پایگاه اینترنتی لوبلاگ در گزارشی نوشت: حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، با اشاره به رشد اقتصادی 2.2 درصدی ایران اعلام کرد رکود اقتصادی پایان یافته است. یک هفته بعد در تاریخ بیست و پنجم سپتامبر هم گزارش رسمی بانک مرکزی ایران منتشر شد.

به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران،  لوبلاگ در گزارشی نوشت:  یکی دیگر از نشانه‌های معتبر بهبود اقتصادی در آمار و ارقام استخدام ها که مرکز آمار ایران منتشر کرد، مشهود است. این آمار نشان می دهد در طول تابستان در ایران 392 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد شده است که 60 درصد این مشاغل مربوط به بخش صنعتی است. ایجاد 250 هزار فرصت شغلی جدید در بخش صنعتی مسئله ای نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. 

افزایش جذب نیروی انسانی نیز باعث شده است میزان بیکاری در کشور برای نخستین بار در دو دهه اخیر یک رقمی شود- نه و نیم درصد-. 

بهبود اوضاع اقتصادی ایران در پی کاهش تحریم‌ها و ثبات نسبی اقتصاد کلان را نباید تعجب آور دانست. میزان ذخایر ارزی قابل دسترسی ایران در سال گذشته با توجه به افزایش صادرات نفت و آزاد شدن چهار میلیارد و 200 میلیون دلار از دارایی های مسدود شده این کشور به موجب مفاد طرح مشترک اقدام که نوامبر گذشته در ژنو به دست آمد، افزایش یافته است. واردات قطعات لازم برای تولید برخی کالاها نیز افزایش یافته است، و تولید در بخش خودروسازی هم 70 درصد افزایش یافته است. 

با وجود این، اخبار اقتصادی منتشر شده سؤال بزرگتری را به ذهن متبادر می سازد. اینکه بهبود وضع اقتصادی ایران تا چه حد ناشی از سیاست های روحانی است تا بتوان انتظار داشت حتی در صورت عدم دستیابی به توافق نهایی هسته ای، این روند بهبود ادامه یابد؟ و این بهبود تا چه حد مربوط به کاهش تحریم ها در پی دستیابی به توافق موقت هسته ای است که بتوان احتمال داد در صورت عدم دستیابی به توافق نهایی و اتمام دوره توافق موقت باعث بازگشت این روند به حالت قبل شود؟ 

باید اذعان کرد که موفقیت روحانی در کاهش میزان تورم، تثبیت نرخ ارز رایج در ایران، و احیای بخش بانکی موجب بهبود اوضاع اقتصادی این کشور شده است. در عین حال، افزایش تولید خودرو و واردات اقلامی که برای تولید تجهیزات دیگر مورد استفاده قرار می گیرد، حاکی از آن است که کاهش تحریم ها علت اصلی رشد اقتصادی اخیر ایران بوده است. 

لوبلاگ در ادامه می‌نویسد: اگر در ماههای آینده توافقی حاصل شود، بدون  تردید موجب تسریع رشد اقتصادی در کشور خواهد شد. اما اگر توافق حاصل نشود، تصمیماتی باید اتخاذ شود. یکی از اقدامات پیش رو که احتمال آن زیاد است، تمدید مذاکرات و امیدواری به ادامه بهبود اقتصادی ایران خواهد بود. دیگر راه پیش رو که دشوارتر خواهد بود، اعلام شکست مذاکرات و ادامه «اقتصاد مقاومتی» است. 

این گزارش در پایان با ابراز خوش‌بینی در خصوص دستیابی به توافق جامع نوشت: ممکن است رشد اقتصادی ایراندئر صورت عد توافق، کُند شود اما این هیچگاه به معنای فروپاشی اقتصادی نخواهد بود. 


انتهای پیام./


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار