افتتاح بانک ملی ایران (1307 ش)
در 14 اردیبهشت 1306 قانونی از مجلس شورای ملی گذشت که به موجب آن، دولت، مأمور تأسیس بانکی برای پیشرفت امور بازرگانی و کشاورزی و پیشه و هنر گردید. سرمایه این بانک، طبق قانون 150 میلیون ریال پیش بینی شده بود که پس از مدتی 20 میلیون ریال از طرف دولت به این امر اختصاص یافت.
پس از آن، بانک ملی ایران در 17 شهریور 1307 ش رسماً افتتاح شد. در خرداد 1309، دولت حق نشر اسکناس را از بانک شاهنشاهی متعلق به انگلستان باز خرید نمود. حق انحصار چاپ اسکناس در 23 اسفند 1310 به بانک ملی ایران واگذار گردید. در نهایت از اول فروردین 1311، اسکناس‌های بانک ملی ایران منتشر شد.

اعلان جنگ ایران به آلمان و الحاق ایران به اعلامیه ملل متحد (1322 ش)
با آغاز جنگ جهانی دوم، ایران بی طرفی خود را اعلام کرد و وارد جنگ نشد. این عمل ایران با واکنش تند دولت‌های متفق مواجه گردید و به سرنگونی رضاخان و تبعید او انجامید. پس از روی کار آمدن محمدرضا پهلوی، متفقین، ایران را تحت فشار قرار داده که علیه آلمان اعلان جنگ دهد. بنابراین، کشور اشغال شده ایران، طبق نظر و خواست متفقین باید وارد جنگ می‌شد و به دول متفق ملحق می‌گشت. از این رو در بامداد هفدهم شهریور 1322 ش (9 سپتامبر 1943 م) فرمان اعلام حالت مخاصمه بین دولت ایران و دولت آلمان صادر گردید. با اعلان جنگ ایران علیه آلمان، دولت ایران به اعلامیه ملل متحد ملحق گردید. براساس این اعلامیه دولت‌های متحد متعهد شدند که با استفاده از همه وسایل و منابع اقتصادی و نظامی خود، جنگ را تا پیروزی نهایی ادامه دهند. ایران تا پایان جنگ و مدتی پس از آن نیز در اشغال قوای روس و انگلیس بود و در طول مدت حضور استعماری آنان در کشور، خسارات و صدمات فراوانی به ایران وارد شد.

وقوع جمعه سیاه و کشتار بی‌رحمانه مردم در میدان شهدای تهران (1357 ش)
در اولین ساعات جمعه، 17 شهریور سال 1357، ارتشبد غلامعلی اویسی، فرماندار نظامی تهران، از رادیوی تهران و حومه، حکومت نظامی را اعلام کرد. مردم که از حکومت نظامی اطلاع نداشتند، پیش از ساعت شش صبح برای چهارمین روز متوالی، از خانه‌ها بیرون آمده و سیل‌آسا، روی به خیابان‌ها آوردند. مرکز تجمع آنان، میدان ژاله (شهدای کنونی) بود. همین که مردم به خیابان‌ها رسیدند، ناگهان با دیدن تانک‌ها و زره‌پوش‌های نظامی و مأموران مسلسل به دستِ حکومت نظامی غافلگیر شدند. مأموران مسلح، پس از چند بار اخطار، از زمین و هوا، جمعیت را ناجوانمردانه هدف رگبار مسلسل قرار دادند. در اطراف میدان، جنازه شهیدانی بود که در صحنه نبرد نابرابر، همچنان باقی مانده و خون‌هایی که هر گوشه‌ای از میدان را گلگون کرده بود. در آن روز مزدوران رژیم شاه حتی کسانی را که به خانه‌های دیگران پناه می‌بردند تعقیب کرده و به شهادت می‌رساندند. رژیم پهلوی، تعداد کل شهدای این روز را 58 نفر و این تجمع را نقشه خارجی اعلام کرد. هر چند شمار دقیق قربانیان این حادثه، هیچ گاه مشخص نگردید ولی آن چه قطعی است، این رقم از چهار هزار نفر افزون بود. از آن روز، هفدهم شهریور 1357، به جمعه خونین تهران معروف گردید.

بمباران اماکن و تأسیسات ایران توسط هواپیماهای رژیم بعث عراق (1366 ش)
پس از آن که چندین موشک "کرم ابریشم" به کویت اصابت کرد و دولت کویت در 13 شهریور 1366 ایران را متهم به شلیک آنها نمود، مقامات ایران مسؤولیت پرتاب موشک‌ها را تکذیب کردند. در این میان دولت بعث عراق که پیوسته برای ضربه زدن بیشتر به ایران و وادار کردن آن به پذیرش آتش‌بس در انتظار بهانه بود، با تکیه بر برتری هوایی خود در آسمان ایران و به بهانه دفاع از خاک کویت، در 17 شهریور 1366 ش، بیش از دوازده هدف را که شامل شهرها، تأسیسات نفتی ایران و نفت‌کش‌ها در خلیج فارس بود، بمباران کرد و آن را در اعلامیه خود، روز انتقام نامید. به دنبال این حمله‌ها، موشکی از طرف ایران به سوی کویت پرتاب شد و به کشتی کویتی که پرچم آمریکا روی آن نصب بود اصابت کرد و آسیب دید.

تأسیس مؤسسه تنظیم و نشر آثار "امام خمینی"(ره) (1368 ش)
مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) به منظور جمع آوری، طبقه بندی، حفظ و نگهداری، تنظیم، ترجمه و نشر آثار و اندیشه‌های حضرت امام خمینی، بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران و همچنین فراهم آوردن امکانات لازم جهت ارایه خدمات تحقیقاتی و آموزشی پیرامون انقلاب اسلامی و سیره آن قائد عظیم الشأن تأسیس گردید. در طی سال‌های پس از آغاز به کار، این مؤسسه علاوه بر چاپ و نشر کلیه آثار و کتب حضرت امام، به تهیه و توزیع کتب و منابع متعدد در مورد ابعاد شخصیتی امام راحل پرداخته و آنها را در تیراژهای میلیونی منتشر کرده است. همچنین کلیه دست خطها و دست نوشته‌های آن امام بزرگوار نیز در آن مؤسسه نگهداری می‌شوند.

روز شهدا (یادواره شهدای به خون خفته هفدهم شهریور 1357 در تهران)
دولت جمشید آموزگار که از نخستین روز های زمامداری ، سیاست تحمیق مردم را بکار گرفته بود نتوانست در برابر امواج گسترده انقلاب اسلامی پایداری کند . در این دوره در سال 1357 ه ش هر روز بر دامنه اعتراضات مردمی افزوده می شد و چنین شد که پس از یکسال جمشید آموزگار در چهارم شهریور سال 1357 ه ش مجبور به استعفا شد و محمد رضا شاه ، جعفر شریف امامی را مامور تشکیل کابینه کرد . شریف امامی ، اما برنامه دولت خود را آشتی ملی نام نهاد و به نشانه همراهی با مردم تعدادی از مراکز فساد را در کشور بست و تصمیم گرفت که به روحانیان احترام بگذارد . اما اینگونه عوام فریبی ها در تحمیق مردم موثر نیفتاد و در سیزدهم شهریور همان سال راهپیمایی بزرگی پس از نماز عید سعید فطر در تهران بر گزار شد و همین راهپیمایی مقددمه ای شد بر قیام هفدهم شهریور .
به منظور احترام نهادن به خون کشته شدگان روز های پیشین ، روز شانزدهم از سوی قاطبه مردم تعطیل عمومی اعلام شد و مردم تهران در چنین روزی راهپیمایی عظیمی بر گزار کردند . ماموران رژیم از شب قبل هفدهم شهریور، در میادین مهم شهر مستقر شده بودند و با هرگونه حرکت مقابله می کردند . در نخستین ساعات روز هفدهم شهریور ارتشبد اویسی از رادیو تهران اعلام حکومت نظامی کرد و بر اساس آن اجتماع بیش از دو نفر در تهران ممنوع شد . مردم تهران اما بدون توجه به این اخطارها سیل آسا به خیابانها روی آوردند و در میدان ژاله (شهدای فعلی ) اجتماع کردند . ماموران مسلح چندین بار به مردم اخطار کردند و آنگاه ناجوانمردانه مردم بی سلاح را هدف رگبار مسلح خود قرار دادند . رژیم در حال اضمحلال تعداد کل شهدای هفده شهریور را 58 نفر اعلام کرد اما شمار دقیق قربانیان آن روز هیچگاه مشخص نشد .

تولد فیلسوف کبیر و فقیه بزرگ آیت اللَّه "محمدتقی آملی" (1304 ق)
شیخ محمدتقی فرزند ملامحمد آملی در تهران دیده به جهان گشود و در محضر عالمانی چون شیخ عبدالنبی نوری و میرزا حسن کرمانشاهی تلمذ نمود. مدتی در نجف اشرف از محضر درس میرزای نائینی، آقا ضیاء عراقی و آقا سیدابوالحسن اصفهانی بهره گرفت. سپس به تهران بازگشت و به مدت بیش از چهل سال به تصنیف و تدریس اشتغال ورزید. او فقیه و فیلسوفی گوشه‌نشین بود و از پذیرفتن مسؤولیت ریاست خودداری می‌نمود. آیت اللَّه محمدتقی آملی، تا پایان عمر از نوشتن رساله‌ی عملیه خودداری کرد. حاشیه بر شرح اشارات، دُرَرُالفوائد، رسالةٌ فی قاعدةِ لاضَرَر و... از جمله تالیفات این فقیه و عارف بزرگوار می‌باشند. سرانجام این حکیم الهی در آخرین روز ماه شوال سال 1391 ق در 87 سالگی دار فانی را وداع گفت و در تهران به خاک سپرده شد.

درگذشت شاعر گرانقدر ایرانی "ادیب نیشابوری" (1344 ق)
شیخ عبدالجواد ادیب نیشابوری، شاعر ایرانی در سال 1281 ق در نیشابور به دنیا آمد. در سنین کودکی به علت ابتلا به بیماری آبله، یک چشم او نابینا شد ولی با پشتکار و علاقه‌ی فراوان، به تحصیل و فراگیری علم و دانش پرداخت. ادیب، پس از مهارت یافتن در ادبیات عرب ودیگر علوم متداول زمان، به مدت بیش از چهل سال در مدارس مشهد به تدریس پرداخت. ادیب نیشابوری به تدریج شاعری چیره دست و دارای سبکی مخصوص شد. انتخاب الفاظ مناسب و انسجام ترکیبات و معانی دقیق از مزایای شعر اوست. دیوان اشعار ادیب، حاوی اشعار نغز وشیوایی به فارسی و عربی است که در حدود 6 هزار بیت از آن جمع آوری شده است. وی علاوه بر فنون ادبی، از علوم ریاضی، نجوم و فقه و اصول نیز بهره داشت. ادیب نیشابوری سرانجام در 63 سالگی در مشهد درگذشت و در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

تولد "جیوانی بوکاچیو" ادیب و نویسنده شهیر ایتالیایی (1313م) (ر.ک 22 دسامبر)
جووانی بوکاچیو (به ایتالیایی: Giovanni Boccaccio) (زاده ۱۶ ژوئن ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۱ دسامبر ۱۳۷۳) یکی از چهره‌های برجسته تاریخ ادبیات ایتالیاست. او را در کنار دانته یکی از اصلاحگران زبان ایتالیایی می‌دانند . بوکاچیو همچنین از مقامات دولتی فلورانس بود و فضای بسیاری از داستان‌هایش در این شهر می‌گذرد. شهرت بوکاچیو نشأت گرفته از مجموعه قصه‌هایی است که او در کتاب بسیار معروف خود دکامرون گردهم آورده‌است. بوکاچیو بنا به گفته خودش قصه نویسی را از هفت سالگی اغاز کرد و در طول عمرخود شیفته مسافرت و تفحص در آداب و رسوم و روحیات مردم بود.

واگذاری سرزمین کانادا به انگلیس توسط فرانسه (1763م)
نخستین ساکنان کانادا، اسکیموها و اقوامی بودند که ازشرق آسیا و از طریق تنگه برینگ به این سرزمین وارد شدند. در بین سده‌های هفدهم تا نوزدهم میلادی، انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها، سرزمین کانادا را مستعمره خود ساختند و نواحی مختلف آن، چندین بار میان آنان دست به دست گشت. در نهایت در جریان کنفرانس صلح پاریس در سال 1763م، جنگ‌های دنباله‌دار و طولانی میان انگلیس و فرانسه پایان یافت و سرزمین کانادا به طور رسمی تحت حمایت انگلیس قرار گرفت. اما کشمکش میان کانادایی‌های فرانسوی‌الاصل و انگلیسی‌های ساکن کانادا مدت‌ها ادامه داشت. با وجود اعلام استقلال کانادا در سال 1867م، این کشور از نظر نظامی سیاسی، تابع انگلیس است و دارای حکومت فرمانداری کل می‌باشد که فرماندار آن، نماینده ملکه انگلیس در کانادا به شمار می‌رود. به بیانی دیگر، کانادا از کشورهای وابسته به انگلستان است و ملکه انگلیس، رئیس کشور به شمار می‌آید. با وجود این، ریاست ملکه انگلیس بر کشور کانادا، مانند مقام و موقعیت او در خود انگلستان جنبه تشریفاتی دارد و دولت کانادا که منتخب پارلمان این کشور است از قدرت و اختیارات کامل در اداره امور کشور، اعم از سیاست داخلی یا خارجی برخوردار است.

محاصره شهرِ لنینگرادِ شوروی توسط ارتش‌آلمان درجریان جنگ‌جهانی‌دوم (1941م)
شهر لنینگراد که تا قبل از انقلاب کمونیستی، سن پِتِرزبورگ و پتروگراد خوانده می‌شد، در شمالِ غربی شوروی سابق قرار دارد و از سال 1712م تا زمان فروپاشی نظام تزاری و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی، پایتخت آن کشور بود. با حمله نیروهای آلمانی به شوروی در جریان جنگ جهانی دوم، در ابتدای امر پیروزی‌های بزرگی نصیب نیروهای آلمان نازی گردید و با تصرف شهر شلوسْلبِرْگْ در شرق لنینگراد، این شهر در 8 سپتامبر 1941م به طور کامل به محاصره در آمد. محاصره شهر لنینگراد که سه ماه پس از حمله به خاک شوروی صورت گرفت، علی‌رغم پیش‌بینی هیتلر و فرماندهانش، به سقوط آن منجر نگردید و مردم این شهر تا پایان شکست حلقه محاصره در ژانویه 1942 به مقاومت ادامه دادند. در مدت محاصره نظامی لنینگراد، مردم از کم‌ترین امکانات برخوردار بودند و تنها مقداری آذوقه، از راه ایران به وسیله هواپیما به آن‌ها می‌رسید. به همین دلیل نزدیک به یک میلیون غیر نظامی در جریان محاصره این شهر کشته شدند. سرانجام در پی ضربات ارتش شوروی به نیروهای آلمان و نیز سرمای شدید هوا در شوروی، ارتش آلمان مجبور به عقب‌نشینی از اطراف لنینگراد شد.

درگذشت شیخ محمود امین طنطاوی ، قاری برجسته مصر و رئیس کمیته نظارت بر قرآن (2013م)
این قاری برجسته مصری در ۳۰ نوامبر ۱۹۳۰ به دنیا آمده بود و نائب رئیس دانشکده قاریان مصر بود و تنها کسی بود که به مدت ۲۲ سال داور مسابقات بین‌المللی مالزی بود. وی قبل از ده سالگی حافظ کل قرآن شد و تا ۱۱ سالگی توانست دروس احکام قرآنی خود را به پایان برساند و وارد انستیتو قرائات شد و تا سال ۱۹۶۰ در این انستیتو به تحصیل علم پرداخت. طنطاوی سپس به تدریس در شعب الازهر در مصر پرداخت و مدتی را نیز به دعوت عربستان هشت سال به عنوان مدرس قرائت و تجوید در مدینه منوره به تدریس پرداخت. وی دارای چندین کتاب درباره قرائت و تجوید و علوم قرآنی است که از جمله آنها «قرائت امام ابن عامر»، «قرائت امام الکسائی»، «قرائت امام ابن کثیر» و .. است. وی در روستای خود در استان شرقی مصر به خاک سپرده شد.