به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛ امام باقر علیه‏السلام در گفتارى امیدآفرین و نشاط ‏بخش به منتظران حقیقى آن حضرت مژده مى‏ دهد كه ...

«یَأْتِى عَلَى النّاسِ زَمانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ اِمامُهُمْ فَیاطُوبى لِلثّابِتِینَ عَلى اَمْرِنا فِى ذلِكَ الزَّمانِ اِنَّ اَدْنى ما یَكُونُ لَهُمْ مِنَ الثّوابِ اَنْ یُنادِیَهُمُ الْبارِى‏ءُ عَزَّ وَ جَلَّ عِبادِى آمَنْتُمْ بِسِرّى وَ صَدَّقْتُمْ بِغَیْبى فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوابِ مِنّى ؛

بر مردم زمانى مى‏ آید كه امامشان از منظر آنان غایب مى‏ شود. خوشا به حال آنان ‏كه در آن زمان در امر [ولایت] ما اهل‌بیت ثابت‏ قدم و استوار بمانند!

 كمترین پاداشى كه به آنان مى‏ رسد، این است كه خداى متعال خطابشان مى‏ كند و مى‏ فرماید: بندگان من! شما به حجت پنهان من ایمان آوردید و غیب مرا تصدیق كردید. پس بر شما مژده باد كه بهترین پاداش من در انتظارتان است.»

آن ‏گاه امام باقر علیه‏ السلام ادامه داد: «خداوند متعال به خاطر ارج‏گذارى به چنین منتظران راستینى به آنان مى‏ فرماید: شما مردان و زنان، بندگان حقیقى من هستید.

رفتار نیك و شایسته‏ تان را مى‏ پذیرم و از كردار ناپسندتان عفو مى‏ كنم و به خاطر شما سایر گنهكاران را مى‏ آمرزم و بندگانم را به خاطر شما با باران رحمت خود سیراب و از آنان بلا را دفع مى ‏كنم. اى عزیزترین بندگان من! اگر شما نبودید، عذاب دردناك خود را به مردم نافرمان نازل مى‏ كردم.»

منبع:كمال الدین، ج 1، ص 330