بلر شب پیش از نشست مجمع عمومی در مقالهای طولانی درخصوص تهدیداتی که داعش برای جهان خواهد داشت، این زنگ خطر را به صدا درآورد که حملات هوایی برای مقابله با داعش راه به جایی نمیبرد.
این اظهارنظر در حالی صورت گرفت که انگلیس برای پیوستن به آماجهای هوایی آمریکا و فرانسه در عراق و احتمالاً سوریه مردد است.
دیوید کامرون چهارشنبه هفته جاری در نشست شورای امنیت که قرار است به ریاست اوباما برگزار شود، حضور مییابد. نخستوزیر ممکن است از نشست سازمان ملل بهره برده تا بر حضور انگلیس در حملات هوایی مهر تصدیق بزند، بااینحال وی هرگونه اعزام سرباز پیاده را منتفی دانست. ازطرفی، بلر تصریح میکند که حملات هوایی برای رویارویی با داعش کفایت نمیکند.
تونی بلر، نخستوزیر اسبق انگلستان و فرستاده صلح کنونی در خاورمیانه در مطلبی بر روی وبسایت خود نوشت: بیشک استفاده از اهرم نیروی هوایی بخشی جداییناپذیر از نقشه است؛ بهویژه اینکه جنگافزارهای تازهای مهیای نبرد شدهاند. بااینحال، با اینکه این حقیقت ممکن است در نظر برخیها تلخ بیاید، ولی نیروی هوایی به تنهایی کافی نیست. داعشیها را میتوان با این حملات محاصره، تارومار و تا حدی در محدوده خاصی به کنترل درآورد؛ اما به زانو درآوردنشان از این طریق ممکن نیست.
همچنین بلر تاکید میکند درخواست وی به این معنا نیست که سناریو جنگهای فرسایشی در عراق و افغانستان تکرار شود. وی مینویسد: این بحث، بحث ارتش اشغالگر نیست. ما، تحت شرایط خاصی که همه حدودها رعایت شده باشد و صلاح بدانیم، از اعمال نیروی زمینی سخن به میان میآوریم؛ بهویژه نیروهای ویژه و واکنش سریع.
تونی بلر، در این مقاله همچنین به دول غربی اخطار میکند که مخاطبشان تنها افراطیون اسلامگرایی نیست که از ابزار خشونت استفاده میکنند؛ در صورت چنین فرضیهای، این دولتها دارند مرتکب «اشتباه مهلکی» میشوند. بلر با استفاده از خط فکری «مایکل گوو»، سیاستمدار محافظهکار بریتانیایی که خواستار «خشک کردن این باتلاق» شده بود، خاطر نشان کرد که «این باتلاق» هم شامل حال افراطیونی میشود که اقدامات خصمانه دارند و هم آنهاییکه رویای «ویژهگرایی مذهبی» را در سر میپرورانند.
وی در ادامه مینویسد: این اسلامگرایی یعنی سیاستزده کردن مذهب در حد افراطی و همهجانبه و نمیتواند تنها منحصر به یک گروه یا گروهک خاص باشد.
بلر از سران غربی میخواهد که خامی پیشه نکنند و یادآور شد که اسلامگرایی که مورد اصلاح قرار نگرفته با اقتصادهای مدرن ناسازگار است.
در وبسایت اینگونه میخوانیم: نمیتوانید افراطیگری را ریشهکن کنید، مگر اینکه به سرمنشاها بروید و آنرا از بیخ و بن برکنید. آن طیف سرمنشا بحث جدایی دارد. در این موقعیت و برهه زمانی بهترین کار این است که واقعیت آنرا نشان دهیم، علیه آن حرف بزنیم و این اطمینان را حاصل کنیم که در همه نقاط این طیف مبلغان و حامیان پیدا شده و پاسخ مناسب دریافت کنند. ازطرفی، گفتمان را از یاد نبرید که در تونس جواب داد؛ برخی از آنهاییکه به این طیف تعلق دارند ممکن است با گفتگو حاضر به ترک آن شوند. ازاینرو، باید وسعت نظر داشت؛ اما خامپیشگی را نباید سرلوحه قرار داد: جهت برخورد موفق نیاز به رویارویی است.
وی در پایان مینویسد: «همین الآن نمیخواهیم این خطمشیها را پیادهسازی کنیم. حقیقت این است که اسلامیگری به جز در مواردی که روی آن اصلاحات عظیمی صورت پذیرفته باشد، با اقتصادهای نوین امروزی و جوامع غیرمتعصب و کثرتگرای مذهبی سازگاری ندارد. این واقعیت را بایستی درک و به رسمیت شناخت».