به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  امام رضا (ع) دعایی دارند برای محفوظ ماندن از بلا و شر که به نام رقعه الجبیب نامیده می شود.

با ذکر سند از یاسر خادم آن حضرت (ع) روایت شده که هنگامی امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) در قصر حمید بن قحطبه منزل گزیدند، لباس های خویش را کنده و به حمید دادند، حمید آنها را گرفت و به کنیز خویش داد تا آنها را بشوید... تا اینکه گفت: به حضرت (ع) عرض کردم: فدایت شوم، کنیز رقعه ای (کاغذ نوشته ای) در جیب (گریبان) شما پیدا کرده است، بفرمایید چیست؟

حضرت (ع) فرمودند: این حمید این حرزی است که ما از آن جدا نمی شویم، عرض کردم: کاش مرا نیز نسبت به آن مشرف سازید. حضرت (ع) فرمودند: این حرزی است که هر کس آن را در گریبانش نگاه دارد بلایا از او دفع می شود و حرز و حفاظتی از شر شیطان رانده شده و جور سلطان برایش است.

سپس متن آن حرز را بر حمید املاء فرمودند و آن حرز این است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ اِنْ کُنْتَ تَقِیّاً اَوْغَیْرَ تَقِىٍ اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْبَصیرِ عَلى سَمْعِکَ وَ بَصَرِکَ لا سُلْطانَ لَکَ عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى وَلاعَلى بَشَرى وَلاعَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى سَتَرْتُ بَیْنى وَ بَیْنَکَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِالَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِیآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئیلُ عَنْ یَمینى وَ میکائیلُ عَنْ یَسارى وَ اِسْرافیلُ عَنْ وَرآئى وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ یَمْنَعُکَ مِنّى وَ یَمْنَعُ الشَّیْطانَ مِنّى اَللَّهُمَّ لا یَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَکَ اَنْ یَسْتَفِزَّنى وَ یَسْتَخِفَّنى اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است، به نام خدا، من از تو به خداى رحمن پناه مى‏برم اگر پرهیزگار باشى یا غیر پرهیزگار، بستم به خدا شنواى بینا گوش و دیده‏ات را، و را تسلّطى بر من نیست و نه‏ بر گوشم و نه بر چشمم و نه بر مویم و نه بر پوستم و نه بر گوشتم و نه بر خونم و نه بر مخم و نه بر عصبم و نه بر استخوانم و نه بر دارایى‏ام و نه بر آنچه پروردگارم‏ نصیبم نموده، پوشاندم بین خود و بین تو را به پوشش نبوّت که پیامبران خود را به آن پوشاندند، از حملات گردنکشان‏ و فرعون ها، جبرئیل از جانب راستم و میکائیل از چپم و اسرافیل از پشت سرم، و محمد (درود خدا بر او و خاندانش) از پیش رویم، خدا آگاه بر من است، تو را از من باز مى‏دارد، شیطان را از من باز مى‏دارد، خدایا نادانى‏اش بر بردبارى‏ات غلبه نمى‏کند، تا آرامشم را برهم زند و سبکم شمارد، خدایا پناهنده به تو شدم، خدایا پناهنده به تو شدم، خداى پناهنده به تو شدم.

منابع:

1- صحیفه رضویه جامعه
2- مهج الدّعوات
روزنامه قدس