یک روز؛بهتر از 100 سال

حضرت امیر المومنین علی (علیه السلام) در فضیلت روز « دحوالارض» فرموده‌اند: «اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ذی القعده بوده است؛ بنابراین اگر کسی آن روز را روزه بگیرد و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت یک صد سال را دارد. در آن روز اگر گروهی به ذکر خدا بپردازند، خداوند حاجت‌شان را پیش از آن‌که متفرق شوند برآورده سازد؛ خداوند در این روز هزار هزار رحمت نازل می‌کند که قسمتی از آن شامل کسانی است که جمع گردند و به ذکر خدا بپردازند و روزش را روزه بدارند و شب آن را عبادت کنند.»

موضوع پیدایش جهان و زمین از جمله سوالات همیشگی بشر بوده است. قرآن کریم در آیات متعددی به این موضوع اشاره کرده است. مفسران و صاحب نظران این آیات قرآن کریم را مرتبط با روز دحوالارض دانسته اند. برخی از این آیات در سوره « فصلت»، «دخان» و « هود» وجود دارد.

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ  (سوره فصلت11)

آن گاه آهنگ آفرينش آسمان را نمود و اين در حالى بود كه آسمان به صورت دود و بخارى مى‏‌نمود.

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ  (سوره دخان 10)

پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى‏‌آورد.

أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُون (سوره انبیاء 30)

آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمانها و زمين هر دو به هم پيوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختيم و هر چيز زنده‌‏اى را از آب پديد آورديم آيا [باز هم] ايمان نمى ‏آورند؟

وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ  (سوره هود 7)

و اوست كسى كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد و عرش او بر آب بود تا شما را بيازمايد كه كدام‏يك نيكوكارتريد و اگر بگويى شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد قطعا كسانى كه كافر شده‌‏اند خواهند گفت اين [ادعا] جز سحرى آشكار نيست.

اعمال روز دحوالارض

از اعمال روز دحوالارض روزه داری است و مسلمانان تلاش می کنند که در این روز در موقعیتی باشند که بتوانند روزه بگیرند.

همچنین برای این روز نمازی در روایات ذکر شده که دو رکعت است و صبح خوانده می شود. در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره والشمس و بعد از سلام نماز هم این ذکر خوانده می شود: «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پس دعا کند و بخواند یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ .»

از جمله اعمال این روز که به خواندن آن توصیه شده دعایی است که با «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ...» شروع می شود که در مفاتیح الجنان موجود است.