انتقال امام خمینی(ره) از پادگان عشرت آباد به داوودیه، تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید "محمدعلی رجایی"، ورود "مسلم بن عقیل" نمایندهٔ امام حسین(ع) به کوفه، لشکرکشی رژیم بعثی عراق به کشور کویت، شهادت آیت اللَّه "شیخ فضل اللَّه نوری" در جریان انقلاب مشروطه و ... از مهمترین رخدادهای تاریخی امروز است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 11 مرداد 1393 خورشیدی برابر با 5 شوال 1435 هجری و 2 آگوست 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
انتقال امام خمینی(ره) از پادگان عشرت آباد به داوودیه (1342ش) با دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و سرکوب قیام پانزده خرداد 1342، امام را در ابتدا به باشگاه افسران بردند اما ساعاتی بعد به پادگان قصر و در چهارم تیرماه 42 به پادگان عشرتآباد منتقل نمودند. پس از مدتی و برقراری آرامش ظاهری، برای آنکه بهانه در زندان ماندن امام از مردم گرفته شود و خشمها فروکش کند و نیز امکان حضور دائمی امام در جامعه سلب گردد، رژیم پهلوی تصمیم گرفت با انتقال امام از زندان، ضمن در حصر گذاشتن ایشان در محلی تحت اختیار ساواک، آن حضرت را دور از دسترس مردم قرار دهد. بر این اساس، رییس ساواک به دیدار آن حضرت رفت و ضمن اعلام خبر آزادی ایشان، از امام خواست تا در سیاست دخالت نکنند. پاسخ امام کوتاه و گویا بود. ایشان فرمودند: "ما در سیاستی که شما ]به عنوان نیرنگ و دروغ و تزویر [معنا میکنید، از اول دخالت نداشتهایم." در هر حال، در یازدهم مرداد 1342، حضرت امام پس از حدود 57 روز زندان، به منزلی در داوودیه تهران منتقل شدند.
اگرچه قصد رژیم از انجام این عمل، کنترل بیشتر بر روی امام در نقطهای خارج از زندان بود، اما مردم بلافاصله پس از اطلاع، بدون ترس و واهمه از تعقیب و دستگیری ماموران ساواک، سیل آسا روانه منزل امام شدند. یک روز پس از انتقال امام به داوودیه، روزنامههای کشور خبری را به دستور ساواک منتشر کردند تا در نظر مردم چنین وانمود کنند که انتقال امام از زندان به محل جدید، به دلیل تفاهمی بوده که میان ایشان و مقامات انتظامی به وجود آمده است. اما این توطئه به زودی با انتشار اعلامیههایی توسط مراجع و علما افشا گردید و بطلان آن آشکار شد. حضرت امام خمینی(ره) تا فروردین سال بعد به مدت هشت ماه در این منزل سکونت داشتند و در 18 فروردین 1343 آزاد شدند. حوادث بعدی سرانجام به نحوی به وقوع پیوست که زمینههای اعتراض شدید آن حضرت به کاپیتولاسیون را در آبان 1343 به وجود آورد و در نهایت، رژیم برای اینکه امام به کلی از کشور به دور باشد، ایشان را در 13 آبان 1343 به ترکیه تبعید کرد. تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید "محمدعلی رجایی" ایران از سوی امام خمینی(ره) (1360 ش) پس از عزل بنیصدر از مسند ریاست جمهوری که قبل از آن، حضرت امام، وی را از فرماندهی کل قوا برکنار کرده بودند، کشور در حالی مهیای دومین انتخابات ریاست جمهوری گردید که اثر تلخی این حادثه که در نخستین سالهای پیروزی برای نظام نوپای اسلام روی داد در کام دوستان و یاران انقلاب و ملت شریف و انقلابی ایران باقی مانده بود. در این میان دومین انتخابات ریاست جمهوری، زمینهای فراهم آورد تا لیاقت، کاردانی و تعهد شهید رجایی پس از آن دوران تلخِ حاکمیت نفاق و لیبرالیزم بر کشور، بیش از پیش آشکار گردد. با اصرار و تاکید جناحهای خط امام و معتقدان به ولایت، شهید رجایی در این انتخابات شرکت نمود و با رای قاطع و خیرهکننده مردم شریف ایران که نشانه محبوبیت وی به رغم دوران محدودِ نخست وزیریش بود، دومین رییس جمهوری اسلامی ایران گردید. شیرینی خاطره مراسم تحلیف و تنفیذ حکم او در حضور حضرت امام در یازدهم مرداد سال 1360 که به هنگام دریافت حکم ریاست جمهوری، در برابر مرشد و مراد خود، زانو به زمین زد، هیچ گاه از ذهن ملت شریف ایران محو نخواهد شد. شهید رجایی در دوران کوتاه 29 روزه ریاست جمهوری خود که شهید باهنر را به عنوان نخستوزیر به مجلس معرفی و پس از تصویب مجلس در کنار خود داشت، با تشکیل کابینهای انقلابی و جوان، در صدد برآمد مشکلات ناشی از شرایط جنگی، بحرانهای اقتصادی، اشتغال، تورم و... که بیشتر آنها به دلیل مصروف شدن وقت مسؤولان در اختلاف با بنیصدر لاینحل مانده بود را مرتفع نمایند ولی شهادت او در هشتم شهریور همان سال، ملت ایران را از وجود این شخصیت گرانقدر محروم ساخت و شهید رجایی را به آرزوی دیرین خود رساند. لشکرکشی رژیم بعثی عراق به کشور کویت و اشغال کامل آن (1369 ش) در یازدهم مرداد ماه 1369 ش برابر با دوم اوت 1990 م، عراق در یک یورش وسیع و ظرف چند ساعت، کشور کویت را به اشغال خود درآورد و پس از چندی اعلام کرد که کویت استان نوزدهم عراق است. به این ترتیب، نطفه یکی از مهمترین رخدادهای تعیین کننده و تاثیرگذار در منطقه خاورمیانه در چند دهه اخیر بسته شد. پس از مدتی، با استمداد کویت از دولتها و مجامع جهانی، گروه متحد غرب به رهبری آمریکا، عملیات وسیعی را در 26 دی ماه سال 1369 علیه رژیم عراق انجام داده و پس از خارج ساختن کویت از دست عراق، این کشور را آماج حملات خود قرار داده و خسارات فراوانی به ویژه به مردم محروم عراق وارد آوردند. از آن پس تحریمهای همه جانبه از طرف مجامع جهانی و قدرتهای بزرگ علیه عراق آغاز شد و برعقبماندگی و فقر این کشور افزود. این تحریمها تا سقوط رژیم صدام در سال 1382 ادامه یافت. رحلت عالم مجاهد و اندیشمند فرزانه آیت اللَّه "سید عبدالرضا حسینی شهرستانی" (1376 ش) آیتاللَّه حاج سیدعبدالرضا حسینی شهرستانی در سال 1299 ش (1339 ق) در شهر مقدس کربلا به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات مقدماتی و سطوح حوزه، درس خارج خود را در محضر آیات عظام: سید محمد هادی میلانی، میرزا مهدی شیرازی، سیدعبدالحسین حجت و شیخ مرتضی آشتیانی سپری کرد و مدارج ترقی علمی را پیمود. آیتاللَّه شهرستانی علاوه بر تحصیل و تدریس، به اقامه جماعت در صحن حسینی(ع) و پاسخگویی به مسائل دینی میپرداخت و راهنمایی و ارشاد مردم را سرلوحه فعالیتهای خویش قرار میداد. وی در برابر نفوذ و تبلیغات فکری و سیاسی و ایجاد شبهات دینی از سوی حزب کمونیست و چپگرایان عراق، ایستادگی میکرد و به منظور استحکام بنیانهای فکری جوانان، با همکاری جمعی از اندیشمندان شیعه مجله پاسخ به مسائل دینی را منتشر نمود. او در آن مجله با کمک دیگر اندیشمندان، به صدها پرسش فکری و اعتقادی جامعه پاسخ میداد و حوزه خوانندگان خود را به فراسوی مرزهای عراق گسترانید. دامنه نفوذ این مجله، رژیم بعث را به واکنش واداشت. از این رو پس از آزار فراوان و حبس فرزندش، او را از عراق بیرون کردند. از آنپس در سال 1350 ش به مشهد هجرت کرد و به امور دینی و مذهبی پرداخت. ایشان مؤسسات خیریه و عامالمنفعه متعددی را تأسیس کرد و کتب گوناگونی را به رشته تحریر درآورد که المهدی الموعود، حاشیه بر قوانین، حاشیه بر معالم، نوروز در اسلام و... از آن جمله است. سرانجام آن عالم بزرگوار و خادم دین در 11 مرداد 1376 ش برابر با 27 ربیع الاول 1418 ق 77 سالگی در مشهد رحلت کرد و در صحن آزادی حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد. ایران در کوبا کنسولگری دائر کرد و بدانجا سرکنسول فرستاد(1349ش) حرکت امام علی(ع) ازطریق مداین برای جنگ صفین(37 ق) ورود "مسلم بن عقیل" نمایندهٔ امام حسین(ع) به کوفه(60 ق) مسلم بن عقیل، نماینده و پسر عموی امام حسین(ع) به منظور دعوت ازمردم کوفه و آگاهی از میزان وفاداری آنان به امام، وارد این شهر شد. مردم کوفه، قبلاً با ارسال نامههای فراوان، خواستار عزیمت امام به این شهر و رهبری آنان برای مبارزه با حکومت ستمکار اموی شده بودند. در بدو ورود مسلم به کوفه، وی نامهٔ امام را که حاکی از دعوت مردم کوفه به قیام بود، برای آنان قرائت کرد و دراندک زمانی، حدود 18 هزار نفر با وی بیعت کردند. پس از آن، مسلم، بیعت گستردهٔ اهالی کوفه را به اطلاع امام رساند. اما اندکی بعد، مردم کوفه تحت تأثیر تبلیغات و تهدید و تطمیع ابن زیاد، حاکم جدیدِ کوفه، بیعت خود را با امام حسین(ع) نادیده گرفتند. آنها حتی پا را فراتر گذاردند و گروهی از آنها عازم جنگ با امام شدند. مسلم بن عقیل هم که در کوفه تنها مانده بود، به دست ماموران اموی اسیر شد و به شهادت رسید. تولد "خواجوی کرمانی" شاعر و ادیب شهیر ایرانی(679 ق) ابوالعطاء کمالالدین محمود بن علی بن محمود، معروف به خواجوی کرمانی در سال 679 ق در شهر کرمان به دنیا آمد. او در جوانی در کرمان و فارس تحصیل کرد و از آن پس به مسافرت پرداخت. خواجو در اثنای مسافرت، با عدهای از مشایخ، سلاطین و وزرا ملاقات کرد و در پایان عمر، چندی نیز با حافظ شیرازی، شاعر بزرگِ غزل سرای قرن هشتم معاشرت داشت. دیوان قصیدهها، غزلها و رباعیها، مثنویهای همای و همایون، گل و نوروز، کمال نامه، گوهر نامه و... از آثار خواجوی کرمانی است. در غالبِ این مثنویها، خواجو از نظامی پیروی کرده است. خواجو در غزلهای خود، شیوهٔ سعدی را اساس قرار داده و آن را با افکار عرفانی در آمیخته است. روش ایجاد شده توسط خواجوی کرمانی به همت حافظ شیرازی کامل شده است. این ادیب نامدار ایرانی سرانجام در 753 ق در 74 سالگی درگذشت. شهادت آیت اللَّه "شیخ فضل اللَّه نوری" به دست ایادی وابسته به استعمار در تهران (1288 ش) حاج شیخ فضل اللَّه کجوری معروف به نوری در سال 1223 شمسی متولد گردید. پس از رسیدن به درجه اجتهاد در سال 1264 ق با اشاره میرزای شیرازی برای هدایت و پیشوایی جامعه ایران، راهی تهران گردید. او در کنار فعالیتهای علمی، به فعالیتهای سیاسی هم میپرداخت و به شدت با تز جدایی دین از سیاست مخالفت ورزید. شیخ در اوایل مشروطیت از پیشگامان و مجاهدان این نهضت بود و دوشادوش سیدعبداللَّه بهبهانی و سیدمحمد طباطبایی به مبارزه پرداخت. شیخ فضلاللَّه نوری در جریان تدوین قانون اساسی پیشنهادهایی به مجلس داد. ذکر مذهب جعفری به عنوان مذهب رسمی کشور و اصل نظارت فقها بر قوانین مجلس شورای ملی از جمله این پیشنهادها بود گر چه مورد مخالفت نمایندگان قرار گرفت ولی از هوشیاری و شمِّ سیاسی او حکایت داشت. ولیکن پس از چندی پی برد که دستهای پلید و پنهانی به قصد پایمال کردن خونهای ریخته شده در راه این نهضت پیدا شدند و مشروطه را نه به معنای حکومتی که مشروط به رعایت حدود و قوانین الهی باشد، بلکه به معنای رژیمی که مردم در مقابل آن مشروط به سکوت باشند و قوانین غربی در آن به اجرا درآید میخواهند. لذا مخالفت خویش را از مشروطه غیرمشروعه اعلام کرد و به تمام بلاد و ولایات تلگراف زد و مشروطه را حرام دانست.
سرانجام جناح مقابل در یک دادگاه به ظاهر ملی او را محکوم به اعدام کردند. ایشان در برابر دعوت سفارت روس برای پناهندگی هرگز زیر بار این ذلت نرفت و شهادت در راه خدا را پذیرا شد. سرانجام شیخ فضل اللَّه نوری را که خود از بنیانگذاران نهضت مشروطه در ایران بود، در 11 مرداد 1288 شمسی برابر با سیزدهم رجب 1327 ق، مصادف با سالروز ولادت امام علی(ع) به چوبه دار کشیده و در میدان توپخانه تهران به شهادت رساندند. پیکر شیخ در ابتدا پس از اهانتهای فراوانی که به آن روا داشتند، توسط خانواده و دوستان در محل امنی در تهران مدفون شد، اما پس از گذشت 18 ماه، جنازه شیخ را به طور مخفیانه و در حالی که هنوز سالم و تازه بود به قم منتقل کردند و در یکی از حجرههای شمالی صحن حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپردند. رحلت "سیدجمالالدین حسینی اسدآبادی" متفکر و مصلح بزرگ جهان اسلام(1314 ق) سیدمحمد بن سید صفدر معروف به سیدجمال، در سال 1254 قمری در اسدآباد همدان چشم به جهان گشود. در 18 سالگی در بسیاری از علوم متداوله به مقام عالی رسید. سیدجمالالدین از آن پس، به هندوستان و حجاز و مکه مسافرت کرد. سپس به مصر رفت و در دانشگاه الازهر به تدریس منطق و فلسفه پرداخت و شیخ محمد عبده از محضر او استفاده نمود. از آن جا که سید، خود بنیانگذار اتحاد ملل اسلامی و وحدت شیعه و سنی بود، تعمّداً ملیت خود را مخفی نگه میداشت. سید با مسافرت به اکثر کشورهای عربی و اسلامی و با ایراد خطابههای پرشور، از مسلمانان میخواست با اتحاد و همبستگی در برابر مفاسد و حاکمیت دست نشانده و استعماری اروپاییان ایستادگی کنند. در نتیجه، دولتهای دست نشانده، تحمل چنین اندیشهای را در جامعهٔ خویش نداشتند و چندین بار او را به هند، پاریس و لندن تبعید کردند. سیدجمالالدین با همیاری محمد عبده، 18 شماره از روزنامهٔ عروةالوثقی را در پاریس منتشر کرد، ولی با کارشکنی مقامات انگلیسی، این نشریه تعطیل شد. وی همچنین به ایران و عثمانی سفر کرد و ملاقاتهایی با سران کشورهای اسلامی از جمله ناصرالدین شاه قاجار داشت، تا بلکه حرکت و رشد مسلمانانِ سرزمینهای اسلامی را فراهم نماید. اما دول استعماری سخت با او مخالفت کردند. پس از آن راهی استامبول شد و چون ناصرالدین شاه قاجار، توسط یکی از یاران سید در شهر ری به قتل رسید، امپراتور عثمانی او را تحت نظر گرفت. سرانجام سیدجمالالدین اسدآبادی در پنجم شوال 1314 قمری مصادف با 18 اسفند 1275 در 60 سالگی دیده از جهان فرو بست و در گورستان شیخلَر ترکیه به خاک سپرده شد. مرگ "دنی پاپن" فیزیکدان فرانسوی و مخترع دیگ بخار (1712م) (ر.ک: 11 ژانویه) دنی پاپن (به فرانسوی: Denis Papin) (زاده ۲۲ اوت ۱۶۴۷ - درگذشته حدود ۱۷۱۲ م) فیزیکدان معروف فرانسوی است که با وجود تحقیقات و کشفیات فراوان در نهایت تنگدستی زندگی را بسر برد. وی اولین مخترع ماشین بخار است که نیروی محرکه ماشینها گردید. دیگ بخار که به نام دیگ پاپن نیز معروف است منشأ تولید نیروی محرکه اجسام متحرک میباشد. همچنین از این عمل در استخراج ژلاتین از استخوان استفاده نمود. مرگ "فیلد مارشال پُل فُن هینْدِنْبورْگْ" رئیس جمهور پیشین آلمان (1934م) فیلد مارشال پُل فُن هینْدِنْبورْگْ، در سال 1847م در پوزِنِ آلمان به دنیا آمد. وی از جوانی وارد ارتش پروس شد و در جنگهای پروس با اتریش و فرانسه در نیمه دوم قرن نوزدهم به عنوان افسر جزء خدمت کرد و پس از آن که در سال 1896م به مقام مارشالی رسید، در سال 1911م بازنشسته گردید. با این حال، هیندنبورگ در جریان جنگ جهانی اول به خدمت فراخوانده شد و فرماندهی ارتش هشتم آلمان را برعهده گرفت. وی با وجود شکست نهایی آلمان در این جنگ، در جبهه روسیه موفقیتهای شایان توجهی به دست آورد. به طوری که فشار نظامی هیندنبورگ بر قوای روسیه تزاری از عوامل موثر در فروپاشی حکومت آخرین تزار روس و به قدرت رسیدن کمونیستها در این کشور بود. هیندنبورگ پس از پایان جنگ، فرماندهی کل نیروهای مسلح آلمان را برعهده گرفت و در سال 1925م با وجود کهولت سن در 78 سالگی به ریاست جمهوری آلمان دست یافت. از این زمان، وضع آلمان رشد سریعی یافت و این کشور در شمار کشورهای مقتدر اروپا قرار گرفت. وی گرچه نخست با روی کار آمدن نازیها مخالفت میکرد ولی به سبب پیروی از سیاست تعرضی و نظامی، رفته رفته به هیتلر علاقهمند شد و موجبات پیشرفت نازیها را فراهم آورد. در نتیجه در سال 1932م، حزب نازی در پارلمان آلمان دارای کرسیهای زیادی شد و رهبر آن، هیتلر در نتیجه نفاق میان مخالفانش قدرت فراوانی یافت. هیندنبورگ در سال 1932م در 84 سالگی بر رقیب خود، آولف هیتلر پیروز گشت و برای بار دوم به ریاست جمهوری آلمان برگزیده شد. در این زمان بود که هیندنبورگ در 30 ژانویه 1933م علیرغم میل باطنی خود، حکم صدراعظمی هیتلر را امضا کرد. اما عمرش کفاف پایان رساندن این دوره را نداد و فیلد مارشال پل فُن هیندنبورگ سرانجام در دوم اوت 1934م در 86 سالگی درگذشت. با مرگ هیندنبورگ، هیتلر با ادغام پستهای ریاست جمهوری و صدراعظمی، به مقام پیشوایی آلمان رسید و رایش سوم را بنیان نهاد. پایان کنفرانس "پوتسدام" در پایان جنگ جهانی دوم (1945م) سومین و آخرین کنفرانس سران متفقین در زمان جنگ جهانی دوم از روز هفدهم ژوئیه تا دوم اوت 1945م در شهر پوتسدام در نزدیکی برلین و با حضور استالین، ترومن و چرچیل، رهبران وقت شوروی، امریکا و انگلستان برگزار شد. هرچند در میانه راه، چرچیل در نتیجه شکست در انتخابات پارلمانی انگلیس، جای خود را به کلِمنت اَتْلی داد. کنفرانس پوتسدام بیشتر به بحث درباره توافقهای کنفرانس یالتا و نحوه اجرای آن و آینده آلمان اختصاص داشت. در این کنفرانس، استالین در اجرای توافق محرمانهای که در کنفرانس یالتا در فوریه 1945م صورت گرفته بود قول داد که پس از بازگشت به مسکو به ژاپن اعلان جنگ بدهد.
این امر هزینه چندانی برای شوروی نداشت چرا که کمتر از یک ماه بعد، جنگ جهانی در آسیا نیز به کلی پایان یافت. همچنین ترومن، رئیس جمهور امریکا در جریان کنفرانس پوتسدام به استالین اطلاع داد که امریکا به بمب هستهای دست یافته و ممکن است آن را علیه ژاپن به کار ببرد. بنابراین شکست ژاپن در جنگ امری حتمی بود و استالین از شرکت در جنگ برضد ژاپن ضرری نمیکرد. اولین اقدام پس از پایان کنفرانس پوتسدام، دستور ترومن برای بمباران هستهای ژاپن در ششم و نهم اوت همان سال بود که به قتل عام صدها هزار نفر و شکست نهایی ژاپن انجامید.