به گزارش
خبرنگار تجسمی باشگاه خبرنگاران، خانه هنرمندان ایران در سال 77برای بهرهبرداری فرهنگی بازسازی شد و چند دههای است که به محل برگزاری رویدادهای هنری مبدل شده است.
آغاز فعالیت فاز هنرمندان ایران با مدیریت بهروز غریب پور بوده یا حداقل همه این کارگردان برجسته تئاتر را به عنوان اولین مدیرعامل خانه هنرمندان ایران میشناسند.
پس از سالها فعالیت این کارگردان از مدیریت خانه هنرمندان استعفا داد و در پی آن مجید جوزانی به عنوان مدیرعامل جدید خانه هنرمندان منسوب شد و فعالیتش را آغاز کرد اما مدتی گذشت که وی نیز از مدیریت این خانه استعفا داد که البته این استعفا غیر منتظره بود که در پی آن نیز مجدی سرسنگی که پیش از این در شهرداری تهران و معاونت سازمان فرهنگی، هنری شهرداری را بر عهده داشت و به دنبال همه این موارد در زمینه تئاتر بسیار شناخته شده بود. به عنوان مدیرعامل جدید معرفی شد.
با آمدن مدیرعامل جدید قطعاً برخی قوانین تغییر مییابد عدهای میروند عدهای میآیند، عدهای فعالیت خود را ادامه میدهند، عدهای مسئولیت جدید میگیرند، از عدهای سلب مسئولیت میشود، عدهای با عنوان تعدیل نیرو میروند در این رفت و آمدها و تغییرات عدهای که هیچگاه از تیردست مدیران پنهان نمیمانند "مجموعه حراست" است.
در حقیقت هر مدیر جدیدی حراست مجموعهای که قرار است در آن فعالیت کند را تغییر و ساماندهی میکند.
در این ارتباط حراست خانه هنرمندان ایران هم از این قاعده تغییر مستثنی نبود.
بالاخره تغییرات حراستی خانه هنرمندان ایران با آمدن مدیرعامل جدید تحولاتی پیدا کرد حالا خبرنگاران که جزء اصلی افرادی هستند که باید با حراست این خانه مانند دیگر مجموعهها ارتباط گیرند و آشنا شوند تا مبادا در رفت و آمد آنها برای هر یک چه خبرنگار چه حراست مشکلی ایجاد نشود.
در ابتدا از طریق روابط عمومی اسامی خبرنگاران یا خبرنگارانی که بیشتر به خاطر هنرمندان مراجعه میکردند به حراست داده میشد که این روال خوبی برای ایجاد همکاری پایدار بود ولی از آنجایی که همیشه قوانین و ضوابط درست همیشه پایدار نمیماند این قانون هم به صورت خودجوش از بین رفت و دیگر اثری از آن هم دیده نشد باز هم خبرنگاران با ایراداتی که وجودداشت به دلیل آنکه باید خبر تهیه میکردند وارد خانه میشدند و با وجود مشکلات متعددی که حراست ایجاد میکرد با کمک روابط عمومی وظیفهشان که تهیه خبر بود و انجام میدادند.
اما قضیه به اینجا یعنی مدارای خبرنگار با حراست ناهماهنگ خانه ختم نمیشود، حالا دیگر کار به جایی رسیده که خبرنگار باید از هفتاد خوان گذر کند تا بتواند رویدادی هنری که در خانه صورت گرفته را ثبت و ارائه کند، چراکه هیچکدام از حراستهای مجموعه حرف دیگری را نمیپذیرد و هیچ نگاه همکاری با خبرنگار ندارند بلکه تنها قصد دارند بگویند که در خانه آنها تعیین کننده هستند و از هیچ کس جز رئیس خودشان(رئیس حراست) دستورنمیگیرند حتی اگر در صورت بروز مشکلی با مدیرعامل خانه تماس بگیرید و اعلام کنید که به مدیرعامل زنگ زدهاید با جسارت تمام میگویند که با مدیرعامل چه کار داریم رئیس ما کس دیگری است حتی اگر مدیرعامل هم بگوید آنها حاضر نیستند اجازه ادامه کار به خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: را بدهند در حقیقت آنها حرف مدیرعامل خانه که ریاست کل مجموعه را بر عهده دارد را نمیخوانند از وی دستور نمیگیرند.
بنابراین اگر در صورت ایجا مشکل مدیر روابط عمومی در کنار کارشناسان گالری و مدیر نگارخانههای خانه هنرمندان ایران باشند هم اجازه تصویربرداری نمیدهند بنابراین در خانه فقط رئیس حراست حکم میکند و باید پذیرفته شود.
گاهی کار به جایی میرسد که حراست این اجازه را به خود میدهد که چراغهای گالری را خاموش و با عدم رعایت ادب و نزاکت بدون توجه به اینکه مخاطبش یک خانم است داد و فریاد میکند که "به هر کس میخواهید زنگ بزنید و ما از هیچکس جز رئیس خودمان دستور نمیگیریم و این درحالی است که بیش از آن خبرنگار با کارشناس گالری، مدیر نگارخانهها و آنها نیز با مدیر روابط عمومی برای وارد شدن خبرنگار به مجموعه مجوز دریافت کردهاند،این در حالی است که مدیر نگارخانههای خانه هنرمندان، کارشناس گالریها، خبرنگار و تصویربردار متحیر از رفتار ناشایست حراست حانه هنرمندان، خانهای که محلی برای برگزاری و انعکاس رویدادهای فرهنگی/ هنری است و روزانه صدها بازدید کننده دارد، ناگزیر خانه را ترک میکنند.
ای کاش مدیرعامل خانه هنرمندان ایران کمی مشغله و دغدغههای خود را کاهش دهد و به ساماندهی اوضاع حراست این خانه بپردازد در حقیقت ساماندهی وضعیت حراست خانه هنرمندان ایران را هم کمی در دستور کار خود قرار دهد تا شاید از این پس شاهد برگ ریزان خبرنگاران با رفتارهای ناشایست و نامناسب حراست این خانه فرهنگی/ هنری نباشیم که البته آرزو بر جوانان عیب نیست تنها گفتیم که بدانیم خانه هنرمندان این روزها امن نیست.
انتهایپیام/ اس