یادداشت/
نقض آشکار حقوق بین‌الملل از سوی رژیم اشغالگر صهیونیست اتفاق تازه‌ای نیست
یک حقوقدان گفت: رژیم اشغالگر صهیونیست در طول دوران تاریخ به منظور تثبیت و تحکیم پایه‌های خود، همواره مرتکب اقدامات خشونت‌آمیزی شده است که می‌توان آن‌ها را از منظر حقوق بین‌الملل محکوم دانست و این امر اتفاق تازه‌ای نیست.
به گزارش خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران، به روز جهانی قدس در حالی نزدیک می‌شویم که رژیم غاصب صهیونیستی لحظه‌ای از اقدامات ضدبشری خود علیه مردم غزه کنار نکشیده است، اقداماتی که با هیچ یک از اصولا حقوقی همخوانی ندارد، در همین زمینه «سیدعلی شاه‌صاحبی» حقوقدان و وکیل دادگستری ضمن محکوم کردن جنایاتی که در غزه صورت می‌گیرد، طی یادداشتی به این مهم پرداخت، که متن این یادداشت به شرح زیر است:
رژیم اشغالگر صهیونیست در طول دوران تاریخ به منظور تثبیت و تحکیم پایه‌های خود، همواره مرتکب اقدامات خشونت‌آمیزی شده است که می‌توان آن‌ها را از منظر حقوق بین‌الملل محکوم دانست.
در کنوانسیون چهارم ژنو صرف‌نظر از اینکه قواعدی در زمینه اشغال خصمانه و تکالیف اشغالگر در مورد تهیه و تأمین امکانات رفاهی، بهداشتی و پزشکی وجود دارد، حاوی ممنوعیت‌های چون آدم‌کشی عمدی، شکنجه یا رفتار خلاف انسانیت؛ نفی بلد یا انتقال غیر قانونی؛ توقیف غیر قانونی؛ محرومیت از حق دادرسی منظم و بی‌طرفانه؛ گروگان‌گیری؛ تخریب یا تصرف اموال بدون هیچ‌گونه ضرورت نظامی؛ ممنوعیت مجازات دسته جمعی، ایجاد ترس، انهدام اموال منقول یا غیر منقول شخصی، دولتی یا شرکتهای عمومی و ... است.
علاوه بر این موارد، در حقوق بین‌الملل و در یکی از اصول کنوانسیون چهارم ژنو، الحاق سرزمین از سوی دولت اشغالگر ممنوع اعلام شده و این در حالیست که این اصل بار‌ها از سوی رژیم غاصب صهیونیستی مورد نقض آشکار قرار گرفته و سرزمین فلسطینی‌ها با تکیه بر زور و اخراج ساکنان بومی و مهاجرت دادن یهودیان غیر بومی به این سرزمین‌ها، اشغال شده است، ضمن اینکه این تصرف سرزمین و حاکمیت بر آن از طریق زور، نه تنها به دلیل غیر قانونی بودن، بلکه بر اساس حقوق عرفی و قراردادی نیز بی‌اعتبار و نامشروع شناخته شده و دولت‌ها نیز از شناسایی این گونه الحاق‌ها منع شده‌اند.
*قوانین و مصوبات بین‌المللی قابل استناد در اعمال ضد بشری رژیم اشغالگر صهیونیستی:
مادۀ ۲ کنوانسیون آپارتاید ۱۹۷۶، مادۀ ۶ منشور لندن، مادۀ ۵ منشور توکیو، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ۱۹۶۶، میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از همۀ انواع تبعیض نژادی ۱۹۶۳ و منع مجازات آپارتاید ۱۹۷۳ و اعلامیۀ جلوگیری از تبعیض بر اساس مذهب یا عقیده 1981.
انتهای پیام/
رژیم اشغالگر صهیونیست در طول دوران تاریخ به منظور تثبیت و تحکیم پایه‌های خود، همواره مرتکب اقدامات خشونت‌آمیزی شده است که می‌توان آن‌ها را از منظر حقوق بین‌الملل محکوم دانست.
در کنوانسیون چهارم ژنو صرف‌نظر از اینکه قواعدی در زمینه اشغال خصمانه و تکالیف اشغالگر در مورد تهیه و تأمین امکانات رفاهی، بهداشتی و پزشکی وجود دارد، حاوی ممنوعیت‌های چون آدم‌کشی عمدی، شکنجه یا رفتار خلاف انسانیت؛ نفی بلد یا انتقال غیر قانونی؛ توقیف غیر قانونی؛ محرومیت از حق دادرسی منظم و بی‌طرفانه؛ گروگان‌گیری؛ تخریب یا تصرف اموال بدون هیچ‌گونه ضرورت نظامی؛ ممنوعیت مجازات دسته جمعی، ایجاد ترس، انهدام اموال منقول یا غیر منقول شخصی، دولتی یا شرکتهای عمومی و ... است.
علاوه بر این موارد، در حقوق بین‌الملل و در یکی از اصول کنوانسیون چهارم ژنو، الحاق سرزمین از سوی دولت اشغالگر ممنوع اعلام شده و این در حالیست که این اصل بار‌ها از سوی رژیم غاصب صهیونیستی مورد نقض آشکار قرار گرفته و سرزمین فلسطینی‌ها با تکیه بر زور و اخراج ساکنان بومی و مهاجرت دادن یهودیان غیر بومی به این سرزمین‌ها، اشغال شده است، ضمن اینکه این تصرف سرزمین و حاکمیت بر آن از طریق زور، نه تنها به دلیل غیر قانونی بودن، بلکه بر اساس حقوق عرفی و قراردادی نیز بی‌اعتبار و نامشروع شناخته شده و دولت‌ها نیز از شناسایی این گونه الحاق‌ها منع شده‌اند.
*قوانین و مصوبات بین‌المللی قابل استناد در اعمال ضد بشری رژیم اشغالگر صهیونیستی:
مادۀ ۲ کنوانسیون آپارتاید ۱۹۷۶، مادۀ ۶ منشور لندن، مادۀ ۵ منشور توکیو، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ۱۹۶۶، میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون بین‌المللی جلوگیری از همۀ انواع تبعیض نژادی ۱۹۶۳ و منع مجازات آپارتاید ۱۹۷۳ و اعلامیۀ جلوگیری از تبعیض بر اساس مذهب یا عقیده 1981.
انتهای پیام/
