به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از الجزیره ؛ پایگاه اینترنتی شبکه الجزیره در مقاله ای به قلم "سینم ادار" کارشناس جامعه شناسی در دانشگاه فلوریدا نوشت : 10 آگوست نشان دهنده آغاز یک دوره جدید در ترکیه است . رجب طیب اردوغان با رای 51 درصدی موفق شد بار دیگر در انتخابات ترکیه پیروز شده و نخست وزیر این کشور شود .
این انتخابات برای نخستین بار در ترکیه به گونه ای برگزار شد که شهروندان بطور مستقیم در تعیین نخست وزیر شرکت داشتند .
انتخابات در ترکیه تاکنون بیشتر به اقدامی نمادین می ماند که نخست وزیران قبلی نیز استفاده چندانی از قدرت تعیین شده برای آنان در قانون اساسی استفاده نکرده اند .
اردوغان با این اقدام خود تا حدودی نشان داد که چنین شرایطی در دوره نخست وزیری وی انجام نخواهد گرفت . وی فردی جاه طلب است و تصمیم گرفته سیستم سیاسی ترکیه را به منظور تحکیم قدرت خود به یک جمهوری تبدیل نماید .
باتوجه به سابقه اردوغان در زمینه خودکامگی های سیاسی و نقض آزادی های مدنی چندان دشوار نیست که آینده ای تیره برای ترکیه را پیش بینی کنیم . " ترکیه جدیدی " که اردوغان در سخنرانی 10 آگوست خود پس از اعلام پیروزی در انتخابات از آن نام برد آینده ای پر از نگرانی و ناشناخته ها را در خود دارد .
این انتخابات بیش از تبلیغات برای ریاست جمهوری بود . بلکه بیشتر می توان گفت دور نهایی از مبارزاتی بود که اردوغان و حزب عدالت و توسعه از سال 2010 تاکنون برای تحکیم قدرت و تسلط بر دست بالا در میان نهادهای دولتی انجام می دهند .
اولین مرحله از این مبارزه در اواخر دهه 2000 میلادی و با اتحاد سیاسی میان اردوغان و جنبش گولن با مجموعه ای از اقدامات علیه افسران ارشد ارتش ترکیه به منظور راه اندازی یک کودتا علیه دولت انجام گرفت .
الجزیره همچنین نوشت : بدنبال خلع قدرت ارتش تنش میان اردوغان و متحد قدرتمند آن , جنبش گولن بیشتر و بیشتر شد . رسوایی های مالی اطرافیان اردوغان موجب شد اختلافات و تنش ها میان این دو متحد به یک کمدی مضحک در ملاعام و در رسانه های کشور تبدیل شود . این تنش ها تا 30 مارس و برگزاری انتخابات محلی ادامه پیدا کرد که در آن حزب عدالت و توسعه موفق شد 45 درصد آرا را بدست آورد .
این جنگ قدرت میان دو طرف مختلف با مطرح کردن مباحثی در زمینه شان و منزلت مردم و شهروندان تداوم یافت . اردوغان تلاش کرد خود را یکی از مردم نشان داده و برتری های نخبگان شهری و سکولار را به چالش بکشاند .
"ترکیه جدیدی" که اردوغان از آن در تاریخ 10 آگوست سخن گفت مکانی است که در آن دولت و ملت همزمان با هم یک مسیر واحد را طی می کنند . به عبارت دیگر این انتخابات برای اردوغان دور نهایی وی در جنگ فرهنگی به منظور بازتعریف ارزش ها و تعلقات است . به اعتقاد اردوغان چنین کاری می تواند موجب تسلط دولت وی بر سایر نهادهای دولتی و مراکز قدرت در ترکیه شود .
بی عدالتی های تاریخی در شکل دادن سیاست امروز در ترکیه نقشی اساسی دارد . تلاش هایی برای استاندارد سازی نخبگان کشوری طی اوایل قرن 20 با انکار شدید از سوی قومیت های ملی و مذهبی این کشور مواجه بوده است . این تلاش ها موجب حذف بخش اعظمی از مردم ترکیه از میدان سیاست و به حاشیه راندن آنها شده است .
در انتهای این مقاله آمده است : سیاست جایگزین در یک " ترکیه جدید" تنها با آنچه در ژوئن 2013 و در ماجرای " پارک گزی " روی داد امکان پذیر است . مطمئنا آنچه از صندوق های رای بیرون می آید مهم است بخصوص به منظور روند تخصیص قدرت سیاسی .اما آنچه اکنون برای داشتن آینده ای روشن و باعزت مهم تر است توانایی بسیج کردن و سازماندهی چشم اندازهای سیاسی است بدون آنکه الزاما در انتظار برگزاری انتخابات پارلمانی در سال 2015 بود .
انتهای پیام /
