وقتی در سالن 12 هزار نفری آزادی در سال 2002 جشن قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد به دنبال درخشش ستارگان وقت تیم ملی و از جمله مهدی حاجی‌زاده و کشتی‌های زیبایش برپا شد کمتر کسی فکرش را می‌کرد در روزهای بعد کشتی آزاد در بازی‌های آسیایی بوسان تنها یک طلا (توسط علیرضا حیدری) کسب کند و دست ستارگانی چون علیرضا دبیر، عباس جدیدی و مهدی حاجی‌زاده از کسب مدال طلا کوتاه بماند.آن نتیجه چنان غیرمنتظره بود که بیشتر ناظران و کارشناسان ورزش در سال‌های اخیر جسته و گریخته به آن پرداخته و پیرامون آن نقدهای مختلفی داشته‌اند.

کارنامه کشتی در آن رویداد منتج به جابه‌جایی‌های مدیریتی در راس فدراسیون کشتی و تیم‌های ملی شد که بازگویی آنها در این مقال نمی‌گنجد اما به هر ترتیب تاثیر آن رویداد باعث شده بود پس از 12 سال و به دلیل پیش آمدن شرایط مشابه دست و بال کشتی برای حضور در اینچئون بلرزد. با این تفاوت که امسال برخلاف سال 2002 تیم ملی کشتی فرنگی نیز با مشکل فاصله زمانی کم مواجه بود اما تیم ملی کشتی آزاد با کسب پنج مدال در پیکارهای جهانی نایب‌قهرمان شد و در همان رویداد که در تاشکند برگزار شد فرنگی‌کاران بر سکوی قهرمانی ایستادند و به هیچ عنوان این تیم‌ها تزلزل چندانی در بازی‌های اینچئون نداشتند آن هم در شرایطی که بیش از50 درصد کشتی‌گیران در هر دو رویداد روی تشک رفتند.

ظهور جوانانی آینده‌دار

یکی از رویکردهایی که فدراسیون کشتی در یک سال اخیر به طور جدی در دستور کار قرار داده است بحث قانونمندی و لزوم شرکت همه کشتی‌گیران در پیکارهای انتخابی بود. سیاستی که با وجود برخی کاستی‌ها و همه انتقادهایی که نسبت به آن وجود داشت و یکی از تلفات آن قهر و کنار رفتن محمد بنا از سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی بود، اما درنهایت فدراسیون کشتی به عنوان مبنای اصلی انتخاب ترکیب تیم‌های ملی به آن تکیه کرد.

گرچه به اذعان برخی مسئولان فدراسیون کشتی این فرآیند بری از کاستی نیست، اما به قول رسول خادم به هر حال اجرای یک قانون بد یا اجرای نصفه و نیمه یک قانون به مراتب بهتر از بی قانونی است. هرچند حضور ضعیف رضا افضلی، نفر اول رقابت‌های انتخابی دسته 74 کیلو در رقابت‌های جهانی خود حاصل همین قانون بود، اما در مقابل جوان دیگری به نام محمدحسین محمدیان در وزن 84 کیلوی کشتی آزاد با کسب مدال برنز در رقابت‌های جهانی نوید ظهور یک ستاره دیگر را برای کشتی ایران داد و این یک طرف دیگر سکه رقابت‌های انتخابی بود. به واقع فرزند عسگری محمدیان، ستاره اسبق کشتی آزاد ایران نشان داد می‌تواند سال‌ها در این وزن حرف اول را بزند.

مدال نقره کمیل قاسمی در تاشکند و طلای پرویز هادی در اینچئون نیز نشان داد تیم ملی کشتی آزاد از فرآیند انتخابی در این وزن به هیچ عنوان متضرر نشده است. در حالی که به لطف همین قانون بهنام مهدی‌زاده جوان تنومند، فرصت عرض اندام و حضور قابل قبول در رقابت‌های دسته سنگین وزن کشتی فرنگی جهان را یافت، پیام بویری کشتی‌گیر جوانی که امسال نایب‌قهرمان جوانان جهان شده بود در اینچئون نیز مجال عرض اندام و کسب مدال برنز یافت تا به هر ترتیب این دو رویداد نشان دهد در بعضی وزن‌ها هنوز تیم‌های ملی کشتی از کمبود کشتی‌گیران همسطح رنج می‌برند، اما در برخی وزن‌ها این مشکل وجود ندارد و برعکس وجود برخی جوانان، نویددهنده آینده روشن برای کشتی است.

از قانونمندی تا تحمل ناسزاگویی‌ها

در این میان احد پازاج، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در پاسخ به این پرسش که آیا فکر می‌کردید در این دو رویداد تیم ملی موفق ظاهر شود، تصریح می‌کند: نمی‌خواهم نبش قبر کنم، اما خداوند مزد صداقت ما را داد. در شرایطی که برخی منتظر زمین خوردن ما و به عبارتی تیم ملی بودند و انواع و اقسام توهین، فحش و تهمت‌ها را متوجه ما کردند چون ریگی به کفشمان نبود و هدفی جز سربلندی تیم ملی ایران نداشتیم، خداوند مزد این صداقت را داد. از این بابت به صداقت خود افتخار می‌کنیم؛ صداقتی که هم در بین کشتی‌گیران وجود داشت و هم میان اعضای کادرفنی، مدیر تیم‌های ملی و مدیریت فدراسیون کشتی.

با فراغت کشتی از دو رویداد تاشکند و ازبکستان آیا در آینده نیز مبحث قانونمنداری مثل امسال دنبال خواهد شد یا کادر فنی سفت و سخت پای رقابت‌های انتخابی می‌ایستد؟ پازاج در پاسخ به این پرسش جام‌جم می‌گوید: امسال به دلیل این‌که بحث فرآیند انتخابی تیم‌های ملی برای نخستین بار اجرا می‌شد، تیم ملی نیز شرایط ویژه‌ای داشت و ما هم فرصت چندانی برای اجرای تمام برنامه‌هایمان نداشتیم و برخی کشتی‌گیران نیز با این شرایط آشنا نبودند. به هر حال جاهایی کوتاه آمدیم، اما مطمئن باشید این شرایط ادامه نخواهد داشت و تمام کشتی‌گیران باید در رقابت‌های انتخابی شرکت کنند و یقینا اصلی‌ترین ملاک برای رسیدن به دوبنده تیم ملی رقابت انتخابی و به عبارتی همان قانونمندی خواهد بود.

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی از پیگیری اردوها و برنامه‌های تیم ملی در آینده‌ای نزدیک خبر می‌دهد: با توجه به این‌که دو رقابت بسیار سنگین و فشرده را پشت سر گذاشتیم به کشتی‌گیران استراحت دادیم، اما حرکت کشتی به هیچ عنوان متوقف نخواهد شد و با پیگیری برنامه‌های مختلف از جمله رقابت‌های قهرمانی کشور، جام یادگار، انتخابی تیم ملی، جام جهانی و پیکارهای جهانی کار خود را ادامه خواهیم داد.

اما وقتی صحبت از تیم ملی کشتی فرنگی و سرمربی آن می‌شود بلافاصله برخی حسن بابک، مدیر تیم‌های تیم ملی را مرد همه کاره می‌دانند و می‌گویند احد پازاج نقشی در کادر فنی ندارد، نکته‌ای که پازاج مثل همیشه یک پاسخ برای آن دارد: این صحبت‌ها به هیچ عنوان صحت ندارد، چرا که همه در چارچوب یک شرح وظایف مشخص کارمان را انجام می‌دهیم. متاسفانه برخی تحت هر شرایط می‌خواهند ما را بزنند و به همین دلیل هر روز یک بحث بی‌اساس را پیش می‌کشند، امیدوارم این رویه هرچه زودتر خاتمه یابد و همه تنها در جهت منفعت کشتی حرکت کرده و همدل شوند.

تنهایمان نگذارید، المپیک میدان دیگری است

اما علیرضا رضایی، سخنگوی فدراسیون کشتی و مدیر تیم‌های ملی با بیان این‌که کشتی ایران ماراتن سخت و نفسگیری را در هفته‌های گذشته پشت سر گذاشت، می‌افزاید: علاوه بر این دو سه هفته، در مجموع فدراسیون کشتی در یک سال گذشته برنامه‌های بسیار دقیق و جدی را با هدف کسب نتیجه مطلوب در تاشکند و اینچئون دنبال کرد و خوشبختانه این مهم با تلاش کادرفنی و کشتی‌گیران حاصل شد و ظرفیت‌های واقعی کشتی کشور در اوج مشکلات و محدودیت‌ها بخوبی نمایان شد.

رضایی درباره این نکته که نتایج اخیر کشتی امیدها را برای درخشش کشتی در المپیک ریودوژانیرور 2016 دو چندان کرده است، می‌گوید: موفقیت در المپیک، یکی از اهداف مد نظر فدراسیون است. با وجود این میدان المپیک با هیچ مسابقه دیگری قابل مقایسه نیست و امکانات لازم و کافی برای آماده‌سازی جهت حضور در این رقابت حیاتی است.

فدراسیون کشتی با بدهی حدودا 11 میلیاردی دست به گریبان است. آیا این شرایط نگران‌کننده نیست؟ نایب‌قهرمان المپیک در پاسخ به این پرسش می‌گوید: به هرحال همزمان با بدهی‌های میلیاردی به جا مانده از مدیران سابق فدراسیون کشتی و پیگیری برنامه‌های جاری که گستردگی آن در رده‌های سنی مختلف و در هر دو رشته آزاد و فرنگی بر ناظران پوشیده نیست، ضروری است کشتی مورد حمایت بیشتری قرار بگیرد.

البته وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک توجه زیادی به کشتی دارند، اما به هر حال عمق مشکلات به حدی است که با چنین توجهی بار بدهی‌های انباشته از روی دوش فدراسیون برداشته نمی‌شود. ضروری است در شرایطی که همه حریفان برای حضور در المپیک با جدیت برنامه‌های خود را دنبال می‌کنند، ورزش کشور نیز فدراسیون کشتی را تنها نگذارد و حالا که این همه مدال در بازی‌های آسیایی توسط کشتی کسب شده، انتظارات بحق فدراسیون نیز برآورده شود، چون ما هدف بزرگ و مهم کسب نتایج فاخر در المپیک را مد نظر داریم.