در دوران غیبت حضرت مهدی علیه السلام به دلیل عدم دسترسی مردم به امام معصوم علیه السلام، آنان موظفند احکام شرعی و وظائف دینی خود را از فقیهان و مجتهدان اخذ نمایند فقها و مجتهدان نیز دستورات دینی را از طریق کتب خدا و احادیث پیشوایان معصوم علیه السلام استنباط می کنند با این حال همه فقها اذعان دارند که اجتهاد انسان را به احکام واقعی نمی رساند.
بر این اساس معنای حدیث این می شود که در دوران غیبت که مردم دسترسی به امام معصوم ندارند تا وقتی اعتقاد به امام زمان علیه السلام داشته باشند و منتظر ظهور آن حضرت باشند در مواردی که واجبات و تکالیف الهی را بر اثر خطای در استنباط به گونه دیگری انجام دهند خداوند متعال اعمال ناقص و اشتباه آنان را به جای اعمال کامل و صحیح می پذیرد و کاستی ها و کمبود های آن را جبران می کند.
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود: شما باید برای ظهور قائم علیه السلام آماده باشید، هر چند به تهیه کردن تیری باشد؛ چرا که وقتی خداوند از آمادگی کسی آگاه باشد، امید است که عمر او را طولانی گرداند تا حضرت مهدی علیه السلام را درک کند و از اعوان و انصار او باشد.
معاویه بن عمار از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:هنگامی که یکی از شما آرزوی (ظهور) حضرت مهدی علیه السلام را می نماید، باید آن را همراه با عافیت آرزو کند و بخواهد؛ چرا که خداوند حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را برای رحمت و عطوفت برانگیخت و قائم علیه السلام را برای انتقام بر می انگیزد.
منابع: