به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت؛ جشنواره دفاع مقدس و مقاومت طی سال هایی که برگزار شده تلاش کرده تا محفل و گردهمایی مناسبی برای سینماگران این حوزه داشته باشد سینماگرانی که با تولید آثار جنگی همواره کوشیده اند این برگ از تاریخ پر افتخار کشورمان را آن چنان که شایسته است روایت کنند.

 اما آیا به این تعداد از آثار تولید شده می توان بالید و افتخار کرد؟ آیا رنج ها و مشقت های سربازان کشورمان در هشت سال دفاع مقدس و مجاهدت های جوانان در جریان انقلاب اسلامی به شایستگی روایت شده و می توانیم بگوییم به تمام موضوعات پرداخته ایم؟ اینها سوالاتی بودند که ما از چند تن از مستند سازان بخش مسابقه جشنواره جویا شدیم....
 
مصطفی رزاق کریمی: سمبل کارهای دفاع مقدس در سینمای ایران  شهید آوینی می دانم
 
مصطفی رزاق کریمی گفت: مقاومت شکل و اساس این جشنواره است و اینکه چنین رویداد بین المللی در خصوص این واقعه مهم تاریخی برگزار می شود نقطه مثبت آن می بینم. جنگی که در زمان خودش توجه  تمام دنیا را به خود جلب کرد و بلاهایی که سر مملکت ما آمد بسیار سخت و مشقت بار بود. اما آنچه که مسلم است در ارتباط با این دفاع مقدس سینمای ایران هیچ کاری نکرده و تنها  سمبل تمام کارهای خوب سینمایی  به شهید آوینی  بر می گردد.
 
 این کارگردان گفت: موضوع  و محتوای فیلم «خاطراتی برای تمام فصول» مربوط به سی و دو سال گذشته در وین است که من با این موضوع در ارتباط بودم. دوسال ونیم به عنوان مترجم با مجروحین شیمیایی که در زمان هشت سال دفاع مقدس در جریان جنگ و بعد از مجروح شدن به وین انتقال داده شدند در خدمتشان بودم. هر هواپیمایی که ازایران با مجروحین شیمیایی به وین می نشست من در کنار کار ترجمه فیلمبرداری این وقایع را هم انجام می دادم.
 
وی ادامه داد: موضوع فیلم من سیاسی است اما پرداخت سیاسی ندارد. محتوای فیلم کاملا انسانی و مظلومیت این مجروحین را نشان می دهد.
 
این کارگردان در بخش دیگری از صحبت خود در خصوص برگزاری جشواره فیلم مقاومت گفت: مقاومت شکل و اساس این جشنواره است و اینکه چنین رویداد بین المللی در خصوص این واقعه مهم تاریخی برگزار می شود نقطه مثبت آن می بینم. جنگی که در زمان خودش توجه تمام دنیا را به خود جلب کرد و بلاهایی که سر مملکت ما آمد بسیار سخت و مشقت بار بود. اما آنچه که مسلم است در ارتباط با این دفاع مقدس سینمای ایران هیچ کاری نکرده و تنها  سمبل تمام کارهای خوب سینمایی  به شهید آوینی  بر می گردد.
 
رزاق کریمی بیان کرد: واقعیتش را بخواهید سینمای ایران در ارتباط با جنگ نتوانسته نقش زیادی  برعهده بگیرد هر آنچه که تا به حال ارائه شده بیشتر کارهای گزارشی مستند گونه بوده.به نظر من روی موضوع  جنگ حتما جشنواره باید  متمرکز تر  شود  تا  برای نسل سوم و چهارم جنبه آگاهی بخشی داشته باشد . این وظیفه ماست که نسل به نسل تاریخ و  واقعه جنگمان  را انتقال دهیم باید حرفهایمان را به درستی در ابعاد مختلف جنگ  روایت و جراحی  کنیم .
 
این کارگردان سینما همچنین به نمایش فیلمش در هیروشیمای ژاپن اشاره کرد و گفت:زمان نمایش این فیلم مخاطبان اشاره می کردند که بسیار جای شرمساریست که چنین وقایعی در ایران رخ داده  و یک چنین بلایی بر سر مردم ایران آمده . و ما  تا کنون از آن بی اطلاع بودیم .   
 
سلمان ابوطالبی کارگردان فیلم «مادران سرزمین جنگ»: پویایی و جسارت می تواند آینده خوبی برای این جشنواره رقم بزند
 
کارگردان فیلم« مادران سرزمین جنگ»بیان کرد:این جشنواره توانسته ظرفیت خوبی به جریان فیلم ایران و منطقه ایجاد کند و تا حدودی نیز از برخی جشنواره هایی که قدمت بیشتر از آن دارند پیشی بگیرد.
 
 سلمان ابوطالبی که به همراه محمد حسین قاسمی  کارگردانی این فیلم را مشترک بر عهده داشتند  در خصوص محتوا و مضمون فیلمش توضیح داد:این فیلم به زندگی زنان عراقی بعد از اشغال عراق می پردازد و شرایط آنها را بررسی می کند.
 
 ابوطالبی جایگاه جشنواره بین المللی فیلم مقاومت را در بین سایر جشنواره های داخلی اینگونه ارزیابی کرد:این جشنواره توانسته ظرفیت خوبی به جریان فیلم ایران و منطقه ایجاد کند و تا حدودی نیز از برخی جشنواره هایی که قدمت بیشتر از آن دارند پیشی بگیرد.
 
 وی با اشاره به ابعاد  بین المللی جشنواره گفت:در این بخش بیشتر باید بازخورد این اتفاق را بیرون از مرزها دید. شاید قضاوت من در این باره صحیح و دقیق نباشد. اما حضور هر چه بیشتر و همراه با کیفیت سازندگان دیگر کشورها می تواند سیمای دقیق تری از فیلم مقاومت در جهان به مردم نشان دهد.
 
وی گفت: در خصوص  برگزاری این جشنواره در سالهای گذشته باید بگویم که زمان بزرگترین دستاوردش تجربه است و خدا رو شکر این مجموعه توانسته از دستاوردهایش بهره ببرد. پویایی و جسارت می تواند آینده ی خوبی برای این جشنواره رقم بزند
 
ابوطالبی به جنبه  سالانه شدن جشنواره مقاومت و اینکه چه کمکی به جدی تر شدن این رقابت بین جشنواره ها می کند پرداخت و گفت: در وهله اول این سالانه بودن جشنواره می تواند به خودش کمک کند. به نظم و تداوم و ارتباط مستمر با فیلمسازان کشور که این خودش سطح جشنواره را ارتقا می دهد و مطمئن باشید این رقابت شکل خواهد گرفت
 
وی گفت: نباید از انصاف گذشت، که مستند سازی در مقوله دفاع مقدس و انقلاب  اسلامی  تاکنون   خوب توانسته این رویداد مهم را  آنچنان در خور توجه به تصویر بکشد، در طول این سال ها آثار خوبی در عرصه دفاع مقدس و انقلاب اسلامی ساخته شده است. نسل جوان مستندساز  توانسته اند نگاه خوبی به جنگ و انقلاب داشته باشند.
 
وی در خصوص اینکه سینمای ایران چه سهمی از بازتاب مقاومت کشورهای اسلامی جهان داشته است گفت:حضور فیلمسازهای ایرانی در این چند سال خیلی پررنگ تر بوده. ما مرزهای فرهنگی خود را گسترش داده ایم و این نگاه اقلیمی به نگاه اعتقادی و بینشی تغییر یافته است. اندیشه سیال تا جایی که آرمان ها بخواهند پیش می رود.
 
ابوطالبی ادامه داد: شاید تاریخ شفاهی را باید یکی از مهمترین ابزارهای مستندسازی دانست. باید تاریخ شفاهی را به عنوان منبع جدی دفاع مقدس و انقلاب جدی گرفت تا بتوان آثار را بهتر تغذیه کرد. هر چند اقبال برای ساخت در ژانر دفاع مقدس و انقلاب زیادتر شده است اما بستر مناسب دیده شدن این آثار است که باید فراهم شود و مردم درباره آنها قضاوت کنند.
 
علیرضا اسلامی کارگردان فیلم دون و پرفسور: در جریان ساخت فیلم هایم یک بار نزدیک بود کتک بخورم
 
این مستند ساز معتقد است: تنها عشق و  علاقه باعث می شود که فیلمسازان برای ساخت فیلم های مربوط به مقاومت  اسلامی  خطر را تحمل کنند والا  دیوانه نیستند که برای تفریح هم که شده به این کشورها سفر کنند.
 
 علیرضا اسلامی  کارگردان این  مستند گفت: موضوع مستند «دون و پرفسور » راجع به یکی از کشیش های برجسته واتیکان است که طی حضور در واتیکان متوجه ورود افکار انحرافی صهیونیست در واتیکان می شود و فریاد مخالفت با ورود افکار  انحراف صهیونیستی در افکار مسیحی می شود.
 
وی افزود:این مسئله باعث می شود صهیونیست ها حساس شوند و علیه دون فلوریانو اقدامات فیزیکی ، توهینی ، رسانه ای و قضایی انجام دهند. همزمان با او پرفسور دامیانی پرفسور تاریخ مدارس ونیز موضوع هلوکاست را آن طور که در کتاب های آموزشی اروپا تعریف شده تدریس می کند.دامیانی در ادامه راه  تدریسش با وجود آزادی افکار در غرب  به دانش آموزانش منابع دیگر را به دانش آموزانش معرفی می کند . این باعث اخراج پرفسور از مدرسه می شود.
 
علیرضا اسلامی در ادامه صحبت هایش می گوید:سال 70 مستند جنگی« قاصد یاران »را در کنار کارگردان  کار محسن قیصری کارکردیم که به جشنواره مقاومت راه پیدا کرده بود.به عقیده من همانطور که مخاطبان به ژانرهای گوناگون در سینما علاقمندند فیلمسازان هم گرایشات  فردی متنوعی در ساخت فیلم ها  دارندفیلمسازان زیادی به دلیل روحیه  ستیزه جویی و کفر ستیزی که دارند ترجیح می دهند راجع به ظلمی که مردم کشورهای مختلف می شود فیلم بسازند و طبیعتا این فیلم ها از طریق رسانه ای چون جشنواره به مخاطب تقدیم  می شود و قطعا جشنواره فیلم مقاومت  در شناساندن و معرفی فیلم ها به مردم بسیار موثر واقع می شود.

طبیعتا افرادی مثل من که یک روز به افغانستان ،یک روز به اروپا سفر می کنیم برای تفریح به این کشورها نمی رویم .باور کنید یک بار نزدیک بود در جریان ساخت فیلمم کتک بخورم و یک بار هم دوربین من خورد شده بود.ما دیوانه که نیستسم که به این مناطق  پر از خطر برای تفریح برویم . چراکه مطابق قانون رسمی آنها می توانستند مرا دستگیر کنند. اما من به خاطر علاقه ای که به این حرفه دارم در این حرفه کار می کنم.
 
علیرضا اسلامی پیشتر فیلم های مستند  بازگشته از عراق ، داستان زندگی من ، خانواده در غرب  ، عبور از خط قرمز  و راه بندگی را ساخته است.