در طول این جنگ، ارتش سوریه که اعتقاد ملی-میهنی خود را مقدس می شمرد، در راه حفاظت از حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه و کرامت ملت خود که در پشت آن ایستاده، از هیچ گونه فداکارای، فروگذاری نکرده است.
طبیعی است که این جنگ وحشیانه، تعداد بالای شهید و مجروح که موسسات دولتی در حمایت، حفاظت و مراقبت از خانواده های آنان کوتاهی نکرده است، برجای بگذارد؛ فرزندان غیور سوریه نیز، در اعطای جان و مال خود، کوتاهی نکرده‌اند.
اما، با وجود این همه حمایتی که دولت و موسسات داخلی از شهدا و مجروحان به عمل می آورند، همچنان، در برخی جنبه ها نقصان وجود دارد که شرایط بسیاری در اکمال آن دخیل هستند؛ سوالی که اینجا قابل طرح می باشد این است که آیا، تمام افراد ثروتمند در میان ملت سوریه، به وظیفه ی خود در مقابل فداکاری های صورت گرفته در راه حفظ تمامیت ارضی و کرامت انسانی ملت سوریه، انجام داده‌اند؟
پاسخ منفی است؛ اگر این اتفاق افتاده بود، هیچ یک از خانوده های شهدا و مجروحان، در رنج و سختی نبودند و موسساتی که وظیفه ی آنان حمایت از ارتش است، مشغول تامین مایحتاج این خانواده ها نبودند.
انصافا باید اعتراف که برخی از تجار و سرمایه داران، وظیفه خود را به نحو احسن انجام داده اند؛ ولی آثار سوء این جنگ بر جامعه سوریه بسیار زیاد بوده است و بر این اساس، حمایت تمامی سرمایه داران و ثروتمندان از خانوده های شهدا و مجروحی، بسیار ضروری است که متاسفانه تاکنون، این اتفاق نیوفتاده است.
سوالی که از زبان اقشار متوسط و فقیر که اکثریت جامعه ی سوریه را تشکیل می دهند، تکرار می شود، این است که آنانی که سالهای گذشته، از امتیازات انحصاری تجارت خودرو، مواد اولیه و موارد دیگر بهر می برده اند، اکنون کجا پنهان شده اند؟
همچنین، برخی بازرگانان که از بخشش های مالیاتی و تسهیلات سرمایه گذاری استفاده می کردند و تمام اموال خود را از جیب مردم سوریه، در شرایط عادی و آرام جمع کرده اند، و هنگامی که وقت وفاداری آمده، از دیدگان مردم پنهان شده اند، چه بسا منتظر پیروزی سوریه هستند تا دوباره بازگردند و مانند گذشته، مال اندوزی کنند، کجایند؟
این نمونه اندکی از سوالات فراوانی است که در این راستا می شود مطرح ساخت؛ مسوولیت مجازات این افراد، در درجه ی اول، حق مردم و سپس، موسسات دولتی است.
معروف است که اقشار متوسط و فقیر، در تمام جوامع، اکثریت اعضای ارتش های جهان را شکل می دهند؛ بنابراین، این وظیفه تاجران و سرمایه داران است که با بخشش و حمایت از اقتصاد ملی و مدافعان وطن، این کمبود را جبران کنند و حتی اگر نیاز باشد، تمام دارای خود را در راه حفظ وطن، اعطا نمایند.
ممکن است برخی از تاجران ثروتمندان، منتظر دعوت جامعه و یا موسسات دولتی برای اقدام به انجام این وظیفه باشند که این کوتاهی در فهم وظیفه و نقش خود در جامعه است و چه بسا برخی ، غافلند و یا اینکه گمان می کنند حمایتی که دولت از خانواده های شهدا و مجروحان به عمل می آورد، کافی باشد، که البته این گمان غلطی است؛ چرا که در شرایطی مانند شرایط کنونی سوریه، همگان برای عزت سوریه و کرامت مردم آن مشارکت داشته باشند.
روزنامه الثوره در پایان نوشت: هنوز فرصت برای کسانی که از انجام وظیفه ی خود در حمایت از مردم و ارتشی که وحشیانه ترین جنگ ها را برای ایجاد امنیت و ثبات در سوریه تجربه می کنند، تا کنون کوتاهی کرده اند، فراهم است. وطن، تو را می خواند و در این شرایط نیازمند تلاش تمام اقشار و اصناف جامعه است، و ملت سوریه، کسانی را که در این جنگ کوتاهی کرده اند را فراموش نخواهند کرد.
