیر صدا و سیما خوزستان انتخاب شود. یک روز جمعه که نماز جامعه در دانشگاه اهواز برگذار میشد، خبر داده بودند که گروه‌های چپ برای مبارزه‌ی مسلحانه سنگر بندی کرده بودند، من بلافاصله به استدیو رفتم و از طریق رادیو اعلام کردم که این اتفاق افتاده است و از مردم خواستم که به دانشگاه بروند. جمعیت زیادی به سمت دانشگاه روانه شد و آن‌ها از دانشگاه گریختند.

جنتی در خصوص توصیه‌ی امام در مورد موسیقی گفت: یکی از مسائلی که مطرح بود، بحث موسیقی بود که چه موسیقی حلال و کدام حرام است. ما از امام سوال کردیم و ایشان پاسخ داد طوری عمل نکنید که صدای علمانی بلا بلند شود. امام فعالیت‌های موسیقی و صدا سیما را رصد میکردند و در مورد یک موضوع مرحوم احمد خمینی با تماسی که داشت درخواست کرد که از پخش یک موسیقی خاص جلوگیری شود.

وی در خصوص تک خوانی بانوان گفت: در دورانی که بنده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده‌ام، اجازه‌ی تک خوانی بانوان در حضور آقایان داده نشده، مگر اینکه در محفلی بوده باشد که حضار فقط بانوان بوده‌ باشند.

جنتی در خصوص زمان استانداری اش در خوزستان گفت: حمایت‌های پشت جبهه مهم بود و من به همین خاطر این سمت را پذیرفتم، همچنین مشکلات امنیتی و شغلی و بهداشت و مواد غذایی مردم خوزستان را باید برطرف میکردیم. خوزستان جایی بود که جنگ از آنجا آغاز شده بود و مراکز مختلف خوزستان مرتبا بمباران می‌شد. شرایط سختی در آنجا حکم فرما بود و برای مناطق جنگی و پشت جبهه مشکلات زیادی وجود داشت.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در سال 71 که معاون بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودم، زمان ورود علی لاریجانی به آن وزارت خانه بود. من تا سال 77 در وزارت ارشاد معاون بین الملل بودم. در آن زمان به دلیل تمرکز نهادهای فرهنگی در خارج از کشور و عدم پراکندگی آن‌ها اداره‌ی این‌ نهادها را به وزارت فرهنگ و ارشاد سپرده بودند.

وی در خصوص همکاری با مهاجرانی گفت: من پس از دوران همکاری با ایشان در وزارت خانه هیچ ارتباط دیگری با ایشان ندارم و مهاجرانی شخصی بود که حتی مقام معظم رهبری نسبت به او حساسیت‌هایی داشتند.

وی در مورد دورانی که سفیر ایران در کویت بود گفت: من دو دوره سفیر ایران بودم که دوره‌ی اول در سال 77 بود و با توجه به اینکه در حوزه‌ی بین الملل بودم، دکتر کمال خرازی پیشنهاد داد به کویت سفر کنم و من پذیرفتم. من تا سال 85 در کویت فعالیت میکردم. وقتی به اصرار محمود احمدی نژاد در دورانی که معاون سیاسی دولت بودم، برکنار شدم، مجددا به کویت سفر کردم و در آن‌جا ماندم.

جنتی در خصوص انتخابات سال 88 گفت: پس از این ماجرا، من در انتخابات سال 88 دیگر به آقای احمدی نژاد رای ندادم و با وجود اتفاقات فتنه‌ی 88 مشکلاتی در کویت برای ایرانیان پیش آمد و آن شایعه‌ی جاسوسی ایران در کویت بود که با وجود اسنادی که ارائه شد، متوجه شدند که هیچ ارتباطی بین ایران و موضوع جاسوسی وجود ندارد. در زندگی نامه‌ی من مسائلی را مطرح کردند که خارج از واقعیت بوده است. این‌ها جریاناتی است که سعی میکنند دولت کویت را از فعالیت ایران در آن کشور بترسانند، حتی چند نفر از اتباع خود را دستگیر کردند و به ایران مربوط کردند.

وی در خصوص انتخاب خود به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد توسط روحانی گفت: بیشتر علاقه مند بودم که به عنوان کارمند یا مدیر در وزارت خانه‌های دیگر به غیر از وزارت فرهنگ و ارشاد فعالیت کنم اما ایشان بعد از بررسی‌هایی که انجام دادند، من را انتخاب کردند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص ارتباط با مجلس شورای اسلامی گفت: ارتباط ما با مجلس خوب است، گاهی از طرف مجلس در مورد مسائل مختلف تذکراتی داده شده است و چندین بار هم  به مجلس مراجعه کرده‌ام اما نمی‌دانم هدف برخی از نمایندگان از مطرح کردن استیضاح چیست. برخی مواقع نمایندگان این موضوعات را مطرح و رسانه‌ای می‌کنند که موجب بازتاب در جامعه‌ می‌شود. من یک برنامه‌ی کاری به مجلس شورای اسلامی ارائه کرده‌ام و همیشه در مصاحبه‌هایم و نوشته‌هایم به منابع ارزشی و آرمان‌های انقلاب وفادار بودم. در حوزه‌ی فرهنگ اعتقاد عمیق دارم که سیاست‌های مقام معظم رهبری باید دقیقا اجرا شود. مقام معظم رهبری به مجلس و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توجه و عنایت ویژه‌ای دارند، ایشان بارها فرموده‌اند که یک جبهه‌ی فرهنگی انقلاب داریم که عناصر مومن به انقلاب باید حتما وارد و حمایت شوند و جبهه‌ای هم نیز هست که با انقلاب زاویه دارد. در سال 89 رهبر انقلاب با مدیران سینما دیدار داشته است که در آن جلسه 18 مورد را به مدیران سینمایی تذکر داده‌اند.

وی در خصوص ارتباط خود با پدرش گفت: پدر من جز اختلاف نظرهایی که در برخی زمینه‌ها دارد، بر احترام و ارتباطی کاملا دوستانه با من برخورد میکند و من نیز برای ایشان احترام بسیار زیادی قائلم. صرف نظر از اینکه ایشان پدر من هستند از نظر معنوی هم مقام مربی را برای من دارد، من هرچه دارم از تربیت ایشان است. صفات اخلاقی بسیار ارزشمندی دارند که من در کمتر کسی دیده‌ام.

وی در خصوص مطالبی که از آیت الله جنتی در جامعه مطرح می‌شود، گفت: ایشان با سعه‌ی صدر با این موضوع برخورد میکند و من هم از انتشار چنین مطالبی ناراحت میشوم چون در خصوص خانواده‌ام است اما در کل به جز اختلاف نظرهایی در زمینه‌ی مسائل سیاسی با پدرم هیچ مشکلی نداریم، ایشان به من رهنمود دادند که طوری عمل نکنید که دست کسی بهانه بدهید.

انتهای پیام/