اشباع تهران و روستاهای خالی از سکنه فاجعه‌ای که ایران را تهدید می‌کند
یک جامعه‌شناس گفت: از آنجا که نیازهای اجتماعی، بهداشتی، آموزشی و به خصوص اقتصادی افراد در محیط‌های روستایی برآورده نمی‌شود، روستاییان برای ارضای نیازهای خود و امید به دست یافتن به موقعیت و امکانات بهتر تصمیم به مهاجرت می‌گیرند.
امان‌الله قرایی مقدم جامعه‌شناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، در رابطه با علل تأثیرگذار بر مهاجرت روستاییان به تهران گفت: در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، مهاجرت از روستاها به شهرهای بزرگ در زمره مهم‌ترین مسائل اجتماعی و اقتصادی به شمار می‌آید. علل مهاجرت وابسته به ویژگی‌های مختلف شخصیتی افراد، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و اقتصادی متفاوت است ولی از این میان بعد اقتصادی نقش عمده‌ای ایفا می‌کند.
وی افزود: از آنجا که شهر بزرگی مثل تهران از امکانات بهداشتی، آموزشی، پرورشی، امکانات و تسهیلات رفاهی، فرهنگی، معیشتی حمل و نقل و ارتباطات و به خصوص از اشتغال بیشتری نسبت به شهرهای دیگر برخوردار است، مهاجرین بیشتری را از اکثر نقاط ایران جذب خود می‌کند.
قرایی مقدم تصریح کرد: مهاجرت‌های روستایی به دلیل اینکه در روستاها فرصت‌های شغلی کمتری وجود دارد به سمت تهران و شهرهای بزرگ که از امکانات شغلی بیشتری برخوردار هستند صورت می‌گیرد.
اکثر مهاجرین مشاغل صنعتی در کارخانجات و کارگاه‌ها با دستمزد بالا را بر کشاورزی ترجیح می‌دهند و برای امید به آینده بهتر و حداکثر درآمد تصمیم به مهاجرت می‌گیرند.
این جامعه‌شناس در ادامه بیان کرد: به دلیل اینکه توزیع نامناسب امکانات رفاهی، آموزشی، بهداشتی، امنیتی، حمل و نقل در کشور وجود دارد، مهاجرین زندگی در شهرهای بزرگ مانند تهران را با تمام سختی‌هایش به زندگی در روستاها ترجیح می‌دهند.
وی عنوان کرد: برای جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه روستاییان به تهران راهکارهایی مانند درک نسل جوان جوامع روستایی و سوق دادن تسهیلات و امکانات رفاهی، آموزشی در جهت انتظارات این نسل، ایجاد اشتغال در جوامع روستایی از طریق ایجاد مشاغل صنعتی غیر از کشاورزی، بالا بردن امنیت در روستاها، توزیع نامناسب قطب‌های صنعتی یعنی کارخانجات و کارگاه‌ها در مناطقی غیر از شهرهای بزرگ ارائه تسهیلات بهداشتی و بیمارستانی برای روستاییان و کاستن از جاذبه مشاغل کاذب شهری قابل عرضه است.
قرایی مقدم در پایان خاطرنشان کرد: مهاجرت نیروی جوان و نیروی کار از روستاها باعث کاهش رشد جمعیت و افزایش نسبت سالخوردگی و افزایش وابستگی در روستاها می‌گردد ، بنابراین نوعی عدم تعادل از نظر ساختاری بین جمعیت مشاغل در مناطق شهری (قطب مشاغل صنعتی و خدماتی) و مناطق روستایی (قطب مشاغل کشاورزی) پدید آمده است.
همچنین با توجه به سیل عظیم مهاجرین از روستاها، عدم هماهنگی مهاجرین با فرهنگ و آداب و رسوم شهرها و آماده نبودن برای پذیرش این تغییرات فرهنگی، 80 درصد مهاجرین روستایی را دچار چالش اجتماعی می‌کند. آنها در اولین برخورد با شهروندان متوجه می‌شوند از اعتبار و احترام لازم برخوردار نیستند بنابراین با سرخوردگی روبرو می‌شوند که عواقب ناخوشایندی مانند آشفتگی و به هم ریختگی خانواده‌هایشان، بزهکاری و اعتیاد را به همراه دارد.
انتهای پیام/
وی افزود: از آنجا که شهر بزرگی مثل تهران از امکانات بهداشتی، آموزشی، پرورشی، امکانات و تسهیلات رفاهی، فرهنگی، معیشتی حمل و نقل و ارتباطات و به خصوص از اشتغال بیشتری نسبت به شهرهای دیگر برخوردار است، مهاجرین بیشتری را از اکثر نقاط ایران جذب خود می‌کند.
قرایی مقدم تصریح کرد: مهاجرت‌های روستایی به دلیل اینکه در روستاها فرصت‌های شغلی کمتری وجود دارد به سمت تهران و شهرهای بزرگ که از امکانات شغلی بیشتری برخوردار هستند صورت می‌گیرد.
اکثر مهاجرین مشاغل صنعتی در کارخانجات و کارگاه‌ها با دستمزد بالا را بر کشاورزی ترجیح می‌دهند و برای امید به آینده بهتر و حداکثر درآمد تصمیم به مهاجرت می‌گیرند.
این جامعه‌شناس در ادامه بیان کرد: به دلیل اینکه توزیع نامناسب امکانات رفاهی، آموزشی، بهداشتی، امنیتی، حمل و نقل در کشور وجود دارد، مهاجرین زندگی در شهرهای بزرگ مانند تهران را با تمام سختی‌هایش به زندگی در روستاها ترجیح می‌دهند.
وی عنوان کرد: برای جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه روستاییان به تهران راهکارهایی مانند درک نسل جوان جوامع روستایی و سوق دادن تسهیلات و امکانات رفاهی، آموزشی در جهت انتظارات این نسل، ایجاد اشتغال در جوامع روستایی از طریق ایجاد مشاغل صنعتی غیر از کشاورزی، بالا بردن امنیت در روستاها، توزیع نامناسب قطب‌های صنعتی یعنی کارخانجات و کارگاه‌ها در مناطقی غیر از شهرهای بزرگ ارائه تسهیلات بهداشتی و بیمارستانی برای روستاییان و کاستن از جاذبه مشاغل کاذب شهری قابل عرضه است.
قرایی مقدم در پایان خاطرنشان کرد: مهاجرت نیروی جوان و نیروی کار از روستاها باعث کاهش رشد جمعیت و افزایش نسبت سالخوردگی و افزایش وابستگی در روستاها می‌گردد ، بنابراین نوعی عدم تعادل از نظر ساختاری بین جمعیت مشاغل در مناطق شهری (قطب مشاغل صنعتی و خدماتی) و مناطق روستایی (قطب مشاغل کشاورزی) پدید آمده است.
همچنین با توجه به سیل عظیم مهاجرین از روستاها، عدم هماهنگی مهاجرین با فرهنگ و آداب و رسوم شهرها و آماده نبودن برای پذیرش این تغییرات فرهنگی، 80 درصد مهاجرین روستایی را دچار چالش اجتماعی می‌کند. آنها در اولین برخورد با شهروندان متوجه می‌شوند از اعتبار و احترام لازم برخوردار نیستند بنابراین با سرخوردگی روبرو می‌شوند که عواقب ناخوشایندی مانند آشفتگی و به هم ریختگی خانواده‌هایشان، بزهکاری و اعتیاد را به همراه دارد.
انتهای پیام/
