به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، هنگام عبور از گردنه های دشوار زندگی لازم است به خودمان انرژی و امید بدهیم، وجود و همراهی دوستان آشنایان و خانواده و همسر بسیار خوب و ضروری است اما حقیقت این است که بهترین راهنما و کسی که در این مسیر می‌تواند به ما کمک کند خودمان هستیم یکی از ساز و کارهای حمایت و زندگی است، از نظر جهان‌بینی توحیدی امید تحفه الهی است که چرخ زندگی را به گردش وا می‌دارد و موتور تلاش و انگیزه را پرشتاب می‌کند .

امیدواری حالتی است نفسانی که در آن انسان به اموری که انتظارش را دارد دل‌بستگی پیدا می‌کند.

امید در انتظار چیزی بودن است در هر امیدواری آرزویی است ولی در هر آرزویی امیدواری نیست.
امید در زندگی مشابه سکان کشتی است همان‌طور که کشتی بدون سکان‌دار در دریای پرتلاطم سرگردان خواهد بود انسان ناامید نیز در این دنیای پرهیاهو حیران خواهد ماند.

امیدواری مانند صفات پسندیده دیگر اکتسابی است یعنی باید با تلاش و تمرین آن را به دست آورد.
 
ما می توانیم جوانه امید را با تفکر مثبت در دل خود بکاریم.

انتهای پیام/