به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 22 مهر 1393 خورشیدی برابر با 19 ذی الحجه 1435 هجری و 14 اکتبر 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
رحلت فقیه جلیل آیت اللَّه "محمدباقر محسنی ملایری" (1374 ش)
آیت‌اللَّه محمدباقر محسنی ملایری، یکی از چهره‌های بنام حوزه علمیه قم، در سال 1285 ش (1324 ق) در نجف اشرف و در بیت علم و فضیلت به دنیا آمد. وی در کودکی به همراه پدر به ملایر رفت و پس از فراگیری مقدمات، راهی حوزه علمیه مشهد شد. آیت‌اللَّه محسنی همزمان با تأسیس حوزه علمیه قم، به این شهر هجرت کرد و در محضر آیات عظام شیخ عبدالکریم حائری یزدی و سپس سید حسین بروجردی، زانوی ادب زد و به مدارج والای علمی دست یافت. ایشان پس از سالیانی چند به ملایر بازگشت و در احداث حوزه علمیه، حسینیه و کتابخانه و مسجد و نیز تدریس، تألیف و ارشاد مردم آن سامان همت گماشت. آیت‌اللَّه ملایری عالمی عابد و شب زنده‌دار، آگاه بر علوم مختلف و اهل توسل و زیارت بود. سرانجام این عالم خدمتگزار دین پس از یک دوره بیماری، بر اثر سکته قلبی در 22 مهر 1374 برابر با 19 جمادی الاول 1416 ق در 89 سالگی درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) دفن شد.
درگذشت دانشمند و شاعر شهیر معاصر استاد "سید محمد علی صفیر" (1377 ش)
استاد سید محمد علی صفیر در سال 1294 ش (1333 ق) در کرمانشاه و در خاندانی اهل علم به دنیا آمد. وی در ابتدا مقداری از علوم حوزوی را فراگرفت و سپس از دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. استاد صفیر از آن پس به تدریس پرداخت و در کنار آن به دفاع از حریم تشیع و پاسخ به شبهات همت گماشت. از جمله فعالیت‌های صفیر می‌توان به تأسیس مراکز فرهنگی و دینی از قبیل انجمن تعلیمات اسلامی ایران و همکاری در تأسیس بنای حسینیه ارشاد تهران اشاره نمود. استاد صفیر دارای طبعی بلند، همتی زیاد و مجاهدت و استقامت در راه حق و حقیقت بود و علاوه بر هُنر استادی در انواع شعر، در کارهای هنری نیز دست داشت. در بسیاری از مساجد ایران، آثار طبع هنری او روی کاشی‌کاری، ثبت و حک شده است. استاد صفیر با توجه به علوّ طبع و منش عارفانه خویش، هماره محبوب قلوب خاص و عام بوده و در محافل ادبی برای او و آثارش، ارزش ویژه‌ای قائل می‌باشند. خردنامه، دیوان اشعار، درس دین و تصحیح دیوان اشعار امام علی (ع) به فارسی از جمله آثار اوست. استاد صفیر سرانجام در 22 مهر 1377 ش در 77 سالگی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان و فرهیختگانِ بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
تولد فقیه مجاهد "سیدمحمد طباطبایی" از رهبران اصلی نهضت مشروطه (1258 ق)
آیت اللَّه سید محمد طباطبایی، در کربلا (و به قولی در تبریز) به دنیا آمد و در دو سالگی به ایران آورده شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، در محضر میرزا ابوالحسن جلوه و شیخ هادی نجم آبادی، حکمت و اخلاق را فرا گرفت و سپس درعتبات به درس میرزای شیرازی راه یافت. آیت اللَّه طباطبایی پس از واقعه‌ی تحریم تنباکو به درخواست میرزای بزرگ شیرازی راهی تهران گردید و مبارزات سیاسی خود را در راستای نهضت مشروطه وسعت بخشید. آیت اللَّه سیدمحمدطباطبایی، عالم بزرگ مسلمان و از روحانیون آزادی خواه ایران و رهبران اصلی نهضت مشروطیت به شمار می‌رفت. ایشان با همکاری آیت اللَّه سید عبداللَّه بهبهانی یکی دیگر از رهبران روحانی نهضت مشروطه، در راه مبارزه با استبداد قاجاریه، کوشش و مجاهدت بسیار کرد. هنگامی که عین الدوله، صدر اعظم مظفرالدین شاه قاجار، آزادی خواهان را به سختی تحت فشار قرار داد و علاءالدوله حاکم تهران، چند تن از بازرگانان را به چوب بست، این دو روحانی والامقام، به همراه عده‌ی کثیری از مردم به حرم حضرت عبدالعظیم در ری پناهنده شده و در حرم آن حضرت تحصُّن کردند. این تحصُّن زمینه‌ی انقلاب مشروطه را فراهم آورد. اما پس از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه قاجار، آیت اللَّه سید عبداللَّه بهبهانی تبعید شد و آیت اللَّه طباطبایی در منزل خود، تحت نظر قرار گرفت. سید محمدطباطبایی، درعین مجاهدت در راه خدا و آزادی مردم مسلمان ایران، دانشمندی آگاه و مطلع از اصول و مبانی احکام اسلامی بود و برای گسترش علوم و معارف دینی، به تربیت شاگردان برجسته، اهتمام بسیار ورزید. این شخصیت برجسته‌ی دینی و سیاسی، سرانجام پس از رنج فراوانی که در قیام مشروطه و پس از آن تحمل نمود، در حدود سال 1339 ق (1299 ش) در 81 سالگی درگذشت و در حرم حضرت عبدالعظیم در ری مدفون شد.
تاج‌گذاری "کوروش هخامنشی" و آغاز سلسله پادشاهی هخامنشیان در ایران (539 م)
پس از قدرت گرفتن کوروش هخامنشی و یورش به سرزمین بابل و تصرف آن، وی در چهاردهم اکتبر سال 539 قبل از میلاد در پرستش‌گاه بابِل تاج‌گذاری کرد. از این زمان بود که پادشاهی سلسله هخامنشیان آغاز شد و حکومت شاهنشاهی در ایران بنیان‌گذاری گردید. کوروش در ابتدا، شوش را به پایتختی خود برگزید و سپس سالیانی به جنگ با اقوام گوناگون پرداخت تا اینکه در یکی از این جنگ‌ها زخمی شد و در سال 529 قبل از میلاد، پس از ده سال سلطنت درگذشت. دوران حکومت سلسله هخامنشیان تا سال 330 قبل از میلاد به مدت 200 سال به طول انجامید و سرانجام به دست اسکندر مقدونی منقرض شد.
آغاز به کار "کنگره تاریخی وین" در مورد اروپای پس از ناپلئون (1814 م)
پس از استعفا و تبعید ناپلئون بُناپارت در آوریل 1814 م، کنگره تاریخی وین از روز چهاردهم اکتبر 1814 م در وین پایتخت اتریش آغاز به کار کرد تا درباره متصرفات فرانسه طی جنگ‌های ناپلئون بُناپارت تصمیم‌گیری کند. در میانه کار کنگره وین، ناپلئون با فرار از تبعیدگاه خود در اواخر فوریه 1815 م، بار دیگر در دوره کوتاهی معروف به حکومت صد روزه، قدرت را در دست گرفت و خود را آماده حمله به دشمنانش نمود. هرچند که این مسئله، روند فعالیت‌های کنگره وین را مختل نمود، اما با شکست دوباره ناپلئون از اتحاد اروپایی، کنگره وین کار خود را دنبال کرد. مسائلی که کنگره با آنها روبرو بود، پیچیدگی و دشواری فراوان داشت چرا که انقلاب فرانسه و جنگ‌های ناپلئون، ساختار اروپا را به کلی درهم ریخته بود. ولی آنچه بیشتر مورد توجه کنگره بود، برقرار کردن تعادل قوا برای حفظ صلح در این قاره بود. دراین میان، رقابت‌ها و دسیسه‌چینی‌های کشورهای شرکت کننده در کنگره، از پیشرفت اساسی کار، جلوگیری می‌کرد و هر یک از آنها خواهان سهم بیشتری بودند. هم‌چنین بیشتر نمایندگان شرکت کننده در کنگره مایل بودند که تعادل قوا در اروپا به دوران قبل از انقلاب کبیر فرانسه برگردد و سلاطین و فرمان‌روایانی را در کشورهای مختلف روی کار آورند که قبل از انقلاب فرانسه بوده‌اند. کشورهای فاتح نیز هر یک، باجی در کنگره وین گرفتند و از کلاه امپراتوری متلاشی شده ناپلئون، نمدی به دست آوردند. بدین ترتیب کنگره وین نوعی پیروزی دولت‌های بزرگ و پیشرفت رژیم‌های سلطنتی علیه جمهوریت در اروپا بود. کنگره وین سرانجام در نهم ژوئن 1815 م به کار خود پایان داد.
اعلام خروج آلمان از جامعه ملل توسط "آدولف هیتلر" دیکتاتور این کشور (1933 م)
با روی کار آمدن هیتلر به عنوان صدر اعظم در آلمان و نگرانی به وجود آمده در سراسر اروپا از برنامه‌های نظامی او، کشورهای بزرگ اروپایی طی اجلاس خلع سلاح، با نظامی شدن آلمان، مخالفت کردند. پیش از این، در پایان جنگ جهانی اول و طی قرارداد صلح وِرسای، نیروها وتجهیزات نظامی آلمان بسیار محدود شده بود و این امر هیتلر و دیگر مقام‌های نازی را به شدت خشمگین ساخت. در این میان، پس از به رسمیت شناختن حقوق مساوی آلمان با سایر دول اروپایی، عملکرد هیتلر و شتابزدگی وی در مسلح کردن آلمان باعث مخالفت دولت‌های متفقین شد. این امر باعث عکس‌العمل هیتلر گردید و پس از خروج آلمان از کنفرانس خلع سلاح، وی در چهاردهم اکتبر 1933 م خروج این کشور از جامعه ملل را نیز اعلام کرد. این امر در حالی صورت گرفت که جامعه ملل ناتوانی خود را در حل مسائل بین‌المللی به ثبوت رسانده بود و خروج آلمان از این سازمان، به خودی خود اهمیت چندانی نداشت. ولی تصمیم آلمان بر خروج از جامعه ملل، نفی قرارداد ورسای را هم دربر داشت و آن موقع کمتر کسی این معنی را از اقدام هیتلر دریافت. در حقیقت، هیتلر با کناره‌گیری از مجامع بین المللی، به نوعی خودمختاری در تصمیمات داخلی و خارجی دست پیدا کرد و خود را از تقیدات ناشی از معاهدات بین المللی آزاد نمود. در نهایت، تصمیم هیتلر برای خروج از جامعه ملل، طی یک همه پرسی در دوازدهم نوامبر آن سال، با اکثریت 95 درصدی آلمانی‌ها، مورد پذیرش قرار گرفت و راه را برای جولان هیتلر در داخل و خارج از آلمان فراهم ساخت.
مرگ مارشال "اروین رومل" فرمانده عالی‌رتبه ارتش آلمان (1944 م)
فیلد مارشال اروین رومل، فرمانده ارشد ارتش آلمان نازی، در سال 1891 م در آلمان به دنیا آمد و از جوانی وارد ارتش شد. وی در سال 1933 م آجودان مخصوص هیتلر شد و به دستور هیتلر، لهستان و فرانسه را در آغاز جنگ جهانی دوم، در حداقل زمان، فتح کرد. وی پس از چندی سرزمین‌های اسلامی شمال افریقا را مورد تاخت و تاز قرار داد و توانست ارتش انگلستان را تا شمال مصر عقب برانَد. به همین دلیل به درجه فیلْدْ مارشالی ارتقا یافت. اما در پی حملات متقابل نیروهای انگلستان و نرسیدن تجهیزات کافی به ارتش آلمان در شمال افریقا، رومل عقب‌نشینی کرد و از این نقطه بود که سرنوشت جنگ جهانی دوم تغییر نمود. اروین رومل در سال 1944 م پس از شکست‌های پی در پی در شمال افریقا، به دستور هیتلر، فرمانده خطوط دفاعی آلمان در ایتالیا و بالکان شد. در این زمان، ترور نافرجام هیتلر، سوءظن دیکتاتور آلمان را نسبت به او برانگیخت. در این حال، هیتلر خود در مورد دستگیری و محاکمه رومل که شهرت و محبوبیت زیادی در آلمان داشت، دچار تردید شد. تا اینکه با ارسال کپسول زهری برای او، پیغام داد که به جای محاکمه وی به عنوان خیانت به آلمان، ترجیح می‌دهد که خود به زندگیش خاتمه دهد. مارشال اروین رومل آخرین هدیه پیشوا را پذیرفت و با خوردن کپسول زهر در حضور فرستادگان هیتلر، در 14 اکتبر 1944 م در 53 سالگی به حیات خود پایان داد. رومل به علت جنگ‌هایی که در صحراهای افریقا کرد، به روباه صحرا معروف گردید.
تشکیل سازمان بین‌المللی استاندارد (1946 م)
سازمان بین‌المللی استاندارد از جمله مجامعی است که بعد از جنگ جهانی دوم در 14 اکتبر 1946 م تأسیس شده است. این سازمان که براساس حروف اول آن، "ایزو" نامیده می‌شود، مهمترین سازمان جهانی در رشته تدوین و تعمیم استاندارد در سطح بین‌المللی است. "ایزو" در تمام رشته‌ها به جز رشته برق و الکترونیک و مواد دارویی فعالیت دارد و رشته‌های یاد شده بر عهده دو سازمان بین‌المللی الکترونیک و سازمان بهداشت جهانی است. علاوه بر کمیته‌های فنی، تعدادی کمیته‌های عمومی نیز زیر نظر شورای ایزو تشکیل شده تا درباره مسائل عمومی، فنی و اداری این سازمان بررسی و مطالعه نمایند. پیشنهادات این کمیته‌ها برای تصویب، به شورا عرضه می‌گردد. مقر سازمان بین‌المللی استاندارد در شهر "ژنو" واقع در کشور سوئیس است.
حمله تروریستی صهیونیست‌های مسلح به روستای فلسطینی قُبیه (1953 م)
در چهاردهم اکتبر 1953 م، صهیونیست‌های مسلح با یورش به روستای قُبیه در کرانه باختری رود اردن، به قتل عام اهالی روستا پرداختند. این صهیونیست‌ها که تحت فرماندهی آریل شارون نژادپرست افراطی، این حملات را انجام دادند، ده‌ها خانه و یک مدرسه را منهدم کرده و چهل و دو زن، مرد و کودک فلسطینی را به خاک وخون کشیدند.
روز جهانی استاندارد
استاندارد و استاندارد کردن، از پایه‌های استوار علم و فن‌آوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصادْ نقش بسزایی دارد. استاندارد عبارت از نظمی مبتنی بر نتایج ثابت علوم، فنون و تجارب بشری است که به صورت قواعد، مقررات و نظام‌هایی به منظور ایجاد هماهنگی و وحدت رویه، افزایش میزان تفاهم، تسهیل ارتباطات، توسعه صنعت، صرفه‌جویی در اقتصاد ملی، حفظ سلامت و ایمنی عمومی، گسترش مبادلات بازرگانی داخلی و خارجی و... به کار می‌رود. اندیشه تشکیل سازمان بین‌المللی استاندارد، در چهاردهم اکتبر سال 1946 م در نشست رؤسای مؤسسه‌های استاندارد 25 کشور جهان در لندن شکل گرفت. پس از آن، مجمع عمومی سازمان بین‌المللی استاندارد، در سال 1969، مقرر داشت که از سال 1970، چهاردهم اکتبر (برابر با 22 مهر) به نام روز جهانی استاندارد، تعیین و نام‌گذاری شود. در نهایت با تصویب سازمان ملل، این روز با عنوان روز جهانی استاندارد اعلام شد.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید 
