جواد نظام دوست؛ شهيدی که ديگر در دانشگاه گمنام نيست...
به امام رضا(ع) گفتم پسر من هم غريب است، خودت نشانی از او بده
این روزها که در خبرها می آید هویت فلان شهید گمنام شناسایی شد، خودش یک ماجرای عجیبی است، حال و هوایی دارد این شناسایی هویت شهدای گمنام و چقدر زیباست تماشای آن لحظه ای که والدین آن شهید خصوصاً «مادر» قبر فرزندش را در آغوش می گیرد.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، خبر این بود: «شهید ۳۱ ساله ای که در روز دوم مهرماه سال ۱۳۹۰ مصادف با شهادت امام صادق(ع) در دانشگاه صدا و سیمای تهران به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده شده بود، سرانجام پس از سه سال هویتش شناسایی شد. شهید «جواد نظام دوست» که هویت اصلی وی تازه شناسایی شده است، ۳۱ سال قبل در عملیات خیبر و منطقه جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد. پدر و مادر این شهید بزرگوار در قید حیات بوده و ساکن مشهد مقدس هستند.»
آری! جواد دیگر «شهید گمنام» نیست. مادرش می گوید: «سال ها چشم انتظار آمدن پسرم بودم تا اینکه یک روز در حیاط منزلمان به امام رضا(ع) سلام کردم حتی به حرمشان هم نرفتم. گفتم یا امام رضا تو خودت اینجا غریبی پسر من هم غریب است. خودت یک نشانی از او برایم بده.» کمتر از یک ماه بعد با ما تماس گرفتند. این روزها که در خبرها می آید هویت فلان شهید گمنام شناسایی شد، خودش یک ماجرای عجیبی است، حال و هوایی دارد این شناسایی هویت شهدای گمنام و چقدر زیباست تماشای آن لحظه ای که والدین آن شهید خصوصاً «مادر» قبر فرزندش را در آغوش می گیرد.
پسر من هم غریب است
سال ها چشم انتظار آمدن پسرم بودم تا اینکه یک روز در حیاط منزلمان به امام رضا(ع) سلام کردم حتی به حرمشان هم نرفتم. گفتم یا امام رضا تو خودت اینجا غریبی پسر من هم غریب است.
خودت یک نشانی از او برایم بده. کمتر از یک ماه بعد با ما تماس گرفتند و گفتند پیکر فرزندتان احراز هویت شده و در دانشکده صدا و سیما آرام گرفته است. این مادر شهید که اشک هایش جاری بود از همه کسانی که بر سر مزار پسرش در این مدت حاضر شدند تشکر کرد و گفت: خیلی ممنون که شما در تشییع جنازه پسرم شرکت کردید و در این مدت برایش خواهر و مادر و برادر بودید.
پدر شهید جواد نظام دوست هم حال و هوای خاصی دارد. او می گوید: من غرق در شادی ام، غرق در حس شادمانی. چطور می شود این حس را توصیف کرد؟ حسی که یک پدر بعد از ۲۸ سال جدایی و فاصله، فرزندش را پیدا می کند. از این خوشحالی بیشتر برای پدر و مادر چه چیزی است؟ در پوست خود نمی گنجیم حالا که فرزندمان شناسایی شده و این جمعیت برای بزرگداشتش در اینجا جمع هستند.
وی ادامه داد: شهدا افتخار این کشورند. افتخار خانواده ها هستند. افتخار به پول، اسم و رسم نیست. من کسی نیستم که صدا و سیما و آقای ضرغامی بیاید از ما تقدیر و گزارش تهیه کند، عکس بگیرد. این ها همه اش به خاطر جواد است. ما اصلاً فکرش را نمی کردیم بعد از ۲۸ سال صبر جواد پیدا شود، محاسن من مشکی بود خدا خودش آگاه است، محاسن من از چشم به راهی پسرم سفید شد و خدا را شکر که مرا از این چشم به راهی نجات داد.
در کنار سفره امام رضا(ع) هستم
از شصت و پنج سالی که از خدا عمر گرفتم ۵۵ سال است که در کنار سفره امام رضا(ع) هستم و از برکت و معنویت این سفره زندگی ام رونق دارد. این افتخار هم که من دارم در کنار حرم امام رضا(ع) زندگی می کنم به خاطر استجابت دعای پدرم در حق من است و از این افتخار بهتر چیست که در همسایگی امام رضا(ع) باشم و فرزندم را هم در راه اسلام بدهم.
جواد به ما آبرو داد
پدر شهید نظام دوست این را هم می گوید: فرزندم به ما آبرو داد. چه آبرویی از این بالاتر برای یک پدر که فرزندش را در راه اسلام، انقلاب و نظامش بدهد. خداوند رهبر و دین ما را در پناه امام زمان(عج) نگه دارد. از خداوند می خواهم همه پدران چشم به راه را از انتظار رها کند و آن ها را نیز مانند ما به آرامش و قرار برساند. خداوند می گوید دعا کن استجابتش از من. این اجابت مثل آب روی آتش می ماند. برای همین من هم تا توان در بدن دارم برای همه دعا می کنم. اگر دعا نکنم نمک نشناسم./خراسان
آری! جواد دیگر «شهید گمنام» نیست. مادرش می گوید: «سال ها چشم انتظار آمدن پسرم بودم تا اینکه یک روز در حیاط منزلمان به امام رضا(ع) سلام کردم حتی به حرمشان هم نرفتم. گفتم یا امام رضا تو خودت اینجا غریبی پسر من هم غریب است. خودت یک نشانی از او برایم بده.» کمتر از یک ماه بعد با ما تماس گرفتند. این روزها که در خبرها می آید هویت فلان شهید گمنام شناسایی شد، خودش یک ماجرای عجیبی است، حال و هوایی دارد این شناسایی هویت شهدای گمنام و چقدر زیباست تماشای آن لحظه ای که والدین آن شهید خصوصاً «مادر» قبر فرزندش را در آغوش می گیرد.
پسر من هم غریب است
سال ها چشم انتظار آمدن پسرم بودم تا اینکه یک روز در حیاط منزلمان به امام رضا(ع) سلام کردم حتی به حرمشان هم نرفتم. گفتم یا امام رضا تو خودت اینجا غریبی پسر من هم غریب است.
خودت یک نشانی از او برایم بده. کمتر از یک ماه بعد با ما تماس گرفتند و گفتند پیکر فرزندتان احراز هویت شده و در دانشکده صدا و سیما آرام گرفته است. این مادر شهید که اشک هایش جاری بود از همه کسانی که بر سر مزار پسرش در این مدت حاضر شدند تشکر کرد و گفت: خیلی ممنون که شما در تشییع جنازه پسرم شرکت کردید و در این مدت برایش خواهر و مادر و برادر بودید.
پدر شهید جواد نظام دوست هم حال و هوای خاصی دارد. او می گوید: من غرق در شادی ام، غرق در حس شادمانی. چطور می شود این حس را توصیف کرد؟ حسی که یک پدر بعد از ۲۸ سال جدایی و فاصله، فرزندش را پیدا می کند. از این خوشحالی بیشتر برای پدر و مادر چه چیزی است؟ در پوست خود نمی گنجیم حالا که فرزندمان شناسایی شده و این جمعیت برای بزرگداشتش در اینجا جمع هستند.
وی ادامه داد: شهدا افتخار این کشورند. افتخار خانواده ها هستند. افتخار به پول، اسم و رسم نیست. من کسی نیستم که صدا و سیما و آقای ضرغامی بیاید از ما تقدیر و گزارش تهیه کند، عکس بگیرد. این ها همه اش به خاطر جواد است. ما اصلاً فکرش را نمی کردیم بعد از ۲۸ سال صبر جواد پیدا شود، محاسن من مشکی بود خدا خودش آگاه است، محاسن من از چشم به راهی پسرم سفید شد و خدا را شکر که مرا از این چشم به راهی نجات داد.
در کنار سفره امام رضا(ع) هستم
از شصت و پنج سالی که از خدا عمر گرفتم ۵۵ سال است که در کنار سفره امام رضا(ع) هستم و از برکت و معنویت این سفره زندگی ام رونق دارد. این افتخار هم که من دارم در کنار حرم امام رضا(ع) زندگی می کنم به خاطر استجابت دعای پدرم در حق من است و از این افتخار بهتر چیست که در همسایگی امام رضا(ع) باشم و فرزندم را هم در راه اسلام بدهم.
جواد به ما آبرو داد
پدر شهید نظام دوست این را هم می گوید: فرزندم به ما آبرو داد. چه آبرویی از این بالاتر برای یک پدر که فرزندش را در راه اسلام، انقلاب و نظامش بدهد. خداوند رهبر و دین ما را در پناه امام زمان(عج) نگه دارد. از خداوند می خواهم همه پدران چشم به راه را از انتظار رها کند و آن ها را نیز مانند ما به آرامش و قرار برساند. خداوند می گوید دعا کن استجابتش از من. این اجابت مثل آب روی آتش می ماند. برای همین من هم تا توان در بدن دارم برای همه دعا می کنم. اگر دعا نکنم نمک نشناسم./خراسان
