حاشیهها پیش از دیدار با پدیده شروع شد آنجا که پدیده هزینه اردوی استقلال در مشهد را پرداخت کرد و امیر قلعهنویی هم در مراسم یکی از مدیران پدیده شرکت کرد. این دو موضوع که اگر غیر قانونی نباشد به دلیل دیدار مستقیم بسیار عجیب و شائبه برانگیز است به هیچ روی خبرنگاری به خود نمی دید.
حاشیه دوم در جریان بازی رخ داد آنجا که امیر قلعه نویی با دکتر ستوده پزشک استقلال دچار اختلاف نظر در مورد شهباززاده شد و به تصور نبود دوربینهای تلویزیونی بر سر وی فریاد کشید و البته این فریادها از چشم لنزهای دوربینهای عکاسی دور نماند.
هنوز استقلالیها متوجه پخش شدن آن عکسها نشده بودند که آندو تیموریان با نیروی انتظامی مستقر در ورزشگاه ثامن درگیر شد و پس از آن ستار همدانی با همان اتفاق روبرو شد و در این مسیر الفاظ نامناسبی هم ردو بدل شد. این درحالی رخ داد که بهرام افشارزاده در اردوی استقلال نبود و البته از تصمیم ناگهانی امیر قلعه نویی مبنی بر تنبیه خبرنگاران" به جرم پوشش چنین اخباری" حمایت کرد.
افشارزاده البته مدیر باتجربه ای است و بعید بود که اجازه بدهد تمرین را به روی مردم باز کنند اما خبرنگاران را به کمپ حجازی راه ندهند!
به هر ترتیب به نظر می رسد استقلال به جای آنکه از بازتاب برخی اخبار ناراحت شود و چنین برخوردهای غیرحرفهای انجام دهد بهتر است خود این برخوردها را ریشه یابی و عاملش را تنبیه کند وگرنه تا صد سال دیگر و در صدها نقطه دیگر در جهان عکاس و خبرنگار فقط همین یک وظیفه را دارند که اتفاقات را پوشش بدهند و افشارزاده هم می داند که هرچقدر این ماجرا را کش بدهد چیزی برای خبرنگاران عوض نمی شود.
جالب اینجاست که امیر قلعه نویی هم با وجود آنکه هرسال این ماجرا را دارد و سالی یکی دو بار با خبرنگاران و عکاسان بابت پوشش واقعیت درگیر می شود اما هنوز متوجه نشده که خبرنگار مقصر نیست بلکه کسی مقصر است که کار اشتباه را انجام می دهد. اینجاست که به یاد این جمله می افتیم:"خود شکن آیینه شکستن خطاست".