حجت‌الاسلام و المسلمین سعیدی روانشناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: از ریشه‌ای‌ترین عوامل در ناسازگاری زوجین جوان در شرایط امروز جامعه، نارسایی در انتخاب درست و عدم شناخت صحیح نسبت به یکدیگر است. از آنجایی که مهم‌ترین عامل سازگاری، تناسب شخصیتی و همسویی در اهداف است ، در نتیجه اگر انتخاب درست باشد بخش زیادی از سازگاری از پایش برقرار شده است.
وی در ادامه افزود: هرچه در جامعه ازدواج از طریق دل بستگی‌های ظاهری بیشتر باشد ناسازگاری بعد از ازدواج افزایش می‌یابد. حال اگر این جذابیت ظاهری سبب برقراری ارتباط میان دختر و پسر بشود؛ دل بستگی عاطفی نیز ایجاد می‌شود که به تبع آن جوان معمولا با قلب خود تصمیم می‌گیرد و به مشورت اطرافیان و حتی مشاور توجهی نمی‌کند.
سعیدی تصریح کرد: از دیگر علل ناسازگاری، بحرانی است که برای ارزش‌ها در جامعه امروز به وجود آمده است. مادر دوره گذار قرار داریم به عبارتی بنیان‌های سنتی جامعه که در بین مردم و خانواده‌ها مرسوم بود و ارزش تلقی می‌شد؛ به نوعی زیر سوال رفته و استحکام پیشین را ندارد.
این در حالی است که ارزش جدیدی جایگزین آن نشده است که یکی از تأثیرات نقاط ضعف موجود در ازدواج جوانان است به نحوی که نه به سنت‌های زمان والدین خود پایبند هستند و نه توانسته‌اند آداب و رسوم را جایگزین آن کنند.
سعیدی در رابطه با ناسازگاری پس از ازدواج گفت: واضح است که زوجین برای شناخت دقیق یکدیگر و ویژگی‌های ظریف روحی طرف مقابل نیاز به زمان دارند و باید صبور باشند ، در ساختارهای پیشین جامعه نیز معمولا یکی از طرفین شرایط را بیشتر تحمل می‌کرد و باعث ایجاد آرامش در خانه می‌شد. به وفور مشاهده می‌شود که زوجین جوان در کنار بزرگترها زندگی کنند و یا شغل پدر خود را ادامه دهند که نتیجه آن احساس برابری و استقلال در مقابل دیگران بود.
این کارشناس به عدم برخورداری از "اخلاق تفاهم" نیز اشاره کرد و گفت: در دین اسلام به مدارا و سازگاری با مردم اهمیت زیادی داده شده به گونه‌ای که آن را نیمی از دین شمرده‌اند. متأسفانه جوانان امروز به محض اینکه اخلاقشان با یکدیگر سازگار نبود گاها دم از عدم تفاهم و طلاق می‌زنند و از مدارا و عقلانیت استفاده‌ای نمی‌کنند.
سعیدی در پایان به مراتب غرور اشاره کرد و گفت: دین ما "غرور زنانه" (زهو) و به خود نازیدن و بالیدن را تأئید می‌کند و زیبا می‌داند. در مرحله بعد "غرور" قرار دارد که یک رذیله اخلاقی محسوب می‌شود و زشت‌تر از غرور نیز "تکبر" است ، اما مسأله‌ای که میان زوجین باعث بروز اختلالات جدی می‌شود "استکبار" یا خوی سلطه‌گری است به گونه‌ای که فرد می‌خواهد همواره برشخص مقابل خود مسلط باشد، هرچه این ویژگی در یکی از طرفین ازدواج شدیدتر باشد عدم سازگاری بیشتر و پیچیده‌تر می‌شود ، چنین فردی ابدا به رضایت طرف مقابل خود اهمیتی نمی‌دهد و بدون مشورت با او کارها را پیش می‌برد ، چنین ازدواج‌هایی عملا موفق نیست و در صورتی که فرد برای اصلاح رفتار خود تلاش نکند در نهایت به طلاق و یا طلاق عاطفی منجر می‌شود.
انتهای پیام/
