این بردگوری ها شامل برد گوری های دلنگون، مراد آباد پنج، نو ترکی و پس قلعه با موافقت شورای سیاست گذاری به عنوان میراث ملی به ثبت رسید.
بردگوری ها (سنگ گبری ها) قدیمی ترین آثار سنگی استان چهارمحال و بختیاری اند که به دوره ماد تا پایان دوره ساسانیان تعلق دارند و در دین زرتشت به سبب اعتقاد به مقدس بودن خاک از دفن کردن اجساد خودداری نموده و آنها را در این بردگوری ها قرار می دادند.
بیش از 50 بردگوری در استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد که از این تعداد، 38 بردگوری به ثبت ملی رسیده تا با حمایت قانون با پشتوانه حفاظت از میراث ملی از گزند تیشه نابخردان در امان باشند.
در خطه بختیاری در دل صخره ها و یا سنگ های عظیم، فضاهایی با متوسط طول 3 متر و30 سانتیمتر، عرض 2 متر و ارتفاع یک متر و 20 سانتیمتر ایجاد می کردند که دارای دریچه های مربع شکل با در سنگی بوده اند.
بردگوری ها به گونه ای انفرادی و یا چند تایی حفر گردیده و بیانگر فرهنگ تدفین در طول بیش از هزار و 500 سال در منطقه، در بخشهای دیناران، میانکوه و بازفت پراکنده اند.
تا کنون 590 اثر تاریخی از استان چهارمحال و بختیاری در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند.