آغاز بازگشت آزادگان، دستگیری امام کاظم (ع) به دستور هارون، کشف دومین قمر مریخ، کشته شدن رئیس جمهور پیشین پاکستان و ... از مهم‌ترین رخدادهای تاریخی امروز است.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 26 مرداد 1393 خورشیدی برابر با 20 شوال 1435 هجری و 17 آگوست 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

آغاز بازگشت آزادگان سلحشور از بند رژیم بعثی پس از سال‌ها اسارت (1369 ش)
روز 26 مرداد سال 1369، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس از سال‌ها اسارت در زندان‌ها و اسارتگاه‌های مخوفِ رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. در این میان ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در 22 مرداد 69 تشکیل شده بود به تبادل انبوه اسرا پرداخت. این ستاد با مساعدت و همراهی دیگر دستگاه‌ها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی انجام داد.

آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجه‌های مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی‌ترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینه‌هایی فراخ‌تر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند. آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسانیات رهایی یافته بودند.

ترور "ملاصالح خسروی" روحانی مبارز اهل سنت، توسط عوامل ضدانقلاب (1360 ش)
ملاصالح خسروی از روحانیان مبارز اهل سنتی بود که از سالیان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، علیه رژیم پهلوی و دفاع از اسلام و وحدت اسلامی به پا خاسته بود و در این راه، حبس و شکنجه‌های فراوانی در زندان‌های سنندج و تهران به جان خرید. وی پس از پیروزی انقلاب، به عنوان روحانی انقلابی، منادی وحدت و دفاع از انقلاب و امام بود و لحظه‌ای از افشاگری و رسوا نمودن عناصر ضدانقلاب و گروه‌های فریب خورده از پای نمی‌نشست. ملاصالح خسروی در زمان حیات خویش، با زبان گویایش، همواره رسواگر امپریالیسم و بازیچه‌های پست داخلیش همچون گروهک‌های خودفروخته دموکرات، کومله و منافقین بود تا اینکه به هنگام اذان مغرب در مسجد جامع سنندج مورد اصابت گلوله‌های کینه توزانه ضدانقلاب قرار گرفت و به همراه فرزندش به لقاء اللَّه رسید.

رحلت فقیه مجاهد آیت اللَّه "سیدعبدالمجید ایروانی" (1371 ش)
آیت اللَّه سیدعبدالمجید ایروانی در سال 1313 شمسی در تبریز دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تبریز و سطوح عالی را در قم سپری کرد و از محضر فقیهانی چون آیات عظام: سیدحسین بروجردی، سید محمد محقق داماد و محمدعلی اراکی کسب فیض کرد. ایشان همچنین دروس فقه و اصول را نزد حضرت امام فرا گرفت و پس از تبعید آن حضرت، به فعالیت‌های سیاسی و مبارزه با نظام ستمشاهی روی آورد. آیت‌اللَّه ایروانی از سال 1350 ش به دستور امام راحل در یکی از بزرگ‌ترین مساجد تهران به اقامه نماز پرداخت و مهدیه تهران را احیاء کرد و در این مسیر چند بار دستگیر و زندانی گردید. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاسیس بسیاری از نهادهای انقلابی شرکت داشت و با تشکیل جامعه روحانیت مبارز تهران، فعالیت‌های خود را گسترش داد. وی همچنین به عنوان نماینده امام در بنیاد مستضعفان در شکل‌گیری آن نقش بسزایی ایفا کرد. آیت‌اللَّه ایروانی در سال‌های پایانی عمر به تدریس فقه پرداخت تا این که در پی یک بیماری طولانی، در 26 مرداد 1371، در 58 سالگی درگذشت.

روابط عمومی ستاد ارتش اعلام کرد که به علت وجود نادرستی ها و سوء جریانات مالی سپهبد کیومرث صالح و دو سرتیپ و دو سرهنگ از ارتش اخراج شدند (1353 ش)

از صبح امروز بازار تهران تعطیل بود (1357 ش)
و مردم در دسته های حدود 200 نفری با سردادن شعارهایی با مضمون «چون مساجد امام حسین (ع) و لرزاده تعطیل است، به ناچار در بازار اجتماع خواهیم داد» در محوطه بازار اجتماع کردند.

عین الدوله والی آذربایجان و سپهدار تنکابنی به سعدآباد تبریز رسیدند و از قوای دولت بازدید کردند (1287 ش)

وفات "محمدبن یعقوب فیروزآبادی شیرازی" عالم بزرگ اهل سنّت (817 ق)
ابوطاهر محمد بن یعقوب بن محمد شیرازی فیروزآبادی عالم بزرگ اهل‌سنت دارای حافظه‌ای قوی و معلومات زیاد بود. وی برای تحصیل علوم، مسافرت‌های متعددی انجام داد و در فقه، تفسیر، حدیث و لغت متبحر شد. ابوطاهر بیش از بیست سال قاضی القُضاة سرزمین یمن و سپس شیخ الاسلام آن دیار بود. الاحادیثُ الضَّعیفَه، قاموس اللُّغَه، المُثلَّث و جَلیسُ الاَنیس از آن جمله‌اند. ابوطاهر شیرازی در حدود 90 سال عمر کرد و پس از مرگ در یمن مدفون شد.

درگذشت فقیه امامی آیت اللَّه "میرزاجواد نوری" (1323 ق)
حاجی میرزا جواد بن حاجی ملا محمدعلی نوری، فقیه امامی، مجتهد، اصولی، و از مراجع تقلید به شمار می‌رفت. این عالم وارسته، نزد سیدمحمدشهشهانی کسب علم کرده و در اصفهان، ریاست مذهبی وقت به ایشان منتهی می‌شد. کتابٌ فی الاصول، کتابٌ فی الفِقه الاستدلالی، رسالاتی در طهارت و صلوة و نکاح و تجارت از جمله آثار میرزا جواد نوری می‌باشند. این فقیه جلیل در اصفهان رحلت کرد و در آن شهر به خاک سپرده شد.

دستگیری امام کاظم (ع) به دستور هارون (179 ق)
هارون از محبوبیت بسیار و معنویت نافذ امام علیه‌السلام سخت بیمناک بود. نفوذ معنوی امام موسی علیه‌السلام در دستگاه حاکم به‌حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین صدراعظم (وزیر) دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام بودند و به دستورات حضرت عمل می‌کردند. سرانجام بدگوئی‌هائی که اطرافیان از امام کاظم علیه‌السلام کردند در وجود هارون کارگر افتاد. وی در سفری نیز که در سال ۱۷۹ ق به حج رفت، بیش از پیش به عظمت معنوی امام علیه‌السلام و احترام خاصی که مردم برای امام موسی الکاظم علیه‌السلام قائل بودند، پی برد. هارون سخت از این جهت، نگران شد. وقتی به مدینه آمد و قبر منور پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم را زیارت کرد، تصمیم بر جلب و دستگیری امام علیه‌السلام یعنی فرزند پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلم گرفت. وقتی قرار شد آن حضرت را از مدینه به بصره آورند، دستور داد چند کجاوه به کجاوه امام علیه‌السلام ببندند و بعضی را نابهنگام و از راه‌های دیگر ببرند، تا مردم ندانند که امام علیه‌السلام را به کجا و با کدام کسان بردند، تا یأس بر مردمان چیره شود و به نبودن رهبر حقیقی خویش خو گیرند و سر به شورش و بلوا برندارند و از تبعیدگاه امام علیه‌السلام بی‌خبر بمانند. و این‌همه بازگوکننده بیم و هراس دستگاه بود. هارون، امام موسی کاظم علیه‌السلام را - با چنین احتیاط‌ها و مراقبت‌هایی - از مدینه تبعید کرد و چندین سال امام علیه‌السلام از این زندان به آن زندان انتقال می‌یافت. شگفت آن‌که، هارون با توجه به شخصیت والای موسی بن جعفر علیه‌السلام پس از درگذشت و شهادت امام علیه‌السلام نیز اصرار داشت تا مردم این خلاف حقیقت را بپذیرند که حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام مسموم نشده بلکه به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.

وفات ابوطاهر مقری؛ محدث و نحوی شهیر بغدادی
ابوطاهر مقری محدث، مقری و نحوی بغدادی، ادبیات عرب را نزد «ابن درستویه» فرا گرفت و در قرائت، ملازم درس «ابوبکر بن مجاهد» بود به‌طوری‌که از او با عنوان «غلام ابن مجاهد» یاد می‌کردند. ابوطاهر در نحو و قرائت به کوفه گردش داشت و به بسیاری از شیوخ بغداد علم قرائت آموخت. از جمله آثار ابوطاهر مقری، رساله‌ای در اخبار نحویان است که نسخه خطی آن در «دارالکتب مصری» نگهداری می‌شود هم‌چنین اثر دیگری در قرائت تحت عنوان «البیان» از مقری به‌وسیله «خطیب بغدادی» رسیده بود که وی از آن استفاده کرده است. حلقه درس او در بغداد بسیاری از علاقه‌مندان به قرائت را به خود جذب کرد که از آن میان می‌توان «ابوالحسن ابن حمامی»، «عبیدالله بن عمر مصاحفی»، «علی بن محمد جوهری»، «ابوالحسین سوسنجردی»، «ابوبکر دوری» و «ابراهیم بن مخلد معدل» را نام برد. ابوطاهر به‌عنوان یک حلقه مهم در زنجیره‌های روایت قرائات مورد توجه قرار گرفته و روایات او در کتب مختلف قرائت چون «التیسیر ابوعمرو دانی» و «المستنیر ابن سوار» و «الکامل هذای» ثبت شده است. ابوطاهر مقری سرانجام در تاریخ بیستم شوال‌المکرم سال ۳۴۹ هجری قمری دار فانی را وداع گفت.

درگذشت "ژول میشْلِه" نویسنده معروف فرانسوی (1874 م)
ژول میشْله، در دهم فوریه 1798 م در فرانسه به دنیا آمد. در 21 سالگی به دریافت درجه دکتری نایل آمد و در دو رشته ادبیات و فلسفه رساله نوشت. میشله در 29 سالگی کتاب اصول فلسفه تاریخ را انتشار داد و اندیشه‌های فیلسوفان بزرگ ایتالیایی مبنی بر تاریخ زیست‌شناسی عالم انسانیت را در آن عرضه کرد. میشله کتاب تاریخ فرانسه را در شش جلد نگاشت. وی در این اثر که برجسته‌ترین نمونه از نوع شاعرانه تاریخ‌نویسی است، هنر نثرنویسی خود را آشکار می‌سازد و با صور ذهنی بسیار نیرومند، به نوشته تاریخی رنگ و برجستگی و جلای خاص می‌بخشد. میشله به تاریخ کشور فرانسه چون موجودی زنده می‌نگرد که دارای پیکر و اعضا و ادراک و احساس است. او هم‌چنین آثار معروف خود به نام‌های ملت، تاریخ انقلاب فرانسه در هشت جلد، کتاب مقدس عالم بشری و تاریخ قرن نوزدهم در سه جلد را نگاشت که برخی از آنها پس از مرگش به چاپ رسیدند. میشله، نابغه نثر و یکی از بی‌پرواترین و مبتکرترین نویسندگان فرانسه بود. او در تاریخ، خود را خط رابطی می‌داند میان دو انقلاب که یکی به گذشته ارتباط می‌یابد و دیگری که در شرف وقوع است. در نظر میشله، تاریخ سرگذشت غم‌انگیز مبارزه دائمی است. ژول میشله در اواخر عمر به سبب ضعف مزاج، به سفرهای طولانی پرداخت و با وجود کهنسالی از خلق آثار بزرگ دست بر نداشت تا اینکه سرانجام در 17 اوت 1874 م در 76 سالگی درگذشت.

کشف دومین قمر مریخ با نام "دیموس" توسط "آزاف هال" امریکایی (1877 م)
قمر مریخی دیموس یا وسعتی برابر 15 کیلومتر علاوه بر اینکه کوچکترین قمر سیاره مریخ به شمار می رود عنوان کوچکترین قمر منظومه خورشیدی را نیز به خود اختصاص داده است. سیاره مریخ دارای دو قمر کوچک به نامهای فوبوس و دیموس است که تصویر قمر دیموس به تصویر روز نجوم 16 ماچ 2009 اختصاص یافته است. این تصویر که توسط دوربین مدارگرد مریخی MRO به ثبت رسیده است کوچکترین قمر مریخ را با 15 کیلومتر وسعت نشان می دهد که در عین حال یکی از کوچکترین قمرهای منظومه خورشیدی نیز به شمار می رود.

قمر مریخی دیموس در سال 1877 توسط اخترشناسی آمریکایی به نام هال کشف شد. در عین حال احتمال وجود دو قمر مریخی در سال 1610 توسط ژوهانس کپلر اخترشناسی که قانون حرکات سیاره ای را کشف کرد، اعلام شده بود. با وجود اینکه احتمالات کپلر مبنای علمی نداشته است اما تاثیر آن به اندازه ای بود که این دو قمر 150 سال قبل از کشف در داستان تخیلی سفرهای گالیور در سال 1726 به خوبی تفسیر و مصور شده اند.

روز ملی و استقلال کشور افریقایی "گابن" از استعمار فرانسه (1960 م)
کشور افریقایی جمهوری گابن با 267/667 کیلومتر مربع مساحت در غرب قاره افریقا و در همسایگی کشورهای کامرون، گینه استوایی و کنگو واقع شده است. جمعیت گابن بیش از یک میلیون نفر است که غالباً مسیحی می‌باشند. مردم گابن به زبان رسمی فرانسوی صحبت می‌کنند هرچند گویش‌ها و زبان‌های گوناگون اقوام سیاه‌پوست نیز عمومیت دارد. ملیت سکنه گابنْ افریقایی و از نژاد سیاه هستند. پایتخت گابنْ لیبرویل نام دارد و واحد پول آن فرانک سی.اف.آ می‌باشد. پیش‌بینی جمعیت گابن تا سال 2020 م در حدود یک میلیون و چهارصد هزار نفر است. این کشور از سال 1839 م تحت سلطه فرانسه قرار گرفت تا این که در سال 1958 م در شمار جمهوری‌های خودمختار جامعه فرانسه قرار گرفت و در 17 اوت 1960 م پس از 120 سال استعمار، به استقلال رسید. گابن دارای دو روز ملی است یکی دوازدهم مارس و دیگری 17 اوت است که استقلال گابن از فرانسه در این روز اعلام گردید.


کشته شدن ژنرال "محمد ضیاء الحق" رئیس جمهور پیشین پاکستان (1988 م)
ژنرال محمد ضیاء الحق رئیس جمهور سابق پاکستان در سال 1926 به دنیا آمد. ضیاءالحق پس از به دست گرفتن قدرت، ذوالفقار علی بوتو را علی‌رغم درخواست‌های بین‌المللی در 4 آوریل 1979 به جوخه اعدام سپرد، اکثر احزاب پاکستان را منحل نمود و فعالیت‌های سیاسی را ممنوع کرد. ضیاءالحق با به دست گرفتن قدرت مطلقه در پاکستان، این کشور را به سمت بلوک غرب سوق داد و آن را به صورت یکی از اقمار امریکا در منطقه آورد، به طوری که چندین پایگاه نظامی را در اختیار آنان قرار داد. تجاوز نیروهای شوروی به افغانستان در سال 1979، بیش از پیش موقعیت ضیاءالحق را نزد دولت‌های غربی مستحکم ساخت. وی از آن پس مجری سیاست‌های غرب در خصوص مسئله افغانستان گردید و پیشرفت سیاست امریکا در حل مسئله افغانستان با نقش او به عنوان کارگزار سیاست‌های غرب، در منطقه، صورت می‌پذیرفت. او در عین حال تلاش فراوانی داشت که روابطی با جمهوری اسلامی ایران و عراق داشته باشد و به همین سبب در هیأت‌های میانجی منتخب سازمان کنفرانس اسلامی که به ایران و عراق سفر می‌کردند عضویت داشت. ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف سه ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد ولی بیش از یازده سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد. او دارای مخالفان فراوانی در داخل کشور بود که بی‌نظیر بوتو دختر ذوالفقار علی بوتو، از مهم‌ترین آن‌ها بود. ژنرال ضیاءالحق سرانجام در راه بازگشت از ایالت پنجاب به اسلام آباد دچار سانحه هوایی گردید و در 17 اوت 1988 م به اتفاق 29 نفر از همراهانش در 64 سالگی کشته شد.

برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار