مهدی جعفری تعزیهخوان در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در رابطه با تعزیهخوانی گفت: تعزیه به معنای سوگواری، برپا داشتن یادبود عزیزان و امر کردن آنها به صبر است، اما آن چه به معنی تعزیه مشهور است، گونهای از نمایش مذهبی بوده که عدهای از انسانها در ماه محرم برای نشان دادن ارادت و اخلاص به اهلبیت در مراسم خاصی داستانهای مربوط به واقعه کربلا را به تصویر میکشند.
وی با اشاره به این که نشانه و نماد در تعزیه کاربرد فراوانی دارند، افزود: پرچمهای سبز، سرخ و سیاه در تعزیهخوانی نماد اهلبیت و سوگواری هستند، عَلَم نماد سپاه امام حسین علیهالسلام و تشت آب به نشانه فرات نمونهای از این نمادها در تعزیهخوانی است.
جعفری عنوان کرد: هنر تعزیه در طول زمان تغییرات زیادی کرده و هنوز جزو اصیلترین و پرسابقهترین هنرهای ایرانی و اسلامی محسوب میشود.
وی با اشاره به این که در استانهای مختلف تعزیهخوانی از روز هفتم محرم آغاز میشود، افزود: تعزیه از درون سوگواریهای مذهبی برآمده و جزیی از سوگواری است. این تعزیهخوان اظهار داشت: تعزیهخوانها هر روز یکی از وقایع کربلا را به مردم نشان میدادند و بازیگران، نقشهای خود را از روی نوشتههایی که در دست دارند، اجرا میکنند.
جعفری با تأکید بر این که نمایششناسان، در بررسی گونههای مختلف نمایشی بین تئاتر و تعزیه وجه اشتراک زیادی را دریافتند، بیان داشت: تعزیه، میراث فرهنگی و آیین مذهبی ما است و تعزیهخوانها نیز هر سال خود را برای اجرای نمایش آماده میکنند تا این میراث زنده بماند و نسلهای بعد از آن بهره ببرند.
انتهای پیام/