پرهیز از غذای داغ:

حضرت علی (ع)فرمودند:« الْحَارُّ غَيْرُ ذِي بَرَكَةٍ وَ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ نَصِيبٌ» در غذای داغ برکتی نیست و برای شیطان در آن نصیبی است.

از امام صادق(ع) روایت شده که فرمودند:« إِنَّ النَّبِيَّ ص أُتِيَ بِطَعَامٍ حَارٍّ جِدّاً فَقَالَ …لِيُطْعِمَنَا النَّارَ أَقِرُّوهُ حَتَّى يُمْكِنَ فَإِنَّهُ طَعَامٌ مَمْحُوقٌ الْبَرَكَه‏لِلشَّيْطَانِ فِيهِ نَصِيب» برای پیامبر (ص) غذا بسیار داغ آوردند.حضرت فرمود: چنین نیست که خداوند، آتش را خوراک ما نهاده باشد. آن را در جایی بگذارید تا سرد شود و آرام بگیرد، زیرا غذای داغ برکت ندارد و برای شیطان در آن بهره ای است.

امروزه ثابت شده است که بیماری سل روده، غالبا از طریق فوت کردن در ظروف آب و غذا منتقل می شود.این در حالی است که میکروب سل (بر عکس بیشتر باکتری ها در دمای پایینتر از دمای جوش از بین می روند) در دمای بالاتر از دمای جوش مقاومت می کند.

محققان طی انجام تحقیقاتی در منطقه سودان متوجه شده اند كه بیشتر مردم آنجا به بیماری سل روده مبتلا هستند.

هنگامی که پزشکان در این مورد به تحقیقات بیشتری پرداختند، به این نتیجه رسیدند که آن ها عادت دارند نوشیدنی گرم بنوشند و در آن فوت کنند.
 

محقیقان معتقدند مصرف غذای داغ تمام سلول های مسیر عبور غذا را می سوزاند و بعد به حالت سرطانی در می آورد؛ سلول های سرطانی مانع از ترشح مواد لازم، برای هضم غذا می شود و برای ایجاد انواع بیماری های گوارشی، مانند سوء هاضمه می شود.

همچنین آنها معتقدند؛ مصرف غذای داغ با حجم زیاد، باعث انبساط ماهیچه های معده شده و افراد را به پرخوری عادت  می دهد.

پرهیز از صحبت هنگام خوردن غذا:

در حدیثی آمده« كَانَ أَبُو الْحَسَنِ ع إِذَا أَكَلَ أَحَدُنَا لَا يَسْتَخْدِمُهُ حَتَّى يَفْرُغَ مِنْ طَعَامِه» امام رضا(ع) هنگامي كه بايكي از ما( اصحاب) غذا می خورد. با او سخن نمی گفت تا اینکه غذا خوردن وي تمام شود.

روایت مذكور از جمله روایاتی است که مربوط به بهداشت تغذیه می شود. به نظر مي رسد كه نهی از سخن گفتن هنگام صرف غذا از جانب معصومین(ع برای جلوگیری از انتشار میکروب ناقل بیماری جذام باشد  که میکروب آن در سال1873  کشف شده است و بیشتر جوان ها را مبتلا می كند.

از روزی که میکروب ها وارد بدن افراد می شود تا روزی که علائم بیماری ظاهر می گردد (دوره کمون بیماری) به طور متوسط 7 سال است ولی این زمان بسیار متغیر است. (از دو ماه تا سی سال دیده شده است) و راه سرایت آن بیشتر از مخاطهای تنفسی یا پوست آزرده می باشد، سابقاً تصور مي کردند از راه دستگاه هاضمه امکان سرایت است ولی امروزه آن را رد کرده اند.

پرهیز از راه رفتن هنگام خوردن غذا:

امام صادق (ع) فرمودند: «لا اکل و انت ماش الا ان تفطرّ الی ذلک» در حالت راه رفتن غذا نخورید مگر این که  ناچار باشید».ازخوردن  هنگام راه رفتن نهي مي كند كه  علاوه بر مسائل اخلاقی به لحاظ پزشکی هم صحيح است.

زيرا در صورت صرف غذا همزمان با راه رفتن، ممکن است سیستم عصب مرکزی در پیام رسانی به دستگاه گوارش کوتاهی کرده و باعث شود، حرکات دودی معده و روده بخوبی انجام نشود و در ترشح شیره های گوارشی و آنزیم ها هم اختلال پیش آيد و در نتیجه دستگاه گوارش در هضم و جذب غذا دچار مشکل جدی شود.

پیامبر(ص) فرمودند:« وَ أَمَّا الْأَدَبُ فَتَصْغِيرُ اللُّقْمَةِ وَ الْمَضْغُ الشَّدِيد» اما از آداب غذا خوردن، کوچک گرفتن لقمه و جویدن کامل آن است».

حضرت علی (ع) فرمودند:.... « جَوِّدِ الْمَضْغَ.... فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَيْتَ عَنِ الطِّبِّ، غذا را خوب بجو،... كه در صورت رعايت اين موضوع به دكتر نيازي نيست».

اگر غذا را به آهستگی و خوب بجویم و با بزاق دهان آغشته کنیم تا در دهان به طور کامل مخلوط بشود و نرم گردد علاوه بر اینکه گام بزرگی در جهت بهبود هضم و جذب غذا برداشته ایم، زمینه سلامتی دندانها را فراهم نموده ایم زیرا در اثر خوب جویدن، دندانها غیر قابل نفوذ برای میکروب ها می گردد و از پوسیدگی و لق شدن آنها هم جلوگیری می شود.

هنگامی که غذا را به آرامی می جویم، مواد کمتری مصرف می شود.همچنين از غذا لذت بیشتري می بریم، علاوه بر اين انرژی بیشتری برای فعال سازی از تحرک روزانه کسب می کنیم زیرا از انرژی ذخیره شده ما صرف هضم تکیه های درشت غذا نمی شود.