محمود عظیمی جامعه شناس در گفتگو با  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، درباره  عوامل و چگونگی پیدایش تکدیگری و تبدیل آن به یک معضل اجتماعی بیان داشت: در گذشته و در جوامع کوچک قدیم اشخاصی بودند که به دلایل خاص جسمی و اجتماعی نیازمند دریافت کمک از دیگران بودند، این اشخاص گاهی خود به دریافت کمک از دیگران نمی‌کردند و افرادی که با آنها در ارتباط بودند به آنها یاری می‌رساندند بدون آنکه حیثیت و آبروی این افراد خدشه دار گردد و یا اشخاصی بودند که به دلیل سیادت و داشتن و جبهه مذهبی در اجتماع و اعتقادات مذهبی جامعه و وجود این اعتقاد که با پرداخت بخشی از محصولات کشاورزی و طراحی به این افراد به اموال خود برکت می‌دهیم، مقداری از محصولات کشاورزی، دامی و بعدها وجوهات نقدی خود را به این افراد می دادند، ولی با پیچیده شدن زندگی اجتماعی و تراکم شدن جوامع متاسفانه از این حس تعاونی و همدلی و نوع دوستی و اعتقادات مذهبی سوء استفاده شده و حتی دیده می‌شود متکدیان برای برانگیختن انسان دوستی و مذهبی جامعه از ارزشهای دینی و ابزارهای دیگری نیز بهره می‌گیرند.  
 
وی رشد و توسعه اقتصادی و ناتوانی بخشی از جامعه در همراه شدن با این رشد را علت پیدایش فاصله طبقاتی و دوقطبی شدن جامعه و پیدایش قشر فقیر و نیازمند در جامعه دانست و گفت: پیدایش قشر فقیر در جامعه حاصل رشد و توسعه‌ای است که صرفا بعد اقتصادی آن در نظر گرفته شده است و بعد فرهنگی و اجتماعی آن نادیده انگاشته شده است.
 
وی ادامه داد: از دیگر عوامل پیدایش اختلاف طبقاتی مدیریت ناکافی، و یا عدم مدیریت در زمان اجرای برنامه‌های توسعه و رشد، قبل و بعد آن ابعاد و زمینه های اقتصادی است. این عوامل دست به دست هم دادند تا شکاف طبقاتی افزایش یابد وتبعاتی چون ایجاد نابرابری اجتماعی و اقتصادی بوجود بیاید که حاصل آن فقر زیاد، بیکاری و عدم درآمد کافی برای قشری از جامعه می‌باشد همین امر باعث پیدایش معضلی به نام تکدی گری در جامعه شده است. 

عظیمی افزود: هرچه از نظر زمان جلوتر می‌آییم این مسئله پیچیده‌تر و آسیبهای آن بیشتر می‌شود و تکدی گری تبدی به یک صنعت آسیب زا شده است، حتی به عنوان یک تجارت، خرید و فروش متکدی، کودک، معلول، اجاره دادن مکان‌های خاص برای تکدی گری که قلمرو اشخاص خاصی است وجود دارد همینطور در پوشش تکدی گری بسیاری از انحرافات دیگر صورت می‌گیرد.

فحشاء، اعتیاد، قاچاق انسان، اعضاء و مواد مخدر نمونه‌هایی از فعالیت‌هایی است که در پوشش تکدی گری انجام می‌شود.به طور کلی تکدی گری شکل مافیایی به خود گرفته است. امروزه اغلب افرادی که اقدام به تکدی گری می‌کنند نیازمند واقعی نیستند و فقط ظاهر نیازمند را به خود گرفته اند و نیازمندان واقعی در آتشی که این افراد روشن کرده‌اند می‌سوزند.  
 
وی توصیه کرد: به متکدیانی که در خیابانها اقدام به دریافت کمک از دیگران می کنند کمک نشود زیرا کمک به آنان کمک به باز تولید آسیبهای اجتماعی و تشویق آنان به ادامه این فعالیت است.  
 
عظیمی آنان را متکدیان بی‌شناسنامه خواند و گفت: کمیته امداد امام ره به عنوان اولین نهاد فعال در این زمینه فهرستی از افرادی را که احتیاج به کمک و حمایت دارند تهیه کرده است و آنان را سازمان دهی کرده است، ولی علی رغم این موضوع بازهم می‌بینیم که درخیابان‌ها متکدیان اقدام به دریافت کمک از مردم به انواع مختلف می‌نمایند.  
 
نهادهای دولتی مانند کمیته‌ی امداد و بهزیستی، همچنین موسسات خیریه که در این زمینه فعال هستند نباید به دادن آمار و فهرست گیری از این افراد بسنده کنند بلکه بکوشند تا تعداد این افراد کاهش بیابد. 

وی افزود: اطلاع رسانی که شهرداری در بخشی از سطح شهر انجام داده است در خصوص عدم کمک به این افراد کار خوبی است، باید در میان مردم این فرهنگ سازی صورت بگیرد که به این اشخاص کمک نشود، نهادهای مختلفی چون شهرداری، بهزیستی و کمیته‌ی امداد امام(ره) در زمینه‌ی اطلاع رسانی و فرهنگ سازی افراد جغامعه باید فعالیت بیشتری انجام دهند، برگزاری همایش ها و سمینارها و آموزش کودکان و نوجوانان درمدارس، نصب تابلوهایی برای آموزش و اطلاع رسانی شهروندان ازجمله فعالیت‌هایی است که ارگانهای مختلف می‌توانند انجام دهند، رسانه نیز با تولید برنامه‌های رادیو و تلویزیونی گام موثری می‌تواند در این زمینه بردارد.
 
وی با بیان این موضوع که: افرادی که اقدام به تکدی گری می‌کنند اغلب در خانواده‌های ناسالم پرورش یافته‌اند افزود: خانواده‌های این افراد دچار آسیب‌های مختلف اجتماعی هستند، آنان یا سرپرستی نداشته‌اند و یا بد سرپرست بوده‌اند و یا خانواده‌های آنان دچار اعتیاد، فقر زیاد و ناتوان در پرداخت هزینه‌های امرار معاش هستند. 

وی در پایان با اشاره به مطلب که ایجاد زمینه اشتغال برای این افراد یکی از بهترین راهکارهای کاهش متکدیان است خاطر نشان کرد: ارتباط مستقیمی بین اشتغال و تکدی گری، اعتیاد، دزدی و سایر آسیبهای اجتماعی وجود دارد. اگر دولتها بر روی بحث اشتغال افراد جامعه تمرکز کنند این مشکل به صورت تساعدی پایین می‌آید.  
 
انتهای پیام/