به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، یکی از جملاتی که از قدیم همواره همه ما از دوران مدرسه به یاد داریم و در گوشمان زمزمه کردهاند، جمله معروفی است که میگوید: «مدرسه خانه دوم دانشآموز است.» همواره برای دانشآموزان عنوان میشود که مدرسه خانه دوم شماست. یعنی همان اطمینان و آرامشی که خانه برای فرزند فراهم میکند، مدرسه هم باید برای دانشآموزان فراهم کند اما حال و هوای این روزهای آموزش و پرورش با توجه به اظهارنظرهای قابل تامل مدیران این وزارتخانه، از شخص وزیر گرفته تا معاونان وی، گویای موضوعی است که نهتنها اطمینان خانوادهها را برای سپردن فرزندشان به مدرسه جلب نمیکند بلکه بهنوعی باعث افزایش نگرانی آنها درباره ایمنی مدارس شده است!
بهتازگی وزیر آموزش و پرورش نداشتن اعتبار لازم برای جمعآوری بخاریهای نفتی را در رسانهها اعلام کرده و معاون عمرانی وی هم از تحصیل یکسوم دانشآموزان در مدارس ناایمن خبر داده است. مشخص نیست این خانه دوم از نظر ایمنی در چه وضعیتی قرار دارد و والدین با چه امیدی فرزندان خود را باید راهی مراکزی کنند که بنابه گفته مدیران آموزش و پرورش، هم سقف لرزانی دارند و هم سیستم گرمایشی آنها در آستانه فصل سرما آنطور که وزیر گفته است به دلیل نداشتن بودجه هنوز با نفت روشن میشود!
اعتبار حذف بخاریهای نفتی را نداریموزیرآموزش و پرورش درباره حذف بخاریهای نفتی از مدارس، اظهار داشت: هماکنون حدود 120هزار بخاری نفتی در مدارس وجود دارد اما اعتبار کافی برای حذف آنها را در اختیار نداریم، بنابراین دانشآموزان را بیمه کردیم. به گفته فانی، امسال طبق قرارداد با شرکت بیمه بحث آتشسوزی و حوادث ناگوار دانشآموزی را پیشبینی کردیم تا در صورت بروز حادثه شرکتهای بیمه بخشی از خسارت را جبران کنند. البته وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرده است: ایمنسازی وسایل گرمایشی مدارس را دنبال خواهیم کرد و تلاش میکنیم طی 3-2 سال آینده سیستم گرمایشی تمام مدارس را ایمن کنیم. جالب اینجاست که شخص وزیر هم به خطرآفرین بودن بخاریهای نفتی اذعان دارد چراکه بلافاصله در ادامه اظهارات خود موضوع بیمه را به میان کشیده و عنوان میکند دانشآموزان در برابر حوادث احتمالی بیمه شدهاند! اما به نظر میرسد با توجه به حوادث ناگواری مانند آنچه در شینآباد اتفاق افتاد و هنوز تبعات آن نهتنها برای دخترکان شینآبادی بلکه برای آموزش و پرورش هم ادامه دارد، لازم است به قول معروف علاج واقعه را قبل از وقوع اندیشید.
نگرانی دوچندان خانواده هااین در حالی است که وزیر آموزش و پرورش نبودن اعتبار لازم را تنها دلیل برای جمع نکردن سیستم قدیمی و خطرساز بخاریهای نفتی اعلام میکند. شنیدن این موضوع آن هم از زبان وزیر نگرانی خانوادهها را دوچندان میکند چرا که تا پیش از این تمام اظهارنظرها حاکی از جمعآوری بخاریهای نفتی و بهینهسازی سیستمهای گرمایشی مدارس بود اما این اظهارات قابلتامل وزیر به نوعی آب پاکی را روی دست دانشآموزان ریخت که باید حالاحالاها با بخاریهای نفتی کنار بیایند و خطر آن را هم با داشتن گوشهچشمی به وعده بیمه حوادث به جان بخرند.
چشم مدیران به خیرین مدرسهسازنکته قابل توجه اینجاست که در فاصله اندکی پس از خبر ناخوشایند ماندگاری بخاریهای نفتی در مدارس، معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش هم در اقدامی مشابه یکسوم مدارس کشور یا همان خانههای دوم دانشآموزان را ناایمن اعلام میکند. مرتضی رئیسی، معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش در همایش تکریم خیرین مدرسهساز اظهار داشت: یکی از سیاستهای محوری در دوره جدید و وزیر آموزش و پرورش، موضوع مشارکتهای مردمی است که حضور خیرین مردمی در مدرسهسازی جایگاه ویژهای در آن دارد. معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه افزایش تعداد پروژههای مشارکتی و خیرین و واگذاری پروژههای نیمهتمام به خیرین در راستای افزایش مشارکت مردم است، بیان داشت: امروز 5/2 میلیون دانشآموز کشور در مدارسی مشغول تحصیل هستند که توسط خیرین ساخته شده است و 97 هزار کلاس درس کشور پس از پیروزی انقلاب به صورت مردمی یا مشارکتی ساخته شده است.
تداوم نیاز آموزش پرورش به خیرینرئیسی یادآور شد: با همه کمکهایی که خیرین تاکنون داشتهاند، آموزش و پرورش نیازمند آنهاست و باید از شیوههای نوتری استفاده کنیم و تعداد نهادهای خیرین نیز در کشور افزایش یافته و افزایش خیرین مدرسهساز تبلیغ کار خیر توسط خیرین است. معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: حضور شبکه عظیم خیرین در کشور که در استانها و تا 300 شهرستان کشور گسترش پیدا کرده قابل توجه بوده و در اقوام و خانوادهها نیز نفوذ پیدا کرده است. رئیسی خاطرنشان کرد: نهاد جامعه خیرین مدرسهساز و مجامع استانی و شهرستانی بدون اینکه بار مالی بر دولت داشته باشند این جریان مردمی را هدایت میکنند و سوال اینجاست که اگر دولت میخواست آن را ایجاد کند، آیا امکانپذیر بود؟
یکسوم دانشآموزان زیر سقفهای غیرایمناین در حالی است که معاون وزیر آموزش و پرورش در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نقش مهم خیرین مدرسهساز، آماری از مدارس ناایمن را اعلام میکند. وی در این باره افزود: شما بدانید آموزش و پرورش کشور نیازمند حضور شماست و یکسوم دانشآموزان کشور در فضایی غیرایمن تحصیل میکنند و بیش از 10 درصد دانشآموزان نیز در مدارس دونوبته تحصیل میکنند و در مسکن مهر نیز مشکل فضای آموزشی داریم.
البته نقش خیرین مدرسهساز به هیچ عنوان در بهسازی و نوسازی فضاهای آموزشی کشور قابل انکار نیست و نباید به نوعی رفتار کرد که کار پسندیده آنها هم زیر سوال برود اما پرسش اصلی اینجاست که نقش وزارتخانه آموزش و پرورش به عنوان متولی اصلی این موضوع چیست و در واقع این وزارتخانه کجای این راه پرپیچ و خم و بااهمیت ایستاده است؟ آیا میتوان تمام مسؤولیت را روی دوش خیرین انداخت و از زیر بار این مسؤولیت شانه خالی کرد؟ روزانه میلیونها خانواده با توجه به اطمینانی که به آموزش و پرورش دارند فرزندشان را راهی مدرسه میکنند.
در برخی مقاطع تحصیلی حتی ساعات حضور دانشآموز در مدرسه از زمان حضور در منزل هم پیشی میگیرد و از این نظر ایمن بودن فضاهای آموزشی اهمیت دوچندانی پیدا میکند اما با توجه به اظهارات مدیران آموزش و پرورش یکبار دل مادران باید از خطر آتشسوزی لرزان باشد و باردیگر از ناایمنی خشت و گل کلاسها باید نگران شوند. این نکته را هم از یاد نبریم که قرار گرفتن بسیاری از شهرهای کشور روی گسل زلزله موضوعی نیست که بهسادگی از کنار آن عبور کنیم و نمیتوانیم گذراندن چندین ساعت از عمر دانشآموزان در مدرسه را تنها با بیمهنامه برای خانوادهها ضمانت کنیم!/وطن امروز