مقاومت آب شور، در برابر فساد، از آب شیرین، بیشتر است. اگر آبهای اقیانوس ها شیرین، می بود، خطر فاسد شدن و گندیدن آنها، بسیار بود. اگر آب های دریاها بگندند، زنده ای در کره زمین، باقی نخواهد ماند، بوی گند و تعفن آب، موجود زنده ای را باقی نخواهد گذارد. آب های گندیده، بهترین جا، برای زندوزای حشرات، بویژه حشره های سمی می باشند. آن وقت است که حشرات، نه نباتی را باقی خواهند گذارد نه حیوانی، نه انسانی.

قسمتی از نمك موجود در اب دریا از طریق فعالیت‌های اتشفشانی زیر آبی وارد آن می‌شود اما قسمت اعظم این نمك مربوط به فرسایش پوسته زمین یا خاك است.املاح معدنی موجود در خاك در آب باران حل می‌شود و از طریق رودخانه‌ها به دریاها حمل می‌گردد. آنگاه زمانی كه بر اثر تابش نور خورشید قسمتی از آب دریا بخار می‌شود نمكی كه در آن وجود دارد بر جای باقی می‌ماند و این امر باعث می‌گردد كه تراكم نمك موجود در آب افزایش یابد. امروزه میزان املاح معدنی موجود در آب دریاهای آزاد جهان ۳.۵ درصد است كه بیشتر آن را سدیم كلراید یا همان نمك طعام #۶۴۸۳۱;CINa) تشكیل می‌دهد.

نمکهای محلول در آب دریا

آب دریا به قدری شور است که قابل خوردن و زراعت نیست. علت این شوری ، وجود نمکهای مختلف به خصوص نمک طعام می‌باشد. اقیانوس شاید تنها جایی باشد که بتوان تمام عناصر را در آنجا یک جا پیدا کرد. از عناصر ساده بیش از شصت نوع آن در آب اقیانوس شناخته شده و احتمال وجود بقیه چندان بعید به نظر نمی‌رسد. مقدار بعضی از عناصر در آب دریا ، به قدری ناچیز است که بطور مستقیم تشخیص داده نمی‌شود، ولی وجود آن ها در اندام جانوران دریا ثابت شده است. وزن کل املاح موجود در آب اقیانوس ها را حدود تن برآورد کرده‌اند. این املاح می‌تواند تمام سطح کره زمین را به ضخامت 45 متر بپوشاند و اگر فقط روی قاره‌ها قرار گیرد، ضخامت آن به 153 متر خواهد رسید.