آخرین تصویر من از تو بر می‌گردد به آخرین بازی فینال لیگ برتر...پاس گیبسون و بعد اسلم دانک زیبای تو.

بله چند نفر به خودم گفتند. فیلم این صحنه را در سایت‌ها و وبلاگ‌ها دیدم خوشحالم تا این حد تاثیرگذار بوده است.

صحنه‌هایی اینچنین توسط تو و دیگر بازیکنان شاخص بسکتبال تا چه حد در بسکتبال ایران تاثیر دارد؟

اسلم دانک را همه دوست دارند. حرکتی در هم آمیخته با پرش و قدرت وارد کردن توپ به سبد. بازیکنان جوان، آخر آرزوهای خود در بسکتبال را اسلم دانک می‌دانند از این رو برای آنها جالب است. خود من در نونهالی دوست داشتم اسلم دانک کنم.

روزی که توانستی...

خیلی خوشحال شدم. ببینید این مهارت اهمیت دارد اما نباید با نمایش اشتباه گرفته شود. من اسلم دانک را تائید بی‌حرف و حدیث مهارت می‌دانم در صورتی که برخی بازیکنان به‌دنبال نمایش هستند.

زمانی که در آمریکا بازی می‌کردی، اسلم دانک بین بازیکنان مهارت عادی بود.

هنوز به آمریکا نرفته بودم اسلم دانک برایم جذاب بود. اینجا بازیکنان بیرونی بندرت اسلم دانک می‌زنند اما وقتی آنجا گاردراس‌های کوتاه قامت نیز از پس این مهارت برمی‌آیند، دیگر برایم جذاب نبود که برای نمایش بخواهم این کار را انجام بدهم.آنجا مجبور بودم نزدیک سبد اسلم دانک بزنم، چون در غیر این صورت ممکن بود دفاع توپم را بلاک شات کند.

درست مانند شکیل اونیل.

اونیل این سبک را برای گل زدن انتخاب کرد چون می‌خواست متفاوت از سنترهای دوره‌های قبل‌تر از خودش باشد. آنها هوک می‌زدند یا روبه سبد می‌چرخیدند شوت جفت می‌زدند اما اونیل سبک کارهای قدرتی را در بسکتبال ابداع کرد. گل زدن بی چون و چرا نزدیک سبد با اسلم دانک.

ارسلان کاظمی‌هر روز به‌دنبال فاصله گرفتن از سبد است. آیا می‌خواهی در موقعیت‌های بیرونی بازی کنی؟

روی شوت‌هایم کار کرده‌ام. یک بازیکن با موقعیت شماره 4 باید قدرت بازی پیرامونی داشته باشد که مهم‌ترین مولفه‌اش پرتاب راه دور است.

تو با پاس‌های متناوب علاقه‌ات را به بازیسازی هم نشان دادی؟

این از شرایط بازی‌ام نشأت می‌گیرد بویژه زمانی که با حامد حدادی بازی می‌کنم.

تو هم معتقد به فلسفه «توپ را به حامد بده» هستی؟

نه به آن معنا که برخی منتقدان می‌گویند اما بازی در کنار حامد امتیازهای بی‌شماری دارد. چرا وقتی در کنارش بازی می‌کنم، از این امتیازها استفاده نکنم.

ممی‌بچیروویچ در کاپ آسیا تا حدودی از تو در موقعیت‌های بیرونی استفاده کرد.

بله، اما در شرایطی که تیم ما ناچار بود با نفرات دراختیار بازی کند. سامان ویسی مصدوم شد و آرن داوودی را در تهران نگه داشتیم. یخچالی روز آخر آسیب دید و بچیروویچ با نفراتی که احساس کرد می‌برد، بازی‌ها را ادامه داد.

در بازی‌های لهستان آن روند ادامه پیدا نکرد؟

من سر جایم بازی می‌کنم. هر گاه مربی بخواهد به موقعیت دیگر می‌روم اما دوست دارم در آینده موقعیت پیرامونی را برای بازی خودم انتخاب کنم.

بسکتبال امروز همین است. چهار نفر بیرونی یک نفر آن داخل. مانند تیم ایران با حامد حدادی که جزو ایده‌آل‌ترین ترکیب‌هاست.

حامد با 218 سانتی‌متر قامت بهترین شرایط را برای بازی زیر سبدها دارد. چهار نفر بیرونی در بسکتبال امروز خصوصیات نزدیک به هم دارند اما وظایفشان متفاوت است.این به تفکر مربی و چیدمان نفرات در زمین بازی بستگی دارد.

بتازگی با تیم ملی سفری به لهستان داشتی. بازی‌های تدارکاتی چطور بود؟

ما بعد از مدت‌ها نیاز داشتیم دوباره با هم جمع شویم. مهدی، حامد، صمد، اوشین و همه نفرات یکجا. فکرش را بکنید بعد از جام ملت‌های آسیا 2013 حامد و صمد به چین رفتند. در اردوی تیم ملی صمد نبود. من به آمریکا رفتم. مهدی کامرانی استراحت کرد و آفاق همراه تیم به کاپ آسیا نیامد. جمع کردن همه این نفرات در لهستان اتفاق افتاد. واقعا انجام چنین کاری سخت است اما در لهستان ما جمع شدیم تا دوباره برای تورنمنت‌های بعدی اعلام آمادگی کنیم.

بنابراین در وهله اول باید گفت اردوی خوبی بود چون دور هم بودید.

بله این قدم اول بود اما بازی‌های تدارکاتی کمک کرد تا ریتم مسابقه را به دست بیاوریم.

بازی در لهستان با تیم میزبان، سوئد و پرتغال می‌توانست روند خوب تدارکاتی برای تیم ملی باشد؟

قطعا هر مسابقه‌ای اثرات سودمندی در توسعه تیم دارد. زمانی که در آمریکا بازی می‌کردم، از مدارس تا دانشگاه‌ها بازی‌های زیادی برگزار می‌شد. برای این بازی‌ها امکانات مناسبی در نظر می‌گرفتند چون اعتقاد داشتند اثرات مسابقه، انگیزه بخش است و سبب توسعه بسکتبال در تمام‌گروه‌های سنی می‌شود.

اجازه بده کمی‌عددی به رقابت‌های لهستان نگاه کنیم. دو بازی را باختید و فقط یک بار برنده شدید. چرا؟

تیم ما در شرایط مناسبی برای بازی قرار نداشت اما ناچار بودیم برای جمع شدن و شروع از نو بازی کنیم. تاوانش همان شکست‌ها بود.

سوئد تیم خوبی بود؟

خیلی خوب. کار گروهی داشت من اصلا فکرش را نمی‌کردم بسکتبال سوئد در این سطح باشد. آنها خیلی می‌دویدند. فضاسازی‌های بموقع برای بازیکن صاحب توپ و در آخر پرتاب. سوئدی‌ها با حوصله بازی می‌کردند.

از اردوی شما به تهران خبر رسید که تیم خسته بود.

مشکلاتی که برای تهیه ویزا به‌وجود آمده بود و سفر تیم ملی را به تعویق انداخت، خسته مان کرد. ما زمان زیادی در لهستان استراحت نکردیم و بعد از چند ساعت اقامت در این کشور به دیدار سوئد رفتیم.

در بازی با لهستان چطور؟ آنجا هم خسته بودید؟

داوران اروپایی وقتی بخواهند به نفع بگیرند، از عرب‌ها بدترند. در آن بازی اذیتمان کردند.

پیروزی برابر پرتغال که طبیعی بود اما ظاهرا خستگی تیم ملی تا پایان سفر ادامه داشت چون کاپیتان تیم ملی اسلواکی به این نکته در پایان بازی اول اشاره کرده بود.

ما 18 ساعت سفر زمینی از ورشو تا شهری نزدیک براتیسلاوا پایتخت اسلواکی داشتیم. این مسافت طولانی با اتوبوس خسته‌مان کرد از این رو بازی اول فشار نیاوردیم مبادا آسیب ببینیم اما در بازی دوم با فاصله یک روز استراحت، تیم ملی اسلواکی را با 12 امتیاز بردیم.

از دیروز به تمرینات در تهران بازگشتید. شرایط خودت در اردوی تیم ملی چگونه است؟

تا بازی‌های جهانی زمان زیادی باقی نمانده است. تمرینات تیم ملی نظم بیشتری پیدا کرده و با وجود همه بازیکنان می‌توانیم به آینده بهتر امیدوار شویم.

می‌دانی برای ورزش ایران بازی‌های آسیایی مهم‌تر از بازی‌های جهانی است.

این چالش را که تیم‌ها با چه ترکیبی و چگونه در بازی‌های جهانی به میدان بروند بیشتر تیم‌های دنیا دارند، به همین دلیل تعدادی از بازیکنان بزرگ دنیا از تیم ملی انصراف داده‌اند. تیم ملی آمریکا با انتقادهای مالکان NBA روبه‌روست که تمرینات تیم ملی و بازی‌های جهانی را در اولویت برنامه بازیکنان خود نمی‌بینند. تونی پارکر در فرانسه بازی نمی‌کند یا جینو بلی که از همراهی تیم ملی آرژانتین انصراف داد.

نظرت درباره ترکیب ایران در بازی‌های جهانی چیست؟

باید با قدرت برویم و بازی کنیم.

شاید طلای اینچئون قربانی شود.

در هر صورت بسکتبال جهانی نمایشگاه توانمندی‌های ماست. نمی‌توانیم بی‌تفاوت از آن بگذریم.

این تردید را فقط مسئولان ورزش ایران ندارند. در کشورهای دیگر همان‌طور که اشاره کردی همین بحث‌ها در میان است. مانند واهمه مالکان آمریکایی که پس از آسیب‌دیدگی پائول جورج بازیکن ایندیانا بیشتر شد.

واقعا خیلی دردناک است در اوج باشی و به آن شدت آسیب ببینی. تیم ملی آمریکا در بازی‌های جهانی براحتی دوره قبل نمی‌تواند قهرمان شود.

به نظر تو چه تیمی‌می‌تواند در فینال با آنها رقابت کند؟

اسپانیا.

حریف ایران در روز نخست بازی‌ها.

اسپانیا در اوج آمادگی است. نسل بازیکنان این تیم همان قهرمانان 2006 جهان هستند. اسپانیا ترکیبی از بازیکنان NBA دارد. ایباکا، کالدرون، ریکی ریبیو، برادران گسول. ناوارو، رئیس، رودیگوئز و فرناندز هم هستند. این تیم از دل NBA با ترکیبی از بهترین‌های یورولیگ بیرون آمده است.

رودررویی تیم ما در این رقابت‌ها با اسپانیا جالب است.

تیم ملی بسکتبال بازی‌های سختی در پیش دارد. اسپانیا قهرمان سال‌های 2009 و 2011 اروپاست و فرانسه قهرمان سال 2013. ما به دیدار قهرمانان می‌رویم. ترکیب هر دو تیم پر است از بازیکنان NBA .

بسیاری معتقدند تیم ملی بسکتبال بخت بلندی برابر برزیل، صربستان و مصر دارد.

مصری‌ها بعد از 20 سال به رقابت‌های جهانی می‌آیند و بالطبع انگیزه دارند.ترکیب برزیلی‌ها را دیده‌ام، تیم باتجربه‌ای به اسپانیا می‌آید. درباره صربستان هم نمی‌شود از حالا حرفی زد. آنها بازی‌های تدارکاتی خوبی برگزار کرده‌اند و بسکتبال شناخته شده‌ای در جهان دارند که پیشداوری درباره این تیم را از بین می‌برد.

آیا تدارکات تیم ملی بسکتبال در حدی نیست که بخواهیم درباره نتایج آینده ارزیابی داشته باشیم؟

تیم‌های دنیا در طول سال مشغول بازی هستند. اگر تیم‌های ملی رو در روی هم قرار نگیرند، بازیکنان بین‌المللی آنها مدام در تورنمنت‌ها و مسابقه‌ها قرار دارند. این موضوع به توسعه بازی تیم‌ها و بازیکنان کمک می‌کند. ما در ایران بازی‌های بین‌المللی کم داریم. بازیکنان ما بندرت برابر رقبای در سطح جهانی فرصت بازی پیدا می‌کنند؛ بنابراین طبیعی است درباره آینده تردید داشته باشیم.

چند روز دیگر تیم ملی در تورنمنت اسلوونی بازی می‌کند. این دیدارها را چگونه می‌بینی؟

پیش از بازی‌های جهانی حتما به سود تیم ماست که بازی کند. برزیل در گروه ما قرار دارد. اسلوونی و لیتوانی در کلاس خوب اروپا بازی می‌کنند و دیدار با این تیم‌ها می‌تواند ما را به رقابت با رقبای اروپایی‌مان در بازی‌های جهانی وارد کند.

ارسلان کاظمی‌بازی‌های جهانی را یک فرصت می‌داند؟

بله. می‌خواهم در این بازی‌ها بهترین باشم. گرانادای اسپانیا، میزبان بازی‌های ایران فرصتی است برای رفتن به NBA .

فقط برای رفتن به NBA؟

خب اول برای تیم ملی بازی می‌کنم اما به هر صورت فرصت است.

سن و سال تو به نسبت بقیه بازیکنان این فرصت را ایجاد می‌کند.

هنوز که خبری نیست. اما برای به دست آوردنش تلاش می‌کنم. فیلادلفیا که خبری نداده است.

چرا؟ پیش از اردوی تیم ملی در لهستان، سفری به آمریکا داشتی. خبری نشد؟

نه. یک سر رفتم فیلادلفیا برای کارهای تیم اما تا بازی‌های جهانی و بعد از آن بازی‌های آسیایی، خبری نیست.

فیلادلفیا چه می‌کند؟ بازیکن می‌گیرد بعد بازیکن تازه به خدمت گرفته را به تیم دیگری می‌دهد؟ هدف‌شان در این فصل چیست؟

نمی‌دانم. من خودم از برخی کارهای آنها تعجب می‌کنم. اخیرا بهترین بازیکن‌شان از تیم جدا شد. یک کمی‌کارهایشان پیچیده است.

تکلیف تو در این تیم چیست؟ سال گذشته گفتند یک سال جای دیگر بازی کن که آمدی پتروشیمی‌ بندر امام. امسال چه تصمیمی‌می‌گیرند؟

این پرسش‌های خودم از آنهاست، اما می‌گویند باید صبر کنم.ای کاش مرا می‌فرستادند تیم دیگر تا از این بلاتکلیفی خارج می‌شدم.

ممکن است فصل آینده هم در ایران بازی کنی؟

احتمالش می‌رود اما باید دید در بازی‌های جهانی چه اتفاقی می‌افتد.

در ایران پیشنهادی داری؟

اگر ایران بازی کنم تیمم پتروشیمی‌ بندر امام است.

بنابراین در شرایط کنونی همه صحبت‌ها را به بعد از اینچئون منتقل می‌کنی.

همه تمرکزم را روی بازی‌های جهانی گذاشته‌ام، بعد از آن هم بازی‌های آسیایی است. هر چند انعکاس بازی‌های جهانی بیشتر است اما بازی‌های آسیایی طلای با ارزشی دارد که مردم را شاد می‌کند. در بازی‌های اسپانیایی علاوه بر هدفگذاری تیم ملی و بازی در بین اعضای تیم، هدفی فردی دارم و آن رسیدن به موفقیت‌هایی است که طی این سال‌ها برایش زحمت کشیده‌ام. بازی‌های چهار سال پیش ترکیه برایم به‌عنوان اولین بازی‌های جهانی، تجربه خوبی بود و اینک به‌دنبال افزودن بر تجربیاتم هستم.