مخالفت امام خمینی (ره) با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، تشکیل دولت خون آشام "غلامرضا ازهاری"، استعفای دولت موقت انقلاب، ورود کاروان اسیران کربلا به کوفه، سالروز تأسیس بیمه ایران و ... از مهمترین رخدادهای تاریخی امروز است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 15 آبان 1393 خورشیدی برابر با 12 محرم 1436 هجری و 6 نوامبر 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
اعتراض و مخالفت امام خمینی (ره) با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی رژیم پهلوی (1341 ش) در
پی تصویب لوایح ضد اسلامی انجمنهای ایالتی و ولایتی در نیمه مهرماه 1341،
حضرت امام خمینی (ره) بیدرنگ علمای طراز اول قم را به نشست وگفتگو
پیرامون تصویبنامه دعوت نمودند و در این جلسه تصمیم گرفته شد مخالفت علمای
قم با مفاد تصویبنامه به اطلاع عموم برسد.
در ادامه این اعتراض، حضرت امام
در تاریخ پانزدهم آبان 1341، تصویبنامه کذایی را خائنانه، غلط، نقشه شوم
دشمنان اسلام و ملت ایران، جسارت به ساحت قرآن، گناه نابخشودنی و مستوجب
توبه و استغفار دولت شمرده و در تلگراف دیگری به اسداللَّه علم، نخست وزیر
وقت، به وی هشدار دادند. هنوز چند روزی از آغاز نهضت نگذشته بود که امام،
مبارزه با رژیم حاکم و سلطه بیگانه را به مرحله نوین سیاسی - مذهبی وارد
نمودند و برای اولین بار در تاریخ مرجعیت شیعه، پای همه ملت را به مبارزه
کشانیدند. بر اثر پایداری مردم و رهبری علما در مخالفت با این لایحه که شرط
اسلام برای انتخاب نمایندگان مجلس و سوگند به قرآن حذف شده بود، لغو این
تصویبنامه در 10 آذر 1341 پس از عقبنشینی آشکار و شکست افتضاحآمیز رژیم
اعلام گردید.
فرار خانواده های صهیونیستی از ایران در پی بحرانی تر شدن اوضاع ایران (1357 ش) رژیم شاه در طول سالیان حکومتش، به اشاره اربابان آمریکایی خود، روابطی دوستانه با رژیم صهیونیستی داشت و به همین دلیل، افراد بسیاری از مأموران اطلاعاتی، مستشاران نظامی و بازرگانان رژیم اسرائیل در ایران به سر میبردند. سرانجام در پانزدهم آبان 1357 و با اوجگیری مبارزات اسلامی ملت ایران و نزدیکی زمان پیروزی انقلاب اسلامی، دویست تن از خانوادههای اسرائیلی شاغل در ایران، با یک پرواز فوقالعاده به تلآویو پایتخت رژیم صهیونیستی بازگشتند.
تشکیل دولت خون آشام "غلامرضا ازهاری" به دستور محمدرضا پهلوی (1357 ش) پس از سقوط دولت عوام فریب جعفر شریف امامی که بر اثر اشتباهات پی در پی خود، از حل مشکلات عاجز مانده بود، محمدرضا پهلوی، ارتشبد غلامرضا ازهاری رییس ستاد مشترک ارتش را مامور تشکیل دولت نمود. انتخاب ازهاری به عنوان رییس دولت نظامی، مشکلات تازهای ایجاد کرد و موجبات تظاهرات و اعتصابات جدیدی را فراهم نمود. در این میان و در اعتراض به این دولت، روزنامههای معروف کشور، کارکنان رادیو و تلویزیون، کارمندان بانک ملی و بانک مرکزی دست از کار کشیدند و التهابی دوباره کشور را فراگرفت. بازداشت دولتمردان از جمله اقدامات عوام فریبانهای بود که ازهاری برای تسکین افکار عمومی و راضی کردن مردم انقلابی انجام داد که با شکست مواجه گردید و پس از مدتی، ازهاری جای خود را به شاپور بختیار داد.
آغاز اعتصاب دو ماهه مطبوعات در اعتراض به روی کار آمدن دولت نظامی ازهاری (1357 ش) اوجگیری نهضت اسلامی و به وقوع پیوستن حوادث خونینی همچون 17 شهریور و 13 آبان 1357 باعث شد تا محمدرضا پهلوی به حربه دیگری متوسل گردد. از این رو، برپایی کابینه نظامی به ریاست ارتشبد غلامرضا ازهاری، به عنوان تلاشی اساسی در راه سرکوبی نهضت و حفاظت از نظام پوسیده شاهنشاهی در دستور کار شاه قرار گرفت. شاه در یک نطق تلویزیونی، انتصاب ازهاری را اعلام کرد و دولت ازهاری در اولین اقدام خود، مراکز خبری و جراید را به اشغال نیروهای نظامی خویش درآورد. اولین واکنش نسبت به این مسأله، اعتصابی فراگیر و همگانی در مطبوعات بزرگ و سابقهدار ایران بود. مطبوعات اعلام کردند: "از لحظاتی که قلم اسیر سرنیزه شد، سوگند یاد کردیم و شرافت قلم را وثیقه قرار دادیم که در حکومت نظامیان به این دلیل که آزادی انسانها پایمال است، دست از کار بکشیم و چنین کردیم." با پایان دوره حاکمیت دولت نظامی و آغاز به کار دولت بختیار، امام خمینی (ره) در پیامی خطاب به مطبوعات فرمودند: "از متصدیان مطبوعات محترم که زیر بار سانسور دیکتاتوری نرفتند تشکر میکنم" ایشان در ادامه ضمن اشاره به ادعای دولت جدید مبنی بر رفع سانسور فرمودند: "آقایان به کار ادامه دهند و از اعتصاب بیرون آیند تا تکلیف ملت با دولت غیرقانونی معلوم شود." بر این اساس، جراید پایتخت پس از اعتصابی دو ماهه، از روز 16 دی ماه 57 با محتوایی دگرگون شده در راستای اطلاع رسانی به ملت و پخش اخبار انقلاب منتشر گردیدند.
استعفای دولت موقت و واگذاری امور اجرایی کشور به شورای انقلاب (1358 ش) پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران به دست دانشجویان پیرو خط امام و تأیید این حرکت دانشجویی توسط حضرت امام خمینی (ره)، دولت موقت در صدد آزاد ساختن گروگانها و حل مشکل به وسیله مذاکرات سیاسی بود که با مخالفت دانشجویان مواجه شد.
به دنبال اوج این مخالفت، دولت موقت به طور دستهجمعی استعفا کرد که با موافقت حضرت امام روبرو گردید. استعفای بازرگان در پی اعتراض و حملات شدید حوزه علمیه قم، دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و گروههای اسلامی دیگر به مذاکره وی با مقامهای آمریکایی در الجزایر صورت گرفت. پس از این استعفا، بلافاصله امام امت، امور اجرایی کشور را به شورای انقلاب واگذار کردند تا زمینه را جهت انجام انتخابات ریاست جمهوری فراهم کنند. طول عمر دولت موقت از نیمه بهمن 57 تا نیمه آبان 58 تنها نُه ماه به طول انجامید. ماموریت شورای انقلاب، تا شکلگیری دولت شهید رجایی در مرداد 1359 ادامه یافت.
ورود کاروان اسیران کربلا به کوفه (61 ق) در روز دوازدهم محرم سال 61 قمری، کاروان اسیران کربلا که شامل زنان و کودکان شهیدان قیام کربلا بود، وارد شهرکوفه شد. سرپرستی این کاروان را امام سجاد (ع) فرزند امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) خواهر آن امام، بر عهده داشتند. این دو بزرگوار، با وجود سختیها و ناملایمات فراوان که از سپاهیان یزید دیده بودند، در کوفه باشجاعت و صراحت، ستمها و جنایات حکومت اموی را افشاء و مردم این شهر را به خاطر یاری نکردن امام حسین (ع) و مقابله با ایشان سرزنش کردند. امام سجاد (ع) و حضرت زینب در مدت اقامت در کوفه، وظیفه و رسالت خود را مبنی بر ابلاغ و نشر پیام امام حسین (ع) در جامعه، به شایستگی انجام دادند.
دفن اجساد مطهر شهدای کربلا در شب دوازدهم (61 ق) در روز 12 محرم سال 61 قمری، هنگامی که نیروهای یزید، کربلا را ترک کردند، مردم قبیله ی بنی اسد از روستای غاضریه که نزدیک کربلا بودند اجساد شهداء را دفن کردند. پیکرهای مطهر یاران وفادار امامحسین (ع) در کنار بدن پاک آن سرور به خاک سپرده شدند.
شهادت حضرت "امام زین العابدین (ع)" به روایتی (95 ق) شهادت امام سجاد (ع) در برخی نقلها سال 92 ق و در نقلی دیگر سال 94 و در منابعی دیگر سال 95 ذکر شده است. همچنین در روز شهادت آن حضرت اختلاف وجود دارد. در برخی منابع، شهادت ایشان را در روز 22 18 و 25 ماه محرم نیز ذکر کردهاند. زمان حضرت امام سجاد (ع) پُر از اختناق و تقیه بود و کسی در برابر جاسوسان بنیامیه، مجال نفس کشیدن نداشت؛ با این حال، امام سجاد (ع) از ارشاد و نشر احکام اسلام فروگذاری نکرد. ایشان به هر نحوِ ممکن، مسائل اسلامی را بیان مینمود و در هدایت مردم میکوشید. از جمله آثار امام سجاد (ع) صحیفهی سجادیه است که مشتمل بر 54 دعا از دعاهای آن حضرت میباشد. مدت عمر آن امام، 57 سال و زمان امامت آن بزرگوار 34 سال بود. آن امام همام، سرانجام به دستِ هشام بن عبدالمَلِک در زمان خلافت ولید بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید. پیکر مطهر امام سجاد (ع) در قبرستان بقیع و در کنار مرقد مطهر عموی گرامیش حضرت امام حسن مجتبی (ع) واقع است.
رحلت عالم مجاهد آیت اللَّه "شیخ مهدی نوغانی" (1371 ش) آیتاللَّه حاج شیخ مهدی نوغانی در سال 1305 ش (1345 ق) در مشهد به دنیا آمد. وی پس از تحصیل دوره ابتدایی، به حوزه علمیه خراسان پیوست و از اساتیدی همچون ادیب نیشابوری اول و دوم، احمد مدرس، میرزا هاشم قزوینی، میرزا مهدی اصفهانی و آیتاللَّه محمدهادی میلانی کسب فیض نمود. ایشان به مدت چهارده سال در درس خارج آیتاللَّه سیدمحمد هادی میلانی مرجع بزرگ زمان شرکت جست و مورد تأیید آن فقیه کبیر قرار گرفت. آیتاللَّه نوغانی سپس به تدریس، اقامه جماعت، ارشاد و راهنمایی مردم، تبلیغ مبانی مذهب و سرپرستی مؤسسات خیریه پرداخت. وی با شروع حرکت مردم مسلمان و آغاز انقلاب اسلامی، در مشهد، پیشاپیش مردم با دستگاه استبداد به مبارزه برخاست و هماره نامش در ذیل اعلامیههای روحانیت مبارز مشهد دیده میشد. این عالم ربانی سرانجام در نیمه آبان 1371 برابر با 10 جمادی الاول 1413 ق در 66 سالگی به دیدار معبود شتافت و رخ در نقاب خاک کشید.
سالروز تأسیس بیمه ایران (1314 ش) در سال ۱۳۱۴ ش، در چنین روزی، شرکت سهامی بیمه ایران بهعنوان نخستین شرکت بیمه ایرانی و دولتی تأسیس شد و بهعنوان بنیانگذار صنعت بیمه در کشور آغاز بهکار کرد. آغاز فعالیت بیمه ایران (۱۴ آبان ۱۳۱۴ ش) را به تعبیری میتوان ملی شدن صنعت بیمه تلقی کرد. بیمه ایران از آذرماه ۱۳۱۴ ش، صدور بیمهنامه در رشتههای مختلف را آغاز نمود و ظرف یک سال در شهرهای مشهد، شیراز، اصفهان، همدان، اهواز و بوشهر نمایندگی تأسیس کرد. همزمان، تعدادی از دانشجویان رشتههای اقتصاد و تجارت، برای آموختن فنون بیمه به خارج از کشور اعزام شدند.
وفات شیخ "صفی الدین اردبیلی" عارف نامی و بزرگِ دودمان صفوی (735 ق) ابوالفتح شمس الدین سید اسحاق بن سید امینالدین جبرییلِ موسوی اردبیلی، معروف به صفیالدین اردبیلی (شیخ صفی)، موصوف به بُرهانُ الاَصفیاء، قُطبُ الاَقطاب و شَیخُ العارفین، از عرفا و مشایخ صوفیه و پیران طریقت در قرن هشتم هجری است. نسب شیخ صفی با نوزده واسطه به جناب حمزة بن موسی بن جعفر (ع) میرسد و با این که از سادات بود ولی به شیخ شهرت داشت. شیخ صفیالدین در سن بیست سالگی به جستجوی مرشدی در میان زُهّاد اردبیل برخاست اما هیچ یک از آنان قادر به برآوردن نیاز روحی وی نشدند. بنابراین صفیالدین به گیلان رفت و شیخ محمد گیلانی، معروف به زاهد را به عنوان مرشد خود انتخاب نمود. شیخ زاهد نیز صفیالدین را به ریاست طریقت زاهدیه برگزید و هنگامی که صلاحیت صفیالدین را مشاهده کرد به وی اجازهی تدریس داد. قدرت معنوی صفیالدین نفوذ فراوانی در میان مردم داشت به طوری که بعدها، چون نوادگانش ادعای سلطنت کردند مورد حمایت مردمی واقع شدند و سلسلهی صفویه را یاری دادند.
پایان پیروزمندانه نبرد "سیمون بولیوار" برای آزادی ونزوئلا (1813 م) سیمون بولیوار، قهرمان استقلال کشورهای امریکای لاتین از همان دوران جوانی تصمیم گرفت جهت آزادی منطقه امریکای جنوبی از استعمار اسپانیا به مبارزه بپردازد. وی ابتدا به کمک استقلالطلبان ونزوئلا شتافت که در نتیجهْ موفق شدند در 5 ژوئیه 1811 م استقلال این کشور را اعلام نمایند. اما کمتر از دو سال بعد بارِ دیگر، سلطنتطلبان، با کمک اسپانیا به حکومت ونزوئلا رسیدند.
سیمون بولیوار، اینبار در ششم نوامبر 1813 م در جنگ با نیروهای استعمارگر اسپانیا، توانست با کمک 6500 نفر از یاران خود بر 13 هزار اسپانیایی پیروز شده و سرزمین ونزوئلا را به طور کلی از دست آنان آزاد سازد. بولیوار سپس در مبارزات آزادیخواهانه در چند کشور دیگر امریکای جنوبی نیز شرکت کرد و جانفشانیهای فروانی از خود نشان داد. مردم امریکای جنوبی، پس از حدود دو قرن، همچنان به مبارزات رهایی بخش سیمون بولیوار افتخار میکنند و او را سرمشق آزادیخواهی و استقلالطلبی و مقاومت در برابر سلطه بیگانگان میدانند.
حمله موشکی ارتش امریکا به تأسیسات ساحلی ویتنام شمالی (1966 م) مداخله نظامی ایالات متحده و سایر قدرتهای سرمایهداری در جنگهای داخلی ویتنام سبب شد که از سال 1961 م به بعد، دیپلماسی امریکا سدی به منظور جلوگیری از گسترش کمونیسم در آسیای جنوب شرقی ایجاد کند، اما در آغاز سال 1964 م، به نظر میرسید که این سد در حال تخریب است. این مقدماتْ حمله نظامی امریکا به ویتنام شمالی را که از حمایت کمونیستها بهرهمند بود، در برداشت. درگیریهای مبارزان ویتنامی با متجاوزان امریکایی باعث شد تا امریکا به بمباران شدید ویتنام شمالی بپردازد. در یکی از این بمبارانها که از ششم نوامبر 1966 م آغاز شد، به طور متوسط روزانه بیش از یکصد و شصت بار حمله موشکی و بمباران مناطق ویتنام شمالی صورت گرفت. در این بمبارانها هزاران نفر از مردم غیرنظامی ویتنام شمالی کشته و تعداد زیادتری زخمی و بیخانمان شدند. با این حال طی جنگ امریکا با ویتنام، تعداد زیادی نیز از امریکاییان کشته شدند که این امر موج مخالفتهای وسیعی را در داخل امریکا و نقاط مختلف جهان برانگیخت.