به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، روبات‌های پرنده می‌توانند کمک بزرگی برای انسان در موقعیت‌های خطرناک باشند. این وسائل نقلیه بدون سرنشین، با بازوهای کارآمد خود می‌توانند به طور کاملا خودگردان اشیا را حمل و جا به جا و یا در ساختن سازه‌های ساده کمک کنند. برای شناخت بیشتر این ربات‌ها به سراغ مهندسان این فنآوری در دانشگاه سویل اسپانیا می‌رویم.

دانشمندان می‌گویند ما کنترل عملکرد بازوهای ربات و کنترل موقعیت فضایی آن را یکجا متمرکز کرده‌ایم. زیرا نیاز به کنترل همزمان این دو عامل است و برای این کار ربات از یک جی. پی. اس. و یک دوربین فیلمبرداری استفاده می‌کند.

این تکنیک به ربات کمک می‌کند تا هم موقعیت خود را تشخیص دهد و هم به جستجو و تعامل با شیء مورد نظر بپردازد. مثلا یک شیء را از یک محیط آلوده بردارد و در یک محفظه قرار دهد.


محققان می‌گویند در دوره اخیر، این ربات‌ها به صورت هواپیماهای بدون سرنشین تکامل یافته و با حمل دوربین و تهیه تصاویر، دارای کاربرد گردآوری اطلاعات شده‌اند. طی سه چهار سال گذشته کاربرد‌های تعاملی بیشتری نیز یافته‌اند.

برداشتن و حمل اشیا توسط ربات پرنده نوعی مهارت چالش برانگیز است. این ربات برای حفظ تعادل باری که حمل می‌کند به تکنیک تغییر مرکز ثقل و یک بازوی سبک وزن و دقیق مجهز است.

می‌گل تروجیلو پژوهشگر در این کارگاه می‌گوید: این طرح در جهان بی‌همتاست، زیرا بازوی روبات را با شش درجه آزادی حرکت در اطراف خود تنظیم می‌کند و به آن امکان می‌دهد تا با وجود حرکت خود روبات، بازوی آن در یک موقعیت ثابت متمرکز شود.

روبات یک می‌له افقی را بر می‌دارد و در قسمتی از ساختمان در حال ساخت قرار می‌دهد، سپس همین کار را با یک می‌له عمودی می‌کند. پژوهشگران این عملیات را از اتاق کنترل و به کمک تصویر سه بعدی نظارت می‌کنند.

می‌گل تروجیلو اضافه می‌کند: این سیستم، روی صفحه نمایش نشان می‌دهد که روبات چه اشیائی را در اطراف خود می‌بیند و چگونه در فضا اشیای مورد نیاز را انتخاب و روی آن‌ها کار می‌کند.

آنیبال باتورون گفت: از این روبات‌های پرنده در حال حاضر می‌توان در بازرسی و تعمیر و نگهداری صنایع، حمل و نقل روبات‌های زمینی در مناطق غیر قابل دسترس، کمک به افراد در شرایط اضطراری و نیز در بسیاری زمینه‌های دیگر مانند ماموریت‌های فضایی ماهواره‌ها استفاده کرد.


انتهای پیام/